Chapter 28.

19.9K 161 17
                                    

I slowly open my eyes...

Ano bang nangyari? Bakit parang nakahiga na yata ako? Nasaan na ba ako? Paano ako nakauwi?

"Kath! Buti naman at nagising ka na!" Hinanap ko kung saan nanggaling ang boses only to find out it was Lester.

"Oo nga!" agree naman nung ibang boys. Inikot ko ang paningin ko sa lugar kung nasaan ako. Well... Nasa clinic pala ako. Pero bakit?

"Ang bigat mo pala Kath! Hahaha!" pagbibiro ni JC. "Teka, okay ka lang ba? Anong nangyari sa'yo at bigla ka na lang nahimatay?"

Ako? Nahimatay? Ahhh. Naalala ko na! Nagja-jamming sa room kanina tapos bigla na lang sumakit ang ulo ko. Ewan. Siguro dala na rin ng pagod, stress at isama mo pa ang pagiging broken-hearted ko.

"Pagod lang siguro ako. Teka, ikaw nagbuhat sa akin?" tanong ko kay JC.

"KAMI!" sabay sabay silang apat. K fine. Edi ako na mabigat! -_______________-

"Apat? Nasaan si Da--Daniel?" tanong ko sabay hanap sa kanya.

"Umalis eh." Seth.

"Kasama si Jane." Lester.

<///////////////////////////////3 Okay. Pwede bang mahimatay ulit?

"Ehh. Diba, nawalan ako ng malay, may klase pa tayo? Ano yon hindi niya alam?" Desperada na akong malaman. Alam ko para kina JC, Lester at Seth, simpleng tanong lang yun. Pero alam ni Katsumi ang gusto kong iparating.

"Eh kasi Madam, pinagtulungan ka na namin. Hindi na siya nakibuhat." sagot ulit ni Lester.

"Ahh." Okay. T.T

Sakit ha. Hindi man lang nagsabi kung saan pupunta. Hindi man lang yata nag-alala sa akin eh. 

Dahil sa wala ako sa mood. Napagdesisyunan kong umuwi mag-isa. I really felt bad. Nakaka-disappoint at the same time, nakaka-frustrate.

Ewan, nakakapanginit ng ulo.

Habang naglalakad ako, nadaanan ko yung bakanteng lote at bahay na walang nakatira. Nagtaka lang ako ng may makita akong bag doon.

"Siguro may bibili na neto." Tapos diretso lakad na naman ako pero sa di ko inaasahan, may nahagip ang paningin ko.

Yung bag na nakita ko, may katabing bag na pang babae. At muka pa itong pamilyar! Hindi ako nagdalawang isip pumasok sa loteng yon at silipin ang tao sa loob ng bahay.

Dahan dahan kong binuksan ang pinto and POOOOOOOOOOF!!!

Matututuhan Mo RinWhere stories live. Discover now