Nieuwe kansen (Taekook)

Namjin vakantie

Jin pov

Nadat de examens over waren heeft Namjoon gevraagd of ik het leuk vond om samen met hem een weekje op vakantie te gaan. Ik vond het een goed idee en nu zijn we hier waar ik mijn tas aan het inpakken ben en dus geen flauw idee heb wat ik mee moet nemen. We gaan niet echt ver ofzo hoor, gewoon redelijk in de buurt, we gaan naar het strand waar hij een strandhuisje heeft gehuurd! Super romantisch! WACHT WAT, zei ik dat nou echt? Omg... Zo bedoelde ik het niet!

De volgende ochtend breekt aan en ik ben de laatste dingen aan het inpakken en dan ben ik er semi klaar voor. Ik ben heel nerveus, gaan we weer met elkaar naar bed? Hoe gaat de atmosfeer zijn tussen ons? Moet ik toegeven hoeveel gevoelens ik voor hem heb? Mijn gedachtegang wordt onderbroken wanneer er aangebeld wordt, dat zal vast Namjoon zijn dus ik ren gauw naar de deur om deze open te doen. En inderdaad, zoals ik al zei, staat Namjoon voor de deur. 'Hey, ben je er klaar voor?' Vraagt hij en ik blijf maar staren naar HOE GOED HIJ ER UIT ZIET OMG!

'Jin? Gaat alles okay? Voel je je niet lekker?' Vraagt hij bezorgd waarna hij zijn hand op mijn voorhoofd legt om mijn temperatuur op te meten. 'Alles gaat goed, ik was alleen even in een trans toen ik je zag.' Zeg ik waarna ik blozend wegkijk. 'Wat is er dan? Zie ik er niet uit?' Vraagt hij waarna hij aan zijn kleding begint te frunniken. 'Nee, je ziet er juist super goed uit!' Zeg ik gauw waarna hij me een glimlach schenkt en mijn haar door de war maakt. 'Laten we gaan, anders komen we pas heel laat aan.' Zegt hij en ik loop naar mijn tas. Als ik terug loop naar hem pakt hij de tas van mij aan en loopt hij richting de auto en legt onze tassen achterin. Ik doe mijn deur op slot en loop ook naar de auto, ik ben er klaar voor.

De weg er heen is best lang, het duurt 2 uur voordat we er zijn, maar het was wel heel de weg lang gezellig. We hebben meegezongen met de muziek, we hebben gezellig gepraat en voor ik het wist waren we aangekomen bij het strand. We stappen de auto uit en Namjoon pakt onze tassen uit de achterbak terwijl ik de zee bewonder. 'Mooi is het he?' Vraag ik Namjoon wanneer ik merk dat hij naast me is komen staan. 'Ja, het is prachtig.' Antwoord hij.

Namjoon pov

'Mooi is het he?' Vraagt Jin en ik kijk hem aan. 'Ja, het is prachtig.' Antwoord ik, but little did he know dat ik het niet over het uitzicht van de zee had. Ik had het over hem. Hij is echt de mooiste persoon die ik ooit heb gezien en ik wil hem deze week duidelijk maken hoeveel ik van hem hou (wat ik al eerder heb gezegd) en ik wil het officieel maken, als hij dat ook wilt natuurlijk. 

Ik wil dat dit een vakantie wordt die we beide nooit zullen vergeten.

We lopen het huisje in en zetten onze tassen neer waarna Jin op bed neerploft. Hij laat een diepe zucht horen en gaat vervolgens weer rechtop zitten. Ik ben ondertussen onze tassen een beetje aan het uitpakken. 'Ik ben moe.' Zegt hij plots en ik draai me naar hem om. 'Dan ga je even slapen, ik maak je over een uur wakker okay?' Zeg ik en hij kijkt me aan. 'Nee, dat wil ik niet. Ik wil gewoon lekker genieten.' Zegt hij en ik glimlach, hij kan zo heerlijk koppig zijn. Na een half uurtje heb ik alles wel uitgepakt en heeft Jin wat te drinken gemaakt. 'Hier, zullen we hierna naar het strand gaan?' Vraagt hij als hij me het drinken aanbiedt. Ik pak het aan en knik als antwoord op zijn vraag, alles wat hij deze week wilt is goed.

We lopen het strand op en leggen onze handdoeken neer, Jin doet zijn shirt uit en rent direct naar de zee toe nadat hij me een kleine duw heeft gegeven. 'Die krijg je terug!' Roep ik hem na en doe ook gelijk mijn shirt uit en ren super snel achter hem aan. Als we eenmaal in het water zijn tackel ik hem waardoor we beide kopje onder gaan. We lachen en stoeien nog wat verder.

Na een uurtje zijn we moe van het zwemmen en stoeien en gaan we op onze handdoeken liggen zonnen. Jin sluit zijn ogen en na een paar minuten hoor ik aan zijn ademhaling dat hij in slaap is gevallen. Ik blijf naar hem kijken, hij is echt het mooiste wat me ooit is overkomen en ik hoop dat we voor altijd bij elkaar mogen blijven, al hebben we het nog niet officieel gemaakt, maar dat komt later deze week wel, hoop ik althans.

Jin pov

De dagen vliegen voorbij, de tijd gaat echt veel te snel als je het leuk hebt! We zijn ondertussen al bij onze laatste avond aangekomen en Namjoon zei dat hij een verassing voor me had gepland. Nu ben ik natuurlijk erg nieuwsgierig en probeer ik er telkens achter te komen wat het is, maar helaas voor mij geeft hij geen enkele hint.

Na een paar uur krijg ik ineens een blinddoek voor mijn ogen gebonden. 'Wat is dit nou?' Vraag ik geschrokken. 'Dit is voor je verassing.' Zegt Namjoon waarna hij me helpt opstaan en me door de kamer leidt. 'Je gaat me niet stiekem ontvoeren he?' Vraag ik plagend waarna ik hem hoor lachen. 'Ik zou niet durven.' Hoor ik hem zeggen waarna ik glimlach en me laat leiden door Namjoon naar waar we ook heen gaan.

Na een paar minuten die vol vertrouwen waren, ik moest wel anders zou ik niet komen waar we naar toe gaan, zijn we eindelijk aangekomen bij onze bestemming. Dit weet ik doordat Namjoon me laat stilstaan en zachtjes in mijn oor fluistert 'We zijn er, als je nog even wacht met je blinddoek afdoen kan ik nog even de laatste voorbereidingen doen.' Ik knik, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen en probeer alle geluiden in me op te nemen om te horen waar we zijn.

'Doe je blinddoek maar af.' Hoor ik Namjoon na een minuutje zeggen. Ik doe voorzichtig mijn blinddoek af en kijk direct om me heen. Voor me is een prachtig versierde tent met allemaal kaarsjes er om heen. En recht voor mijn neus zit Namjoon op 1 knie met een doosje in zijn hand, wat is hier aan de hand? Zonder dat ik het door heb springen de tranen in mijn ogen en kijk ik Namjoon afwachtend aan.

'Lieve Jin. De afgelopen maanden waren een rollercoaster aan emoties en vertrouwen. We hebben elkaar door dik en dun heen gesteund en ik hoop dat we dit ook in de toekomst kunnen doen. Sinds dag 1 dat ik je zag was ik al geïnteresseerd in je, in hoe je om ging met Jungkook en de andere jongens en hoe zorgzaam je wel niet bent. Ik vond het fijn hoe open je stond voor alles wat er op je pad komt en hoe je altijd denkt aan andere. En omdat ik zoveel om je geef en de rest van mijn leven met je wil doorbrengen, neem ik deze gok nu.' Ik weet niet wat ik moet zeggen, wat ik moet doen, dus ik besluit af te wachten wat hij verder gaat zeggen.

'Wil je mij de gelukkigste man op aarde maken en met me trouwen?' HAHAHAHAHA JA JE DACHT MISSCHIEN WEL DAT DIT GING GEBEUREN DOOR DE ATMOSFEER HE?! SIKE NIET DUS, okay sorry terug naar het verhaal.... XD

'Wil je mij de gelukkigste man op aarde maken en mijn vriendje worden?' Vraagt hij en alsof er nog niet genoeg tranen uit mijn ogen rolde, komen we nog meer. Namjoon kijkt me bezorgd aan en voordat hij nog iets kan zeggen vlieg ik hem om zijn hals. Hij hersteld zichzelf en knuffelt me terug. 'TUURLIJK WIL IK DAT!' Schreeuw ik luidt als ik hem los laat. 'Ja?' Vraagt hij verbaasd en ik knik hevig met mijn hoofd. Voordat hij nog iets kan zeggen, zoen ik hem en hij hoeft geen 2 keer na te denken voordat hij mij terug zoent.

Namjoon pov

Eindelijk mag ik Jin mijn vriendje noemen! Iets waar ik al maanden over nadacht en wat ik al maanden wou laten gebeuren, maar ik zocht ook naar het juiste moment. Gelukkig heeft hij dezelfde gevoelens als ik, anders had ik nu flink voor lul gestaan..

We hebben de hele avond nog samen op het strand gelegen en naar de zonsondergang gekeken net zoals de afgelopen dagen. Alleen was het nu anders, nu was het speciaal. Nu keken we naar de zonsondergang in elkaar armen, iets wat we de afgelopen dagen niet hebben gedaan, al wou ik het zo graag. 'We moeten zo terug.' Zeg ik tegen Jin en hij knikt. We hebben besloten om vanavond terug te rijden, dan is het lekker rustig op de weg en komen we een uur eerder thuis aan. Na nog een paar minuten van elkaars gezelschap te genieten besluiten we op te staan en naar huis te gaan, we pakken al onze spullen en lopen naar de auto.

Eenmaal onderweg houden we constant elkaars handen vast en hebben we een fijne sfeer hangen. We hebben zo nu en dan een gesprekje en op de momenten dat het stil is genieten we van elkaars gezelschap. Ik ben zo blij, dit is een vakantie om nooit meer te vergeten!