Nieuwe kansen (Taekook)

Eindexamen

Jungkook pov

De afgelopen dagen heb ik heel hard gestudeerd voor mijn eindexamen, ik wil echt het jaar halen en dan naar een opleiding toe. Welke opleiding ik wil gaan doen? Ik wil graag iets doen voor mensen, daarom heb ik besloten om een psycholoog te worden. Hiermee kan ik mijn goede vibes overbrengen naar andere mensen en ze zo hopelijk een zetje in de goede richting geven.

Vandaag is het begin van alle examens, deze hele week hebben we examens en ik ben er helemaal klaar voor! Ik en de andere jongens hebben de afgelopen tijd samen gestudeerd en hebben elkaar geholpen waar nodig was. Dus we zijn er allemaal klaar voor en hebben er allemaal een goed gevoel over.

Jin pov

Het gevreesde moment is dan aangebroken. De eindexamens.. Ondanks dat ik super goed gestudeerd heb en er een goed gevoel bij hem ben ik nog steeds wel een beetje zenuwachtig. Er kan van alles gebeuren waardoor het mis gaat en ik dus niet naar mijn droomopleiding kan gaan. 'Hyung, maak je geen zorgen. Jij gaat dit super goed doen, jij bent super slim!' Zegt Jungkook die zijn arm over mijn schouder legt. Jungkook is echt super positief ingesteld terwijl hij heel wat informatie heeft gemist toen hij in een coma lag. Hij heeft van ons allemaal misschien nog wel het meeste en hardste gestudeerd, hij is er meer dan klaar voor. Veel hebben we hem ook niet hoeven helpen, hij heeft een slim paar hersenen dus hij snapte alles zo. Hij is een slim en zorgzaam persoon, hij heeft ieder van ons wel ergens mee geholpen terwijl hij die lessen gemist had. Hij vertelde mij dat hij een psycholoog wilt worden om mensen te helpen in moeilijke tijden en ik denk dat het het juiste beroep is voor hem. Hij is een sterk iemand die weet wat hij wilt en kan goede gemoedstoestanden doorgeven aan andere mensen zonder dat hij daar moeite voor hoeft te doen.

Na een week lang vol stress en nog meer studeren zijn de examens voorbij en is het wachten op de resultaten. Nu hebben we ook vakantie! We lopen met z'n alle de school uit en ik en Jungkook strekken ons uit alsof we alle spanning er uit moesten gooien. We kijken elkaar aan en schieten in de lach, dit is eigenlijk een vast ritueel voor ons als we een toets week hebben overleefd. Het is automatisme geworden dat we ons tegelijkertijd uit strekken en elkaar daarna aankijken.

'Waarom zijn die 2 nou weer als maniakken aan het lachen?' Hoor ik Yoongi zeggen. 'Geen idee Hyung, geen idee.' Antwoord Hoseok. 'Ik vind het wel schattig.' Zegt Jimin. Wanneer we uitgelachen zijn lopen we verder en laten de andere met vragende blikken staan, we hebben geen zin om dit uit te leggen. 'Komen jullie nog?' Vraagt Jungkook grijnzend en ik zie Hoseok en Jimin op Jungkook afrennen waardoor Jungkook ook begint te rennen. Ik glimlach als ik naar de 3 kijk, Jungkook is weer helemaal de oude, hij is weer bij ons.

Als ik terug denk aan de tijd dat hij in een coma in het ziekenhuis lag moet ik nog steeds even een brok in mijn keel wegslikken. Het is een traumatische ervaring voor mij geweest, net zoals het was voor Jungkook toen zijn vader in het ziekenhuis lag. Ik had mezelf nooit vergeven als hij er vandaag de dag niet bij was. Maar gelukkig is Jungkook sterk en heeft hij ons allemaal positief verbaasd. 

'Zullen we een ijsje halen?' Vraagt Jungkook ineens nadat hij gevangen is door de andere 2 jongens. Ik kijk naar de rest die er ondertussen ook bij is komen staan en vraag ze via mijn blik wat zij er van vinden. 'Sure, let's go.' Zegt Namjoon en Jungkook springt samen met Hoseok en Jimin blij op en neer, het vaste ritueel. Als Jungkook blij is of enthousiast stuitert hij altijd op en neer, het is gewoon te schattig voor woorden.

Taehyung pov

We zijn met z'n alle onderweg om een ijsje te halen. Hoseok, Jimin en Yoongi lopen voorop en ''wijzen'' de weg. Jimin zei dat hij een hele goede plek kent om ijsjes te halen en toen hij er over vertelde zei Hoseok dat hij die ook kende en deze plek inderdaad heel goed is dus zij zouden ons er heen lijden, Yoongi is gewoon naast Hoseok gaan lopen omdat hij dat wilt I guess.

Jin en Namjoon lopen daarna naast elkaar en ik zie ze flirten, jakkes, maar ik gun het ze wel. Achteraan lopen ik en Jungkook, Jungkook stuitert van zijn ene naar zijn andere been aangezien hij er super veel zin in heeft. 'Zijn we er al bijna?' Vraagt hij voor de zoveelste keer waarop hij weer hetzelfde antwoord krijgt van mij. 'Heb geduld.' Maar dit keer laat ik het daar niet bij en pak ik zijn hand vast waardoor ik weet dat hij zal stoppen met stuiteren. En inderdaad stopt hij meteen met stuiteren en gaat stilstaan. Ik stop ook, maar als ik zijn blik zie draai ik me snel om en glimlach. Ik begin weer met lopen en trek hem achter me aan, wat moeizaam gaat aangezien hij niet meewerkt. 'Kom mee, anders raken we de andere zo kwijt en duurt het nog langer voordat we er zijn.' Zeg ik en Jungkook zijn ogen vergroten weer als hij zich realiseert dat de rest al een heel stuk verder lopen. Hij begint te rennen en sleurt mij achter zich aan, sinds wanneer heeft hij zoveel kracht? Maar het is wel schattig, ook dat hij mijn hand vast blijft houden.

Misschien moet ik maar eens een extra stap zetten en hem officieel de mijne maken?

Jungkook pov

We komen aan bij onze bestemming na 20 minuten gelopen te hebben. Het was gezellig en we hebben gezellige gesprekken gehad, het is nooit stil of saai onder ons groepje wat ik heel erg fijn vindt aangezien ik er van hou om te praten. Ineens voel ik iets in mijn hand en kijk verschrikt omlaag en daarna volg ik de arm van wie zijn hand in de mijne heeft en kijk ik Taehyung recht in zijn ogen aan. Ik was even vergeten dat we elkaars hand vast hadden.. Ik trek snel mijn hand los uit de zijne en krab op mijn achterhoofd. 'Jungkook?' 'WAT?!' Vraag ik geschrokken en draai me razendsnel om naar Jimin die mijn naam noemde. Hij kijkt me verschrikt aan van mijn reactie en schiet daarna in de lach. 'Waar zat jij met je hoofd? Wat wil je voor smaak?' Vraagt hij en ik glimlach nerveus en kijk naar de smaken die er zijn. Ik kies er voor om vanille te nemen, dat blijft toch de beste smaak, lekker basic. 'Neem je nou echt de saaiste smaak die er is?' Vraagt Hobi aan mij op een spottende manier maar ik haal alleen even mijn schouders op en geniet daarna van mijn ijsje.