Gered

18 1 1
                                    

Jin pov

We zitten inmiddels in het ziekenhuis. Jungkook ligt in een coma, net zoals zijn vader had gelegen. Ik ben bang dat Jungkook de strijd op zal geven, omdat hij het niet meer ziet zitten. Ik zit naast zijn bed en hou zijn hand stevig vast, tranen vloeien uit mijn ogen en Namjoon staat achter mij en knijpt zachtjes in mijn schouder om te laten weten dat hij er voor me is, maar ook hij kan zijn tranen niet onderdrukken. 

Jimin zit naast mij en ook hij huilt zijn ogen uit, hij geeft echt heel veel om hem dat weet ik. Hij geeft misschien nog wel meer om hem dan ik doe. Hobi staat aan het voeteneind met Yoongi. Yoongi houdt hem stevig vast in zijn armen, bang dat Hobi door zijn knieën zakt, niet gek want zijn knieën zijn aan het knikken als een gek. Hobi houdt Yoongi ook stevig vast en huilt in zijn nek terwijl Yoongi ook een klein traantje laat gaan. We hebben met z'n alle achter Jungkook aangerend, we geven allemaal om hem.

Aan de andere kant van het bed zit Taehyung die de andere hand van Jungkook vasthoudt, hij heeft rode ogen, ik zie dat hij zich groot houdt, zich niet kwetsbaar wilt opstellen. Nu vraag je je vast af waar Taehyung ineens vandaan is gekomen? Ik zal het je vertellen, of nou ja misschien kan hij dat zelf beter vertellen.

Taehyung pov

Ik zat in een café wat te drinken en te googelen hoe ik iemand kan overwinnen. Ja mensen, ik ben zo laag gezonken. Ineens zie een berichtje binnenkomen van Jimin.

Chatbericht in de groepsapp

Jimin: Jongens! Jullie moeten nu komen, Jungkook is zojuist het huis uit gerend!

Einde chatbericht


Ik schrok en pak gelijk mijn spullen bij elkaar en spring op mijn motor. Ik kijk naar de live locatie en rij er met hoge snelheid heen, al die boetes kunnen me even helemaal niks schelen.

Ik nader hun locatie en zie een hele hoop voor me gebeuren, Jungkook die naar de weg toe rent en de andere jongens die al schreeuwend achter hem aanrennen om hem tegen te houden. Ik zak af in mijn snelheid en als ik in de buurt ben stop ik mijn motor en spring er af waardoor die op de grond valt, maar dat ding kan me nu even helemaal niks schelen, die kan nog gemaakt worden. Jungkook is nu veel belangrijker!

Er komt een auto met hoge snelheid aanrijden en ik zag het scenario al voor me gebeuren dat Jungkook wordt aangereden en ik sprint dat laatste stukje naar Jungkook toe om hem op te vangen. De auto ziet Jungkook ook naderen en trapt vol op de rem, maar hierdoor knalt deze tegen de muur aan de andere kant van de weg aan. Ik kan Jungkook nog net op tijd in mijn armen opvangen voordat hij de weg op rent en kan dus een ongeluk voorkomen. We komen wel hard op de grond terecht en Jungkook knalt het hardste van ons op de grond neer met zijn hoofd en raakt bewusteloos. Het ging allemaal zo snel waardoor ik zijn hoofd niet heb kunnen beschermen tegen de klap op de grond.

Na een paar minuten kijk ik op en zie ik Jin op de grond zitten met zijn handen voor de oren en zijn ogen strak dicht. Namjoon zit naast hem en probeert hem te troosten. Hoseok en Yoongi zitten bijna in dezelfde houding alleen kijkt Hoseok met grote ogen naar mij en Jungkook en houdt Yoongi hem stevig in zijn armen vast terwijl ook hij naar ons kijkt en ondertussen aan het bellen is. Jimin is ook op de grond beland, maar al gauw herpakt hij zich als hij ziet dat Jungkook niet tegen de auto is geknald, hij staat op en komt al strompelend onze kant op en valt op zijn knieën naast ons neer. 'Je hebt hem gered Tae! Dankjewel!' Zegt hij en knuffelt ons beide.

''Ik heb hem gered, maar niet geheel kunnen beschermen.'' Gaat er door mijn hoofd heen terwijl ik naar Jungkook kijk die ik nog steeds stevig vast heb in mijn armen. ''Oh Bunny, blijf bij ons.''


Dus ja dat is wat er is gebeurd. De ambulance was daarna gekomen en heeft ons meegenomen naar het ziekenhuis waar ze Jungkook onderzocht hebben. Yoongi heeft er voor gezorgd dat mijn motor werd opgehaald door de garage, ik had dat ding zo laten liggen daar, was hem helemaal vergeten. 

De dokters zeiden dat hij een bloeding in zijn hersenen heeft opgelopen door de klap, maar dat het spoedig zal herstellen. Wanneer hij wakker zou worden was nog niet duidelijk.

Ondertussen is het al een week verder en zijn we allemaal elke dag langsgekomen in de hoop dat als we aan zouden komen hij rechtop zou zitten alsof er niks is gebeurd. Helaas is dat nog niet gebeurd en ligt hij nog altijd in een coma. Jin heeft gedeeld hoe en waarom dit is gaan spelen en we zijn er duidelijk allemaal van geschrokken. Hij heeft dus al eerder geprobeerd zijn eigen leven te ontnemen, dat had ik nou niet achter hem gezocht. Hij was altijd zo vrolijk, hoe kan hij nou zo iets heftigs hebben meegemaakt en net doen alsof er niks aan de hand was?

'Ik ben eerlijk gezegd ook een beetje bang dat hij de strijd elk moment op kan geven jongens.' Zegt Jin ineens uit het niets, we kijken hem allemaal verbaasd aan. 'Waarom?' Vraagt Jimin waarbij de tranen alweer in zijn ogen opwellen. 'Omdat het precies zo ging bij zijn vader. Hij zat ook elke dag naast zijn bed tegen hem te praten, te hopen dat hij wakker zou worden en net zoals altijd zou doen tegen hem. Hij heeft er altijd heel veel moeite mee gehad en nu hij zelf in deze situatie ligt kan hij er voor kiezen.' Zegt hij opnieuw. 'Nee. Nee dat ga je niet doen hoor je me?! Jij gaat vechten en komt terug, we hebben je allemaal nodig!' Zeg ik streng tegen Jungkook terwijl ik zijn schouders vastpak. Yoongi legt zijn hand op mijn schouder waardoor ik Jungkook weer zachtjes loslaat. Ik voel de tranen weer prikken en besluit weg te lopen.

Jin pov

Ik vertel de jongens wat er door mijn hoofd heen gaat en ze luisteren allemaal aandachtig naar wat ik te zeggen heb. Ik ben echt bang hem te verliezen en niet alleen ik ben bang, we zijn allemaal bang. 'Waarom was het de vorige keer niet zo?' Vraagt Jimin zachtjes. 'Omdat ik het zag aankomen, hij was woest op alles en iedereen omdat we elke keer zeiden dat het niet zijn fout was en hij vond dat het wel zijn fout was. Maar voordat hij ook maar iets kon doen had ik hem in een knuffel getrokken en hem niet meer losgelaten.' Antwoorde ik op Jimin zijn vraag. 'Maar Jungkook is sterk en heeft een goed hard. Hij zal ons toch niet zomaar laten vallen?' Zegt Hobi en ik kijk hem verdrietig aan. Kon ik er ook maar zo over nadenken..

Nieuwe kansen (Taekook)Where stories live. Discover now