Nieuwe kansen (Taekook)

Anders Pt.2

Jungkook pov

Ik excuseer mezelf en zeg dat ik naar de wc moet. Dit is werkelijk omdat ik Taehyung de school binnen zag lopen en ik geen zin heb in de confrontatie, daar ben ik nog niet aan toe. Op de wc was ik mijn gezicht met water om te voorkomen dat de tranen die dreigen te vallen ook daadwerkelijk vallen en het dus ook niet opvalt dat ik rode ogen heb. ''Kom op Jungkook, je moet nu sterk zijn en laten zien dat ook jij volwassen kan zijn!'' Zeg ik tegen mezelf om me wat moed in te praten. Na nog een paar minuten aan mijn ademhaling te werken loop ik de wc weer uit en ga ik weer naar de rest toe. Ik zie dat Taehyung er ook bij is komen zitten en ik doe mijn best om hem niet aan te kijken en mijn emoties onder controle te houden. Vandaag zal ik laten zien dat ook ik dingen volwassen kan aanpakken.

Taehyung pov

Ik zie Jungkook vluchtig weglopen nadat we oogcontact hadden gemaakt toen ik binnen kwam lopen. Ik zucht en loop naar de andere jongens toe. 'Mag ik er bij komen zitten?' Vraag ik en iedereen stemt in. 'Jin ik wou nog even zeggen dat het me spijt voor hoe ik die ene dag reageerde. Ik zat met mezelf in de knoop en wist niet zo goed wat ik nou wou, maar nu weet ik dat ik Jungkook wil. En ik zal alles op alles zetten om hem te laten zien dat ik echt voor hem wil gaan!' Zeg ik en zie gelijk alle verbaasde blikken mijn kant op kijken. Ja misschien ook niet de beste zet om dit te zeggen waar iedereen bij is, maar nu weten ze wel gelijk allemaal hoe het zit en hoop ik dat ze me steunen. 'Okay, dat verbaasd me een beetje en volgens mij kan ik voor iedereen aan deze tafel spreken als ik dit zo zie.' Zegt Jin en de rest stemt toe met wat Jin zei. 'Maar ik vergeef je en ik moet ook sorry zeggen. Ik reageerde ook veel te heftig en dat heeft Jungkook mij ook laten weten. Ik hoop dat we er zand over kunnen leggen en opnieuw kunnen beginnen.' Zegt Jin en ik knik en we schudden elkaars hand. Na een tijdje komt Jungkook terug gelopen en hij kijkt me niet 1 keer aan. Dat doet best zeer, ik had namelijk wel verwacht na wat Jimin zei dat hij me wel aan zou kijken met zijn mooie, grote, veelzeggende ogen.

We hebben de eerste paar lessen gehad en nu is het lunchpauze. We lopen met z'n alle naar buiten om daar te gaan lunchen aangezien het mooi weer is. Ik zorg er voor dat ik naast Jungkook zit en nog steeds heeft hij me geen aandacht gegeven. Iedereen lacht over de domste verhalen die worden verteld, behalve Jungkook en ik. Jungkook is plat op het gras gaan liggen en kijkt naar de wolken. Als ik naar hem kijk zie ik niet meer dezelfde veelzeggende ogen als waarmee ik hem heb leren kennen, ze zijn nu duf en doelloos en ze staren meer omdat het moet, niet omdat ze het willen. Wat is er met hem aan de hand? Ik wil het zo graag weten!

Jungkook pov

In de pauze zijn we met z'n alle buiten op het gras gaan zitten. Ik ben vrijwel meteen gaan liggen en heb gezegd dat ik een beetje moe was dus even gewoon wou liggen. Iedereen accepteerde het en begonnen te praten over weet ik veel wat, ik was niet echt aan het opletten wat er verteld werd. Ik keek naar de lucht, zonder emotie, maar diep van binnen gingen er heel veel emoties door me heen. Ik denk terug aan het ongeluk, aan het moment dat mijn hele leven veranderde, het moment die ik mezelf nooit zal vergeven. Ik voel een eenzame traan over mijn wang glijden en verberg deze door snel mijn arm over mijn gezicht te plaatsen. Stilletjes begin ik nu te huilen, waarom moet dit me zo blijven achtervolgen? Waarom moest ik nou zo koppig zijn en waarom kan ik niet stoppen met huilen?

'Jungkook? Gaat het goed?' Hoor ik ineens de bezorgde stem van Jin vragen. SHIT! Wat moet ik nu doen? Als ik ga praten merkt hij gelijk dat ik aan het huilen ben door mijn stem, maar als ik niks laat merken gaat hij mijn arm van mijn gezicht halen om te checken of ik aan het slapen ben en ziet hij ook dat ik aan het huilen ben. Ik besluit een duim omhoog te steken met mijn andere hand, maar Jin legt zijn hand op mijn schouder en ik merk dat hij naast me komt liggen. 'Je weet dat ik er altijd voor je ben he?' Zegt hij en ik knik. 'Ik ben gewoon wat moe en de zon scheen te vel in mijn ogen.' Zeg ik, ik wist dat ik moest antwoorden en ik hoopte dat hij de crack in mijn stem niet hoorde. Tot mijn verbazing zegt hij er niks over en gaat hij weer rechtop zitten, maar blijft zijn hand nu op mijn knie houden en aait me zachtjes, precies waar ik altijd rustig van wordt. En ook dit keer werkt het en als de bel gaat voor de volgende les had ik mezelf alweer herpakt en heeft niemand iets gezegd, dus ik denk dat niemand iets opgemerkt is.

Jimin pov

Tijdens de pauze zijn we gezellig aan het praten en lachen, maar ik kan het niet helpen om soms naar Jungkook te kijken die emotieloos naar de lucht aan het kijken is. Plots beweegt hij en doet zijn arm over zijn gezicht. Ik tik Jin aan en die kijkt me vragend aan, dan wijs ik naar Jungkook en wordt iedereen stil. Jin vraagt of alles goed is en Jungkook reageert een beetje anders. We zijn allemaal bezorgd en wanneer de bel gaat zie ik dat Jungkook zijn best doet om zich nog snel te herpakken. Ik en de rest blijkbaar ook besluiten er niks over te zeggen en zo lopen we in stilte naar het volgende lokaal.

Oh Jungkook, wat is er toch aan de hand? Ik wil je zo graag helpen, maar ik weet niet hoe..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Hoi allemaal, ik ben weer terug van weggeweest!

Voor de mensen die het niet weten, ik was een tijd weg wegens gezondheidsproblemen. Maar ik ben terug, rustig aan het herstellen nog steeds maar ik ben terug!

Dus ik ga nu weer wekelijks een deel plaatsen en dit boek zo goed mogelijk proberen af te ronden (er staan nog heel wat deeltjes klaar waar ik destijds wel gewoon aan heb gewerkt). Voor dit boek komt er sowieso een vervolg! Die staat al ready namelijk (is nog niet geschreven hoor, maar al wel een beginnetje aan gemaakt).

Iedereen nog een gelukkig nieuw jaar gewenst en ik dacht, ik ga dit jaar dit boek afronden! Dus ja daar ben ik weer en ik wil dit deel het einde geven dat het verdiend. Ik heb gelukkig aantekeningen van elk deel zodat ik even makkelijk kan terug lezen hoe en wat allemaal.

Dus geniet er weer van. :)