Chapter 68
(Kate’s POV)
“Wahahahaha! Ahahahahahaha! Bwahahahahaha!” Ilaughed out loud.
“Sige tawa pa, nakakatawa talaga Kate, haha… oo nakakatawa.” kuya said straight-faced.
Andito kami ngayon sa isa sa mga mini cottages ng resthouse namin. Eh kasi naman biglang
tumakbo ang isang ito sa takot kay Mr. Crab. Ang lakas naman ni kuya at na-break niya ang Sand
Binding Technique ko at nakawala siya. Psh!
Pero… wahahahahahahaaha! Nakakatawa lang talaga yung reaksiyon sa mukha ni kuya nung
papunta na si Mr. Crabby sa mukha niya with a ready open hand. Kaya naman ang bilis nitong
nakatayo at tumakbo palayo kay Mr. Crabby. Nyahahahahaha… And opkors wala akong sinayang
na minuto sa mga panahong iyon! I shot pictures of him from his terrified face to the epic one.
Nyahahahahaha… (~,^)v
“You should have seen your face kuya! Very hilarious! Wahahahahaha!”
“Oh yeah… really…” =____________=
Nakita ko namang ngumiwi ito sabay hawak sa chin niya.
Oh nose!
CHIN nga… Psh… =____=
“Oh my kuya… nasugata ka ba ni Mr. Crabby?” tanong ko tsaka nilapit ang mukha ko sa baba
niya. May pulang scratch dun at dahan-dahan naman itong hinimas-himas ni kuya.
“Wala, wala ito. Nakaabot pa talaga ang kamay nung ungas na alimango na yun!”
=___________=
Naku wala akong dalang first-aid kit. Andun pa naman yun sa bathroom.
“Kuya, tara sa loob, I’ll treat that wound.” sabi ko kay kuya sabay hawak sa kamay niya para
hilahin ito pabalik sa loob.
“No, wag na. Wala naman ito Kate, konting galos lang naman, so don’t worry okay?” at pinat niya
ang ulo ko.
Waaaaah! Nagi-guilty tuloy ako. Kasalanan kong naipit si kuya nung si Mr. Crab. Nagalusan tuloy
yung handsome face ni kuya. Waaaah! *mentally sabunot sa sarili* =>______<=
YOU ARE READING
WANTED: KUYA...?
HumorShe lost her parents at a very young age and being adopted by a kind family with the help of her nanny. Ever since, she wanted to have an older brother and she found him in that family. What if she'll discover how dangerous it is to stay longer in h...
