Chapter 70
(Kate’s POV)
I struggled with all my might nang buhatin ako na parang sako sa kung sinuman ang nagtangkang
kidnappin ako. Then I felt na tumalon kami. Waaaah!! >___<
Buti na lang di ako binitiwan o initsa before siya tumalon. Waaaaah!! Ayoko pa talagang
mamataaaaaay!!! ~>____<~
Kuya help huhu… >___<
Sana gagana ang mental telepathy ko ngayon to send this message kay kuya. But I doubt that…
huhu… =>___<=
“MMhffhphhgghhhhmndhphmph!!”
Then I heard him chuckled.
Hindi nagtagal ay narinig ko ang hampas ng mga alon ng dagat sa baybay. Oh nose… wag naman
sanang lunurin niya ako. Uwaaaaaaaah!! ~>___<~
Baka iitsa niya ako neto sa dagat at talian ng mabigat na bagay sa katawan ko upang di na ako
aahon pang muli. Tapos maghahanap sila kuya sa aken ngunit di na nila ako makita kahit kelan
kahit na bangkay ko ay di nila ito makikita. WAAAAAAAAAAAAAAAH! NOOOOOOOOOOOOOO!!
I don’t remember dying this way is what I want!! Yada! (No way!) I dun wanna this!!
Waaaaaaaaaaaaaah!! Help!! Kuya!! Huhu… =>____<=
*Sniffle* *Sniffle* Huhuhu… TT_____TT ~>____<~
Then I heard a laugh.
I stopped emoting.
“Ahahahahahaha!!!! Easy there princess, I won’t hurt you, just want to scare you a bit.
Ahahahahaha…” xD
Teka-
O___________O!!!
Binaba niya ako sa buhangin at tinanggal ang sinuot na itim na tela sa aking ulo at tinanggal ang
scotch tape sa bibig ko.
“You-!!” turo ko sa kanya nang maaninag ko ang mukha niya that wears a very, very satisfied evil
grin. =>________<=
“Yes me. You miss me? I miss you. Ahahaha…” >xD
“I’ll kill you Iñigo!!!!!!!!!!!” *ROAR!!!!*
YOU ARE READING
WANTED: KUYA...?
HumorShe lost her parents at a very young age and being adopted by a kind family with the help of her nanny. Ever since, she wanted to have an older brother and she found him in that family. What if she'll discover how dangerous it is to stay longer in h...
