Natuwa talaga ako sa comment mo and as i said i'll dedicate my next update to you, and this is it! Thanks for the time reading my story~ jeongmal komawo yo~... (~,^)v
Enjoy reading guys~ ^__________^
Chapter 23
(Kate’s POV)
Pag-apak pa lang namin sa loob ng rest house ay nakatingin lahat sila na ganito ang hitsura --------------à O_________________________O!!
Silang lahat ay nasa sala na parang nagmi-meeting at seryosong-seryoso ang mga mukha na
may bahid na pag-alala.
“BUNSO!! LOVI!!” sabay nilang sabi at nagmamadaling lumapit sa’min.
Si kuya Jerwin naman agad ang humawak sa’king mga braso.
“Okay ka lang Katey? Wala ka bang sugat o sakit na nararamdaman? May nanakit ba sa’yo?
Sino? Saan sila? Makakatikim talaga sila sa’kin-“
“Kuya… okay lang kami. Don’t worry okay? Atsaka-“
“Atsaka bakit ka nagsinungaling sa’kin? Akala ko ba doon ka lang kasama nina Shar? Alam mo
namang delikadong lumalabas ngayong mag-isa. Paano kung may nangyari sa’yo? Ha? Alam
mo bang pinag-alala niyo kami?”
“Sorry-“
“Saan ba kayo nagpupunta at bigla kayong nawala? Nakita ko pa kayo sa bar bago kayo nawala
sa paningin namin. Hinanap pa namin kayo sa kung saan-saan, ngunit di namin kayo nakita.
Sobrang nag-alala kami, anong gamit ng cellphones niyo ha?” oh nose… nagsimula nang
magalit si kuya Spencer… nakakatakot pa naman ‘to pag mag-seryoso, lalung-lalo kung magalit.
Daig pa nito ang halimaw kong kuya, mas halimaw ‘to eh. Kaya vibes na vibes sila ni kuya Jerwin,
di nga lang halata. Ang mga halimaw lang siguro nila sa katawan ang close na close.
~>_________<~
Yung tungkol naman sa cellphones eh parehas namin iniwan sa aming kwarto eh… Kung nadala
YOU ARE READING
WANTED: KUYA...?
HumorShe lost her parents at a very young age and being adopted by a kind family with the help of her nanny. Ever since, she wanted to have an older brother and she found him in that family. What if she'll discover how dangerous it is to stay longer in h...
