Chapter 24

25 1 0
                                    

Chapter 24

We extend our stay for 2 days. Hindi rin umalis sila Ellouise dahil gusto na kasabay kami pag aalis na. Ang dalawa naman ay nagkakausap na pero hindi kagaya no'ng gabi na 'yon.

"I still can't believe it, Lucille. Did I really did that?" Tanong sa akin ni Errol.

I closed my eyes and nodded. Napatingin ako kay Ellouise pag mulat ng akin mata. Kinuha ni Ellouise ang cellphone na nakapatong sa mesa.

"You two were singing Jopay." Sabi ko pa. Nakaawang ang labi ni Errol at napahawak sa ulo.

I also can't believed that he don't remember anything what happened that night. Hindi na dapat umiinom ang dalawang 'to kung wala naman maalala kinabukasan.

Naramdaman ko ang kamay ni Nash na humawak sa kamay kong nakapatong sa akin hita. Napatingin ako sa kaniya. Hindi ko na pansin na nakatingin pala ito sa akin! Nakakailang naman.

"Why?" I tilt my head.

He immediately shooked his head. "Ang ganda mo lang." Bahagyang nanlaki ang mata ko at pagtibok ng aking puso. Nag init din ang aking mukha.

Tinampal ko ang kaniyang hita at tinakpang ang ilong kasama ang aking pisngi. Isang kamay lang. Nagtaka naman ito sa bigla kong pagtampal sa kaniya.

"Pabigla-bigla ka naman sa paganda mo."

In boracay, everything went well. Sana pa lang pinili na lang namin na mag stay do'n kaysa sa umuwi. Lagi ko na lang nakakalimutan na may problema pa pala ako sa pamilya ko.

Mahirap ang trabaho ni Nash sa totoo lang. Kahit na nakauwi na siya dito sa amin ay minsan kailangan niya pa ring umuwi sa kanila. Sometimes, natutulog kami ng magkatabi pero minsan hindi rin.

Bumisita ako sa site. Wala lang, gusto ko tignan 'yung progress lalo na't si Nash ang engineer nito.

And there's this one time that I wore a dress with no underneath. And I want to sleep with Nash but got rejected. It was embarrassing. And I didn't do it again. I think, that's also the reason on why we sometimes sleep on the same bed and sometimes don't.

"Really? You did that?" Hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Ellouise.

We became friends- which I didn't expect but I am happy. I have no friends other than Nash even he's already my boyfriend- he's also my friend.

She's in my room and we are sitting in my bed and also told her everything happened that night.

"I mean. . ." Mahina itong natawa. "You only did it once. It's okay to be rejected. Maybe he was tired of work." She advised.

I nodded. I also did think of that. "No more of that." Huminga ako ng malalim. "Starbucks kaya tayo?" Aya ko sa kaniya. Bigla lang pumasok sa isipan ko.

Umawang ang kaniyang labi. Hanggang sa napangiti ito at napatango.

"Of course, I am going to ride with you. I have no car." Sabi ko sa kaniya at bahagya pang natawa.

Wala naman problema ro'n. Hindi naman ako kagaya nila na mayaman. Basta kung sa gas, ako na ang gastos basta wala akong ginagawang masama.

Her eyes widened. "I am not thinking something wrong! It's just that you're my very first friend who treat me so well? A friend that can share her problems with me-" i cut her off.

"Okay, we have to go. Time's running." I pointed my clock at the wall.

She immediately nodded before standing up. Sumakay kami sa ford na sasakyan niya. Si Nash ay nag tratrabaho pa habang si Errol naman ay nag tratrabaho rin.

Baka Pwede PaWhere stories live. Discover now