Hayatın gerçekleri ile küçük yaşta tanışmış olmasına rağmen hayattan ümidini hiç kesmemiş bir kadın ile, hayata öfkeli bir adamın hikayesi.
Bu nazlı bir sevdanın hikayesi...
NAZLI & YUSUF
"Benim güzel, Nazlı çiçeğim.."
İçimde bir şey kanıyor Keskin bir vedanın yarası sızlıyor Yüzümde bir şey soluyor Aynı değil, umudun rengi kayboluyor
Kalbimde bir yerde bir orman yanıyor Bıraktığın şarkılar sahipsiz susuyor Şiirler hep dargın, dualar şifasız Ömrüme mıhlanmış bir cümle
Kül olur kalbindeki zamanla Yana yana, yana yana Yana yana, yana yana
29. BÖLÜM
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hoş gelmek. Bir şiir dizesinde en çok beğendiğim kelime. Hoş geldin..
Nazım Hikmet'in dediği gibi;
Hoş geldin.
Yerin hazır.
Hoş geldin...
Hoş geldin kelimesi sık sık kullandığımız ama içsel anlamı büyük olan bir kelimedir benim için her zaman. Hoş geldin demek basit anlamıyla selamlaşmak için kullanılırken işin aslı öyle değildi bana göre. Hoş geldin demek kabullenmekti. Kabullenişti hoş gelmek gelen kişi içinde. Hoş geldin öyle basit bir kelime değildi için aslı.
Şimdi ben hoş geldin kelimesinin tüm anlamını, felsefesini derince hissederken böylesine bir huzurla gözyaşlarımın süzüleceğini bilmiyordum.
Karşımdaki Fatma teyzeydi. Gerçekti. O bana gerçekten hoş geldin demişti. Beni hatırlamıştı, varlığımın doğuş sebebini hatırlamıştı. Yanağımı okşayıp tüm sıcaklığı ile beni yüreğine kabul etmişti Fatma teyze.
Titrek bir soluk aldım. Hoş geldinin bir cevabı vardı. Benim de dudaklarımdan o döküldü. "Hoş buldum,Fatma teyzem."
Dolu gözlerinde bir ışıltı belirdi. Elime uzandı titreyen elleri. Parmaklarıma tutundu soğuk parmakları. Başını omzuna eğdi. "Gelmeni bekledim uzun zamandır. Gel..."
Bir şey söylememi beklemeden elimden tutarak benimle beraber yürümeye başladı. Bende şaşkın adımlarla ona eşlik ettim. Nereye gittiğimizi bilmiyordum. Ne yapacağımızı bilmiyordum. Ama tuttuğum elin varlığı yüreğime bir ferahlık bahşetmişti. Sanki tamamlanıyor gibiydim ben. Tamamlanmışlık hissi böyle bir şeydi demek ki.
Adımlarımız Fatma teyzenin odasınaydı. Bunu girdiğimiz koridordan anlamıştım. Yusuf'un bizi birkaç adım geride takip ettiğini biliyordum. En az benim kadar o da şaşkındı. Ama işte benim şaşkınlığım hissettiklerim ondan çok farklıydı. Ben hoş gelmiştim. Bunun Fatma teyze tarafından dile getirildikten sonra, benim neler hissettiğimi sayfalarca yazsam yine de ifade edemezdim.
