Hayatın gerçekleri ile küçük yaşta tanışmış olmasına rağmen hayattan ümidini hiç kesmemiş bir kadın ile, hayata öfkeli bir adamın hikayesi.
Bu nazlı bir sevdanın hikayesi...
NAZLI & YUSUF
"Benim güzel, Nazlı çiçeğim.."
Yeni hikaye demek yeni umutlar, heyecan ve mutluluk demek bana göre. Umarım bu kitabımda sizleri mutlu edebilirim. Aklınızda güzel anılar bırakabilirim.
Başlangıç tarihim 19.01.2022 🕊️
NAZLI SEVDA'NIN İLK BÖLÜMÜNE HOŞGELDİNİZ. KEYİFLİ OKUMALAR DİLERİM ❤️
OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM...
Medya: Hüsnü Arkan & Erkan Oğur - Fikrim Yok
Yağmur yağar taş üstüne Bir yar sevdim baş üstüne Sensiz gün doğsa gölgem yok
Yağmur yağar gül üstüne Evvel benim gel üstüme Ahirim varmış fikrim yok
( Bu şarkı bana Nazlı ve Yusuf'u hatırlatıyor. Ve benim en sevdiğim şarkı. İlk bölüme böyle güzel bir şarkıyla başlamak istedim )
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatımdan akıp giden her saniyede hep aynı şeyi düşündüm. Ve hep aynı şeyi sordum kendime...
İnsan mı kalbini yönetiyordu, yoksa kalp mi insanı?
Bilimsel olarak bir açıklaması vardı bu durumun. Beyin diyordu bilim. Ama işte benim derdim ve sorularım hep kalp üzerineydi. Zira bir kalbin benim için ifade ettiği anlam çok büyüktü...
Ömrüm boyunca bunu düşünmekten bir an bile vazgeçmedim.
Bir kere düşünmem sorgulamam çok normaldi.
Çünkü tüm bu soruların baş kahramanı olan ve dakikada seksen kez atan bu kalp bana ait değildi. Olmamıştı. Olamamıştı...
Hiç ait gibi hissetmemiştim kendimi o kalbe. Bedenen beni ayakta tutan bu organın sadece yükünü hissediyordum ben. Ve bu yük her daim yanımdaydı...
Çünkü benim kalbim artık var olmayan birinin kalbiydi. Benim kalbim bana emanet edilmişti. Kalbim ömrü sona eren bir başka insandan bana vaat edilmişti. Ne garipti ki bir kişiye hayat veremeyen bu kalp bana hayat vermişti...
Yıllarca hastane koridorlarında vaktimi geçirirken bir başkasının kalbi ile ömrümü geçireceğimi hiç düşünmezdim. Aslında zaten istatistiksel olarak da hemen mümkün olacak bir durum değildi yaşadığım şey.
Organ nakli sanılanın aksine hemen olmuyordu. Yıllarca bekliyordun. Yıllarca yıpranıyordun. Defalarca ölüyordun ama bir şekilde nefes almaya devam ediyordun. Ve sen tek başına acıyı hissetmiyordun. Sevdiğin herkesle beraber yaşıyordun tüm bunları.
Ama nasıl olduysa tüm bu imkansızlıklar içinde kader bana güldü. Ve bana bir kez daha yeni bir hayat , yeni bir kalp bahşedildi...
O eski atmayan, beni soluksuz bırakan, annemin babamın saatlerce göz yaşı dökmesine sebep olan kalbim beni terk ediyordu. Hem de yerine daha iyisini bırakarak.
