Hayatın gerçekleri ile küçük yaşta tanışmış olmasına rağmen hayattan ümidini hiç kesmemiş bir kadın ile, hayata öfkeli bir adamın hikayesi.
Bu nazlı bir sevdanın hikayesi...
NAZLI & YUSUF
"Benim güzel, Nazlı çiçeğim.."
Söz olur kalbe değer Söz olur kalbi kırar Söz olur senden duyunca Bil ki sonumu getirir
Anılar yaşayacak içimde Soramam bu sefer suç kimde Tek bildiğim hissettiğim Doldurulamaz boşluğun bende
Belki bir an eser de gelirsin Bendeki de bir umut Dilerim tamama ersin Ben küstüm kırıldım hayata Bilemem alabilir mi gönlümü?
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Gitmen hiçbir şeyi değiştirmeyecek görmüyor musun?"
Genç adam ısrarla gitmemesini isteyen arkadaşına döndü çaresizce. Eli kolu bağlı hissediyordu. Sanki etinden et koparıyorlardı. Acı çekiyordu. Gitmesi lazımdı o yüzden. Gözüyle görmesi gerekiyordu. Belki kör kuyulara atacaktı kendini gördükten sonra.
Ama bilecekti artık. Emin olacaktı. Vazgeçecekti...
Dostunun titreyen sesi ile ayağa kalktı. Omzundan tuttu güç verircesine.
"Ya geçmezse. Ya daha da büyürse acın. Ya yapmaman gereken şeyler yaparsan. Ne olacak sonra."
Başını iki yana salladı hızlıca. Gözleri dolmuştu. "İzin ver gideyim. Bir şey yapmayacağım. Sadece son bir kez bakacağım gözlerine..."
Başını salladı arkadaşı pes etmişlikle. Biliyordu ne dese dönmeyecekti yolundan. Ve dahası yalnız gitmesi daha kötü sonuçlar doğuracaktı. Kolundaki saate baktı. Aksam yediye geliyordu. İç çekti derince.
"Tamam beraber gidelim o zaman..."
***
Bazı zamanlarda hiç olmamam gereken bir yerde olur, hiç tanık olmak istemediğin anlara şahitlik ettiğini hissedersin.
Şu anda bende tam olarak bunu yaşadığımı hissediyordum.
Yusuf'un öfkeyle baktığı kadın ile arasında ne olduğunu bilmiyordum. Dahası bu etrafa yayılan kötü enerjiye tanık olmak hiç istemediğim bir şeydi. Çünkü bilinmezlik yorardı insanı...
Gözlerim kadın ve Yusuf arasında mekik dokurken kadın bir kez daha konuştu. Sesi ilk cümlesine göre cansızdı. "Yusuf yıllar oldu."
Merakla gözlerimi Yusuf'a çevirdim. Anlaşılan yıllardır görmediği bir insandı karşısındaki. Ama neden öfkeliydi bu kadar?
