A Love Made by Yours (COMPLETED)

39: Soon

Absinthe's Point of View

One month had passed and I'm in my home now. Nabawi ko na kina Tita Jiji at kay Tita Robert ang mga pinag-aarian nina Mama at Papa, nasa akin na lahat.

Last time, pumunta rito sa bahay sina Tito Robert at Tita Jiji, they apologized and I accept it dahil nakita ko namang sincere na talaga sila. They're sorry for what they did lalo na sa ginawa nila kay Mama at Papa. I respect them, pero mabuti na lang at maayos na ang lahat.

Wala na akong problemang iniisip ngayon.

Nasa kuwarto ako ngayon at nag lilinis, hinihintay ko ring dumating si Caius ngayon dahil ang sabi niya ay pupunta siya ngayon dito sa bahay ko.

Sobrang sama ng pakiramdam ko ngayon, na para bang mahihilo ako kapag tatayo ako pero hindi ko lang ito pinansin. Mawawala rin naman siguro ka agad ito o baka sa pagod lang.

Habang nag lilinis naman ako ay nakita ko ang litrato namin nina Mama at Papa, kasama na si Kace.

"Thank you, Kace. I'm now happy again, I found my happiness, I finally found my happiness, thank you for everything. You are still the best man in the world, you've got a place in my heart, and you will never be forgotten. I love you." I smiled.

"Ma, Pa, nabawi ko na, ayos na ang lahat. Nasa kamay ko na ang mga pinag-aarian niyo at pinapangako kong pagbubutihin ko ito. Mahal na mahal ko kayo." Bulong ko habang nakatingin sa kanilang litrato.

I finally accept it, after how many years I suffered because I craved to see them, to touch them, even though I know that they will never come back. Not until I go back in the Philippines just to see my therapist and that therapist is now my boyfriend.

He helped me, he lift me up, he helped me and gave back my happiness.

Kaya pala parang sinasabi niya sa akin noon na, "Narito na ang kasiyahan mo." Dahil ang sarili niya pala ang tinutukoy niya.

Mautak din.

Sa sobrang tagal kong hinahanap ang tunay na kasiyahan ay sa wakas at natagpuan ko na ito.

He's there and he's Caius Isaac Blythe Santiago Manuel Jr.

My man.

I stopped thinking when I heard my phone beeping. Kinuha ko ito at nakita ko naman ang pangalan ni Tita Jane na tumatawag.

Mabilis ko naman itong sinagot.

"Hello, Tita."

"Hi, Absinthe! how are you? kumusta kayo ni Caius? ayos lang ba kayo diyan? nako, gustong-gusto ko na ulit kayong makita. Kailan ba ang balik niyo rito sa Amsterdam? may plano ba kayong dalawa na pumunta rito?" Sunod-sunod na tanong ni Tita Jane sa akin.

I chuckled. "Nako, Tita, ayos lang po kami rito at hindi ko pa po kasi alam kung kailan kami makakapunta jaan sa Amsterdam, may inaayos pa kasi si Caius sa opisina nila at siguro kapag na tapos iyon, puwede na kami pumunta kahit saan tapos dadalawin ka namin jaan sa Amsterdam. Gustong-gusto ko na rin kasing makita ka Tita, kumusta na ho ba ang lagay niyo jaan?"

"Ayos lang ako rito, Absinthe. Sadyang malungkot lang talaga minsan kasi mag-isa lang ako rito pero mabuti na lang at pinupuntahan ako minsan ng Ate ko rito at ng kapatid ko at gumagala kami kahit saan. Gusto ko nga rin sanang pumunta jaan sa Pilipinas pero sa susunod na lang siguro." Narinig kong sabi ni Tita mula sa cellphone na aking hawak-hawak ngayon.

Napahawak naman ako sa aking bewanh habang nakikipag-usap kay Tita Jane. "Mag-iingat ka jan Tita, take care of your self and eat on time. Baka kasi ma pa'no ka pa jaan. Pupuntahan din kita jaan soon, I promise." I smiled.