A Love Made by Yours (COMPLETED)

30: City of Love

What the hell...

I can't move.

It's still the same.

My heart keeps beating so fast.

This is not normal.

This is not normal...

Bakit ba kasi sumandal siya ng biglaan sa balikat ko? sinadya niya ba ito o hindi dahil nakatulog na talaga siya?

I don't know what's happening to this man.

’Di ba kapag may private airplane may higaan? o wala talaga?

Hindi tuloy ako makatulog ng maayos dahil kapag gagalaw ako, baka magigising siya.

Huminga naman ako ng malalim at tumingin na lang sa labas ng bintana ng eroplano. I don't know what to do.

Gusto ko gumalaw pero ayaw ko naman dahil baka magising ’to.

Sumandal na lang ako at ipinikit ang aking mga mata. I have to sleep, inaantok naman ako kanina pero nawala bigla.

I forced my self to sleep and I did.

After how many hours, nagising ako dahil sa boses ng piloto. Kahit na sina Caius, Tristan, at Lhea ay nagising din dahil sa boses ng piloto.

Sinabi nito na nandito na kami sa Paris, kaya mabilis akong na patingin sa bintana at nakita kong narito na nga kami. Kung gabi sa Pilipinas, sa Paris naman ay madaling araw na.

I suddenly heard Caius laughing kaya na palingon ako sa kaniya at kumunot naman ang aking noo dahil doon. “What?” I asked him with my curiousity. “Did I... lean back to your shoulder?” he asked me and I slowly nodded as my answer.

“Yes--”

“Oh, I’m sorry, inaantok lang talaga ako.” Paghihingi niya ng tawad sa akin.

“Ayos lang, at least nakatulog ka.” I answered.

And when the airplane has finally landed, kinuha na namin ang aming mga gamit at isa-isang lumabas sa eroplanong iyon.

Hanggang sa makalabas kami sa airport. Akala ko ay mag ta-taxi kami dahil may hinihintay si Caius kaya gumaya rin kami sa kaniya, but I was wrong dahil hinihintay niya pala ang kaniyang sa-sakyan.

Grabe, ganito na ba talaga siya kayaman.

Bago kami sumakay sa kotse ay inilagay na muna namin ang aming mga maleta sa likod ng sa-sakyan at sumakay na upang makaalis doon sa airport.

Habang nag mamaneho si Caius ay tinanong naman siya ni Lhea kaya nakuha nila ang atensiyon ko.

“Saan tayo pupunta?” Lhea asked habang nasa tabi ko siya at nasa front seat sina Tristan at Caius.

“Sa isang hotel.” Sagot ni Caius habang nag mamaneho siya, at habang nag mamaneho siya ay may kinuha siyang papel at mabilis niya itong inabot sa amin at tumingin muli siya sa daanan upang mag maneho ulit.

Tinignan ko naman ang papel na ibinigay ni Caius sa amin at nakita kong may nakasulat dito.

Hôtel Plaza Athénéé

Nabasa ko naman na isa raw itong pinaka magandang hotel dito sa Paris, France.

Sobrang mahal.

Nakakamatay ’yung presiyo na aabot sa one hundred thousand plus.

“Ang mahal dito ah, seryoso ba kayo na dito tayo pupunta?” sabi ko naman habang naka tingin lang sa papel dahil alam kong narinig nila Caius ang aking sinabi.