Ujëra te trazuara ( Shqip)

103

-Tii- thot Viniduke shtrënguar dhëmbët.
-Mor qen e gjen te drejten ti te varrosesh
vajzen tim.- i thot ai dhe Vini mbyll syt per tu qetesuar.
-Ajo mund te jet dashnorja jote por është vajza ime dhe un kam te drejta mbi te edhe e vdekur- dhe aq ishte durimi i Vinit, ju sul si nje bishe e tërbuar dhe filloj ta godiste me gusht. Djemt shum me vrap te Vini dhe po mundoheshin ta hiqni per atije burr por Vini ishte kthyer nje super bish. Arriten ta shkëpusin nga ai po Vini ju shpëtoj dy her dhe su sulet sërish atij. Arriten serisht tja hiqni nga dore dhe kesaj her Doni i doli përpara per ta mbajtur.
-Vin qesohu- i thot ai duke i vendosur duart ne te dyja anët e qafës se Vinit.
-E kuptoj dhimbje tend por nuk eshte kjo zgjodha, po ta thot nje njeri qe prej inati ka ber gabime qe me pas eshte penduar dhe nuk jam kam fal vetes dhe nuk di a do ja fal ndonje her- po i thot Doni dhe Vini e shikon.
-Ai nuk meriton te jetoj- thot me inat.
-Vërtetë mendon se vdekja eshte dënimi i mjaftueshëm per te.- dhe Vini e shikon.
-Zhduk nga keti, TANIII- i bertet Doni dhe ai duke ecur zavarr iken.
-AAAAAAA- beret Vini dhe fillon ti bej me gusht disa her nje peme qe ishte aty afre dhe me pas u ul ne gjunje. Sami shok tek ai dhe u ul ne te njetin nivel si ai. Vini e shikon dhe e përqafon dhe fillon te qaj si femij.
Pasi shkuan ne shtepi Vini u mbyll ne dhom dhe nuk doli me.
Dita tjetër erdhi dhe te gjith ishin zgjuar shpejte, zgjuar i thencin pasi pothuajse nuk kishin fjetur.
Sami del ne oborr ku ishte Doni me kafe ne dore dhe po vinte verdall.
-Mgjes -
-Mesgj- i tjot dhe shkëmbejnë mje puthje.
-Mëngjesi eshte gati per pak- i thot Sami
-Ne fakt nuk me haet me mjafton kafja, shko ha ti.
-As mua nuk me haet.
-Po Vini si eshte
-Nuk e di , vajta pak me par dhe nuk me përgjegjë me siguri do jet ne gjum.
-Do duhet kohe ta mar vetrn- i thot Doni
-Zonjush- dhe Sami kthen koken , ishte nje nga rojet.
-Po
-Kan ardhur gjerat e zonjushes Lises, cfare te brj me to- Sami u mendua nje her .
-Zhduki ose leri ne bodrum.
-Sam ca po ben- pyeti Doni.
-Si ca po bej
-Nuk duhet ta pyeses Vini ndoshta do te ket ndonje gje te saj si kujtim
-Jo - i thot prer Donit
-Bej ate qe te thash- ju drejtua rojes.
-Sam nuk mund te vendosësh dicka te till pa pyetur Vini
-Po e vendos , se nuk dua qe Vini te vuaj me shum, nuk dua te shkatërroj jeten e tij duke u kapur pas gjerave te saj.
-Sami po tregohesh e pa drejt
-E pa drejt , te duke e drejt qe te vuaj gjith jeten.
-Nuk po them ate por ai duhet te vendos per kete jo ti.
-E po un do lejo qe Vini te shkatërrohet cdo her qe shikon gjerat e saj.
-Kjo qe thuaj ti nuk ben sens- i thot ai fuke ngritur zerin
-Nuk ben sens he , nese Vini mban gjerat e saj do i shikoj cdo her dhe cdo her ajo plag do hapet dhe cdo her do rrjedh gjak. Vini ka kujtimet me te , momente e bukura qe kan kaluar me te dhe do e kujtoj si gjen me te bukur. Kujtimet e bukura me te dhe koha do e shërojë plagen do ngelt shenj por nuk do dhemb.- i thot te gjitha keto me zerin me te lart se ai.
-Vini meriton te dashuroj serisht meriton te përjetoj dashurin kete her dhe un do e lejoj qe kjo mundesi te shkatërrohet me kupton- bertet tek fjalen dhe iken e acaruar ndersa Doni kishte ngrir.
Po qëndronte ende jasht duke menduar per ato qe Sami i tha , mos vall kishte te drejt. Por nese ai nuk do mbate dhom e fëmijërisë ende, a do ishte shëruar plaga e tij? A do kishte dal nga ajo erësir qe ishte zhytur?.
-Don ca ke , ste kam par ndonje her kaq te zhytur ne mendim- pyeti Ani qe e kishte par shum te përhumbur ne oborr dhe shkoj tek ai.
-Pata nje diskutim me Samin dhe fjalet qe me tha me ngel ne mend.
-Ca te tha- edhe Doni ja tregon.
-Don Sami ka te drejt.- dhe Doni e shikon.
-Pas vdekjes se Alishes per ne kohe te gjar un kam pasur ne dhom disa foto te sajat , foto tona dhe parfumin e saj. Ne mbremje kur shkoja ne dhom gjeja e para qe bej isha te merja foto ne dore dhe rija duke i par si mar dhe kur shtrihesha per te fjetur tek jastekun tjetër hidhja parfumin e saj qe ta ndjeja qe e kisha afer. Mendoja se kjo gje do me bente mir po përkundrazi me bete me keq dhe ne fund pas shum kohe i mora i vendosa ne nje kuti dhe i groposa afer varrit te saj. Ndonse mori kohe plaga u shëruar ndose shenj ngel por nun dhemb- i thot Ani nje lot i bie.
Gjate kesaj kohe Ani nuk ishte ndjer mir dhe e kishte përjetuar te gjithen kete me shum se te tjerët pasi e dinte se si Vini ndihesh dhe sa kohe do i duhej ta merte veten.
Sami shkoj ne bodrum per te par gjerat e Lises pasi roja i kishte le aty.
Aty ndodheshin dy valixhe te madhe dhe tre kuti kartoni. Tek valixhet ishin robat e saj ndersa tek kutit e kartonit kishte sendet te saj gjithashtu dhe libra.
-Këto jan te gjitha- pyeti roje qe ishte aty.
-Po
-E di kam nje ide, mer keto dhe coj ne nje jetimore do kem nevoj per keto
-Ne rregull
-A edhe nje gje per ardhjen e tyre ketu Vini nuk duhet ta mar vesh ne asnje menyre.
-Ne rregull
-Super meru me to- o thot dje del.
Sami hyri brenda dhe shef Vini qe po zbriste.
-Mgjes -i thot ai
-Mgjes si ndihesh
-Keq😢.
-Vin
-Po
-Telefonuan nga Londra, ishte zoteria i shtepis ku rinte Lisa dhe tha qe gjerat e saj i kan cuar ne jetimore.
-Aha mir, do me pelqente te kisha dicka te sajen por ata femije kan nevoj per to.
-Por ti ke dicka te sajen- i thot Sami dhe Vini e shikon.
-Ke kujtimet me te qe jan ketu- i tha dhe i vendosi doren ne koken e tije.
-Ke dhe dashurin per te qe eshte ketu- dhe i vendosi doren tek zemra e tij.
-A nuk mjaftojnë.-Vini e shikon dhe i dhuron nje buzqeshje te let.
-Kur u rite kaq shum ti - i thot ai dhe e perqafon.
-Te dua shum- i thot Sami
-Edhe un sheqerk edhe un...