Ujëra te trazuara ( Shqip)

52

Kishin kaluar dhe dy jave te tjera, ishin ber tashëm nje muaj. Sami e kishte mar vete dhe mund ti kthej jetes normale. Zbriti posht dhe pa qe ne guzhin ishin vec Dita,Ani dhe Henrin ai nuk ishte serisht. Doni pasi mori vesh qe Sami ishte shëruar dhe do mund ti kthej jetes normalisht, sic kishte vendos nuk do i dilte me para syve. Dhe keto dy dit,ngrihej shpejt dhe dilte nga shtepi dhe kethesh shum von, kjo ishe dhe nga ato dit e cila kaloj pa prezencën e tije.
Mengjesi tjetër erdhi dhe Doni u ngrit per te ikur por kete her fati nuk ishte me te.
-Bir ku po shkon- e pyet Dita qe ate dit arriti ta kapet Doni pa ikur.
-Ka pun nana, pacim- i thot ai por ishte e kot pasi ajo nuk e la te ikte. Ora ishte 9 dhe Ani me Herin vin me guzhin.
-Uaa ca mrekullie qe po te shofi suratin- i thot Ani dhe Doni vec sa retullon syt. Gjata asaj kohe po shpresonte qe ajo mos te zgjohesh. Per aq sa e kishte njofur ajo ngrihesh pak me von, kur ngrihesh ata ishin ne perfundim te mengjesit shpresonte dhe tani te ishte ashtu.
-Nuk eshte e shëndetshme te hash me nxitim- i thot Henri kur pa qe Doni po hante me te shpejt
-Po te ndjek kush- i thot Ani. Doni i shikon nje her te dy me inat dhr vazhdon
-Megjes- u degjua zeri i Samit dhe Doni ngeli. Me sa duke fati qenka ber kunder tije sot. Sami ju bashkua tavolines ndersa ai nuk prit asnjë sek me shum u cua dhe iku, gjith u habitem me sjelljen e tije per vec saj.
-Mbathja Dono mbathja - thot me mendje Sami dhe buzëqesh djallezisht.
Ate dit Doni nuk u duke ne shtepi, as te nesërme, as edhe te pasnesërmen. Ishin ber tre dit qe ata nul dini qe gje per te Ani e telefononte celi i dilte i fikur. Ani ishi duke ikur truri qe nul kishtr asnje lajm nga dhe Sami kishte filluar te shqetësojë per te. Ani ishte duke ardhur verdall sa andej ketej nuk e mbate vend kur Doni hyri brenda.
-DON KU DREQIN JE , PSE DREQIN SE NDEZ ATE TELEFON- i bertet Ani ndersa ai ik pa i kthyer pergjigje
-DON ME TY PO FLAS - i bertet sërish dhe nise pas ti. Doni hyri ne zyre pas ti dhe Ani
-Beri nje her asgje dere
-Lere deren pi thuaj ku ishe futur, dhe ate cel pse e kishe fikur
-Nuk te jap tu llogari doje qe un te rija ketu , mesohu me kete.
-Me ca te mesohem me zhdukjen tende apo qe do vesh veten ne rezik keshtu.
-Po fiks me kete - i thot Doni dhe Ani der me i nxehur nga ty dhe shkon direkt tek palestra per te shfryrë nervat se ndryshe do i nxirte te dikush dhe pasojat do ishin te renda.
Doni po rinte kur degjoj deren te binte.
-Hyr- thot ai dhe brenda hyn Sami, per nje monte ngeli dhe po prite qe ajo te fliste.
-Ku eshte Ani di gje
-Jo - i thot shkurt
-Aha thash mos ishte po nuk qenka - thot ajo dhe iken duke len Doni me koken te ber lemsh. Nuk po kuptonte pse ajo nuk i kishte bertet apo ti uleristr per ate qe i ber, do ishte normale po ta ben por kjo nuk ishte fare normale te bete sikur nuk kishte ndodhur asgje.
Ani vazhdonte te grushtonte thesin e boksit deri sa ai u ca vec atehere ndaloi. U ul dhe po mendoj ndenjto disa minuta ashtu dhe u cua dhe ashtu si ishte niset drejt zyres se Donit. Hyri brenda me vrull dhe pa Doni qe ishte ulur rehat fare.
-Nga sot e tutje un nuk kujdesem me per amanetin tend. Ajo përgjithsi te eshte len ty dhe ti do përgjigjesh nuk ke me mbështjetjen time ok - i thot ter nerva Ani dhe kthet te iki.
-Ajo është e vetmja gje e paster qe kjo bote me ka dhen dhe un e nxiva me duar e mija- bertet Doni duke u ngritur ne kembe, ndersa Ani ngel dhe kthet nga ai , me nje fytyre te habitur. Doni ishte nje njeri qe nese donte njeri e tregonte me vepra.
-Don ti...
-Hiqe nga mendja ate ide un nuk kam zemre per te dashur as ate as dhe ndonje tjeter, eshte thjesh tërheqje fizike kaq.
Ani po e shifet me pikëpyetje.
-Don por ...
-Por asgje, gjerat do vazhdoj keshtu eshte me mir per te gjith.
-Don
-Mos e zgjat An , e ik lahu
-Si uredhon sheff- i thot me iron dhe iken, e Doni buzeqesh.
Ajo dit kaloj pa ndonhe gje interesante, Doni ne zyr duke punuar ndersa Sami kaloj kohem me Anin, Henrin dhe Nikun. Mengjesi tjetër erdhi shpejt, kjo dit e gjeti Doni ne shtepi. Ishte ne zyr duke u mar me financat e clubeve te tije. Bie dera.
-Hyr
-Shef, kafja juaj- i thot Leo duke ja len bi tavolin
-Rrofsh- i thot Doni pa i heq syt nga kompjuteri. Leo iku dhe Doni e mori kafe per ta por sa e provoj e nxori te gjithën. Kafja kishte krip ne te, teksa pastrohesh mendja i shkoj se kush mund ta kishte ber, mori filxhani ne dore e zbrti posht. Pa qe ne sallon ishte vetem Samanta qe po merj me celin, e pa nje her...