Ujëra te trazuara ( Shqip)

129

Sami del nga tualeti e alarmuar pasi degjoj ate shpërthimi. Me te shpejt del ne korridorin qe te nxirrte tek salla. Tymi kushte filluar te hynte aty dhe ajo filloj te kollitet.
-Zonjush jeni mir dëgjoj një zë- dhe kthen kokën pas dhe shikon dy djem qe nga uniforma duke qe ishin kamerier.
-Mir jam per momentin - i thotë ajo.
-Duhet te gjejmë një mënyre per te dal përndryshe do te vdesim ketu ose të mbytur nga tymi ose do digjemi per se gjalli- thot djali tjetër ne panik.
-Qetsohu ne fillim.- ju pergjigje tjetëri.
Kishin kaluar disa minuta dhe po mundoheshin te gjeni nje zgjidhje per te dal aty gjall.
-Kam nje id-e thot djali i par qe foli.
-Çfarë-i thot Sami.
-Shko more pak ato batanije atje- i thotë ai kolegut te tije.
Pasi mori batanijet filloj lage dhe me pas mer nje kove qe ishte aty dhe e mbush me ujë.
-Me fal per kete zonjush - i thot ai Sami dhe i hedh koven me uje.
-Mer kete - i thot duke i dhen batanije e lagur dhe Sami mbulohet me te. Te njëjtën gjë bëhen edhe djemt.
-Gati kur te them 3 dalim me te shpejte.- dhe Sami me djalin tjetër miratuan me koke.
-1..2..3- dhe menjëherë dali jasht me vrap.
Ata arrin te dalin nga zjarri pa deme.
Pasi doli Sami hedh batanije ne tok dhe kontrollohet nëse ishte gjithçka ne rregull
Sytë e saj shkoni tek Doni I cili ishte ne gjunjë.
-Donn- theret ajo dhe ai ngre koke, ndel i ngrir duke mos ju besuar syve.
-Sam - thot duke u cuar
-Je ti , je mir- dhe shko e përqafon.
-Je mir fal zotit je mir- prej shum kohesh Doni kishte len se besuari ne zot dhe sot prej buzëve te tija doli fjala zoti.
-Po ja mir, shum mir madje- i thot duke qeshur ajo.
-Si dole - pyet Doni akoma i tronditur.
-Fal atyre- thot ajo duke treguar nga djemt.
-Shum faleminderit- i thot Doni dhe i jep nje përqafim djemsh.
-Asgje - thon ata.
-Ejani duhet te dalim jasht- thon njeri prej truprojave.
Pasi dolen nga aty Doni e coj Sami ne spital per ber kontroll dhe per te pare nese bebi ishte mir.
Pasi te gjitha kontrolleve Sami dhe bebi ishin mir, e vetëm gje qe i këshilloj mjekja ishte shëtitjet ne ajer te pastër.
Pasi dolen nga spitali u nisen per ne Itali.Gjate rruges Donin e mori gjumi ndërsa Sami ishte përhumbur duke para nga dritarja. Ashtu e humbur ne mendime ju kujtua biseda me Anin dhe ëndrra e Donit. Kethen koken nga ai dhe kap doren e tije e shtrëngon fortë, ai e ndjeu dhe gjithashtu ja shtrëngoj dore. Sami mbështet koken tek supa e tije dhe ashtu e mer gjumi.
- Heyy erdha un - theret Sami as hyn brenda ne shtepi.
-Sam - thon Toni, Vin dhe Ani.
-Si je, a je me mir - e pyesin te tre
- Shum mir si kokrra e molles
- Sam na ber për uje te ftohet- i thot Ani dhe shkon ta perqafoi dhe pasi Anit dhe Vini me Tonin.
-Ku ti lej këto- degjohet një ze mbas tyre.- dhe Sami kthen keken per te par kush ishte pasi nuk ja njifte zerin.
-Lete ketu - i thot Vini duke ber me dore nga tavolina. Ajo i le gota dhe largohet.
-Kush eshte kjo- pyet Sami.
-Eda sherbetorja e re.
-Aha- ja ben ajo.
-Po Doni ku eshte- pyet Toni.
-Ju ra ndermet per mua he - i përgjigjet ai sa hyn brenda.
-Ti An me zhgenjeve
-Pse
-Si nuk pyet per mua
-Se e di qe do shfaqesh- i thot Ani duke qeshur e me pas përqafohen. Pas Ani takon dhe Toni me Vinin.
-Zonjush dëshironi diçka per te pir- pyet Eda Sami.
-Po nje leng portokalli.
-Edhr mua nje whisky - i thot Doni dhe ajo kthen koken per te par kush foli dhe ngrl kur pa Donin...