Ujëra te trazuara ( Shqip)

34

Mengjesi kishte ardhur dhe Doni  e kishte gjet te po i njëjti kolltuk .Nuk e kishte zen gjumi gjith nate , kishte mbështet koke tek kolltuk dhe vështronte tavanin, deri kur ndjeu lëvizjet e Sami.
Sami filloj ta hapi syt ngadal dhe nuk po kuptonte ca po ndodhet apo ca i ndodhi asaje. Pas beri nje rifresh te kuptoj ca ndodhi
-Baaa- thot ajo dhe ngrihet me njeher por i meren mend
-Qetësohu-i thot Doni qe ishte afruar aty, mer gotën e mbush me ujë dhe ja jep ta pinte .
-Dua te shkoj tek ai tani
-Do shkojm , por fillimisht duhe te hash dicka te rikuperosh energji
-Nuk dua gje
-Te pyeti kush- i thot dhe del nga dhoma
Pas pak ne der shfaqet Dita me nje tabaka me ushqim dhe ai pas saj
-Nuk kam urri
-Do e hash se përndryshe nuk te mar me vete do iki vetem-dhe del nga dhoma. Sami mer frym thell po te ishin ne nje situat tjetër ja tregonte mir qefi ketij psikopati po tani nuk mundje. Mbaroj ushqim shkoj ne tualet te bente nje dush po ndaloj kur pa reflektimin e saj ne pasqyr ishte e tmerrshme. Beri nje dush te shpejt veshi nje kostum sportive dhe zbriti posht ku po e priste Doni.
-Un jam gati
-Ok
Ani afrohet tek Sami e përqafon forte si per ta ngushëlluar dhe ajo ja kthen  perqafimin
-Me vjen keq -i thot ai
-😔
Tani hipen ne avion per te shkuar ne Kore
Gjate rruges Sami vec rinte e përhumbur.
Doni e shifte her pas her me bisht te syrit.
Nuk ishte mesuar ta shifte ne ate gjenje , qe nga dita e parë kishte par nje Sami ishteaktive , llofazane , nje Sami qe kishte mendje per prapesira por mbi te gjith te mos zbatonte rregullat e tije
-Mistrece -mendoj ai me vete dhe buzëqeshi me kete por menjëherë u be serioz.
Pasi disa oresh kishin mbrite atje , Sami nuk kishte pranuar te shkonte ne hotel por direkt ne spital .Kishin pyet per Feniksin dhe ai gjendej ne katin e fundit te atije spitali , ishte kati Vip.
Pasi mbrite ne katin e fundit pan qe nuk kishte njerz po thuasje fare , kjo ishte e mira e atij kati.
Shkoj drejt te dhoma ku ishte i ati sa po e pa ju duku sikur nje pjes e zemres ju shkëputi por mos te rrahur me .
Nuk i kishte par kur ne ate gjendje babai e saje,lote ne syte e saje tani kishin mar rrugën ne faqet e sajë. Vuri dore tek xhani nuk e shikonte dot ashtu aq pa jete, nuk e pranonte kurrsesi.
-Hajde hapi syt me shikon erdha -i tha me zerin e mekur e mbytur nga lotet.
Doni po e vështronte me keqardhje do donte qe te ishte treguar e fortë. Pasi kishin kaluar nje ore e pak aty Sami shkon te takoj doktorin. Pasi kishin kaluar disa minuta ne zyre e doktorit, doli nga ajo zyre me nje fytyre me keq se ajo qe hyri
Doktori i kishte shpjeguar gjithçka i kishte then qe ka shum pak mundesi mbietim dhe  se pun me te madhe e bej aparaturat edhe nese ato fikeshin atëherë Feniksi ishte  zyrtarisht i vdekur. Sami ishte tronditur me shum nga kjo gje donte te hyre tek ai por doktori kishte mohuar.
Kishin kaluar plot 5 dit, 5 dite qe ajo nuk kishte levizur nga stoli qe ndodhje përball deres se Feniksit, 5 dit pa gjum dhe konsumonte shum pak ushqim , vete uje dhe lëngje pinte per te pasur pak energji.
Doni i kishte then shum her te shkonte ne hotel te pushonte por e pa mundur ta bindte. As ai vete nuk kishte shku ne hotel  por kishtr mar nje dhom ne spital dhe qëndronte aty per te pushuar. Doni kishte shkuar ne dhom per tu qetesuar ndersa ajo qendronte akoma aty pa levizur. Nje doktor del nga dhoma e Fenisksit dhe Sami ngrihet  ne kembe
-Si eshte -e pyeti
-Njesoj nuk ka ndryshim- i thot doktori vajze para ti me sy te përgjumur dhe flakë te kuq , rrathët e zinj te formuar posh syve dhe nje fytyr te lodhur , i erdhi keq e kujt nuk do ti vinte kur e shifte ne ate gjendje.
Kishte kaluar pak dhe Doni nuk po e merte gjum cohet dhe shkon tek Sami por ajo nuk ishte , e çuditshme...