Ujëra te trazuara ( Shqip)

151

- Nuk e di nuk i njof nuk di gje- foli ajo e friksust.
- E di ti se kush jan ata - dhe ajo vec e shikon dhe ai i buzëqesh me ironi.
- Se di he , ta them un jan mafioz- o thot dje ajo hap syt e habitur dhe ju kujtuan kur Doni i foli per pushtetin qe kishte.
- Dhe ti e mjer mendon se ato do te shpëtonin kur ne fakt do te coni tek ndonje per vendeve te tyre per prostitut- i thot duke qeshur me tallje ai.
Ajo nuk ju besoj ate ca po i thoshte nuk mund te ishte e vertet ata nuk dukeshin njerz te till.
-ME THUAJ EMRAT E TYRE- bertiti ai duke e kapur prej fyti dhe plasur pas murit dhe me zerin qe i dridhej filloj te fliste.
- Nje e quanin Vini tjetërin Doni, Ani dhe- por nuk e vazhdoj me.
- EDHE KYSHHH- bertet ai.
- T o n i- e thot me gjysem zeri emrin e tij.
- Po te tjetër ka pas - e pyet ai dhe ajo nuk përgjigjet.
- KA PAS TE TJETËR- bërtet ai
- J o- i thot ajo me zeri qe i dridhej dhe ai e kuptoj qe po gënjente.
- Ka pas ka pas- i thot ai duke qeshur.
-Kush jan.- por nuk mori përgjigje.
-Bukur nuk do te flasesh shum bukur. Me vjen keq qe bebi ynë do i paguaj- thot ai dhe behet gati per ti qelluar ne bark.
- Kishte nje vajze- i thot ajo e trembur dhe ai buzëqesh djallezisht.
- Si e ka emrin.
- Samanta- i thot ajo me lote ne sy.
- Bukur shum bukur- i thot ai duke i përkëdhelur faqe e me pas del jasht.
Ul ne sallon dhe po mendonte per si ta gjente kete Samanta dhe i shkoj ne mend të kërkonte ne internet.
Filloj te lexonte shum gjere per mafin italine per Feniksin. Kishte kontrolluar disa faqe dhe nuk kishte par emrin Samanta ne asnje vend. Kishte kaluar me shume se nje ore duke lexuar, lexuar po i sosej durimi.
Hyn tek imazhet per te par ndonje foto dhe aty gjen një foto ku ishte Feniksi me goce shumë te bukur nr krah. Lexon përshkrimin posht fotos ku thuhej " Samata vajza e mafiozit italian qe asnje nuk e dinte ekzistencën e saj.
Klikon tek fotoja dhe lexon te gjithë lajmin.
- Bukur e paske mbajtur te fshehur gjithë keto viti, lëvizje bukur- thotë ai duke qeshur.
Po vështronte foto shumë me vëmendje me sakte Samanten i dukej fytyre e para.
Nje fragment sekondi ju kujtua Laura me ata dy djemt qe po pyesnin per te dhe nje vajze tjetër
- Eshte ajo po eshte - po thoshte kur kujtuaj Samanten.
- Me siguri eshte paciente e Laures.
Pa e zgjatur shum mori ne telefon recepsionin e spitalit.
- Preshendetje jam doktor Ignacio
- Pershendetje doctor.
- Dua te me ndihmosh me nje dosje te nje pacienti te doktoreshes Laura.
- Po me thoni emrin e pacintes.
- Samanta.
- Ne rregull doctor ju a dergoj ne gmail.
- Shum faleminderit - i thot dhe mbyll celin i lumtur.
Pas 10 minutash i vjen nje gmail dhe ishte dosja e Samantes dhe filloj ta lexoj dhe aty vuri re se pas dy ditesh ajo do te kishte nje kontroll.
- Patjter qe ajo do shkoj bashk me Lauren. Nje gur dy zogj- po thoshte ai me nje buzëqesh prej psikopati.
- Tani me duhet te pergatis cdo gje per ti kap ata zogjtë dhe mer telefonin per te ber nje telefonat.
PAS DY DITËSH.
Kishin kaluar dy dite, dy dite ku Toni nuk kushte ven gjum ne sy. Dy dite qe po e kërkonte si mar. Kishte ven ne levizje te gjith njerzit e tij cdo kontaket qe kishte por deri tani asgje. Nuk kishte pas asnje lajm prej saj ishte sikur ti perpinte dheu.
- Mgjes - i tha Sami atyer qe ishin ulur ne sallon .
- Mgjes- ju përgjigjën ata
Sami afrohet te Toni dhe per përqafon nuk e shikonte dote ne ate gjendje.
- Ton te lutem shko fli pak
- Nuk kam gjum
- Te lutem bej per mua per nipin tend- i thot ajo dhe syt ju mbushen me lot dhe Toni e shikon dhe i afrohet e puth ne ball.
- Mir - i thot dhe ngjitet te flej.
- Un jam gati - thot Laura kur zbret posht.
- Ku do shkoni ju- pyet Doni
- Kam vizitën
- Sam nuk mund te shkosh vetëm do te vi dhe un - i thot ai.
- Zemrë qendro ketu me Toni un do mar roje dhe per te qen me i qete do mar dyfishin e rojeve puls jan ata qe le len ne spital- i tha ajo Doni.
- Ne rregull oor kujdes per cdo gje me mer ne cel- i tha ai dhe pse jo forte i bindur.
Ignacio kishte hyre heret ne slital dhe ishte tek zyra e Laures dhe po kontrollonte sesi do ti nxirrte nga aty pasi nga dera nuk mundej nga dritarja ishte w vështirë por jo e pa mundur.
Teksa po hapet dyret e asaj zyre vuri re nje der paksa te vecuar mendoj se ishte tualet e hapi dhe pa qe ajo der te nxirrte ne pjesn pasme te spitalit.
- Hahahhaha edhe fati qenkan me mua sot- thot ai dhe hyn brenda dhe ulet ne kolltuk. Mer celin dhe dergon nje sms dhe pas ri kemb përmbi kemb.
Nuk voni shum kur filloj te degjoj zera
- Me siguri jan ato- thot ai dhe ngrihet dhe hyn te dhoma e vizitës.
- Sami hy brenda bëhu gati se edha - i thot ajo dhe Sami ashtu ben.
Hyn brenda dhe dhom dhe sa do linte canten ndjeu dicka tek hunda.
Skishte kaluar shum brenda hyn Laura dhe e shef Samin te shtrir ne tok.
- Sammm - berete ajo dhe i afrohet shpejt.
Pa u ulur mir afer Samu dhe ajde ndjeu dicka ne hundë.
Ignacio hap deren dhe aty pas gjendje ai djal , e theret qe ta ndihmojë dhe te dy marin ato dhe dalin nga aty.
Djem ishte ne zyre duke u mundur te gjenin ndonje pist.
- Me zuri koka - thot Doni dhe shikon ore kishin kauar 3 ore qekur ato kishin iki.
- Do ken ardh goca- pyet ai djemt.
- Besoj po , do jen posht- i thot Vini dhe Doni del nga zyra.
Zbret posht dhe shikon qe nuk ka njer ne sallon.
- Ka ardhur Sami dhe Laura- pyet nje nga vajzat qe kaloj aty.
- Jo zoteri un nuk inkam par - i thot ajo dhe Doni thjesht tunde koken dhe me pas ikin duke dal jashte.
Pyeye rojet nese i kishin par dhe ata ju pergjigjen me jo dhe kështu ai i bie cilit , zilija binte por ajo nuk po e hapet. Shkon ne zyre me cel akoma ne vesh.
- Sami nuk ma hap, bjeti nje her Laures.- i thot Vinti dhe ai ashtu ben.
- He - i thot Don
- Nuk ma hap
- Nuk eshte normal kjo - thot ai dhe i bie nje nga rojeve qe kishin shkuar me to.
- Zoteri
- Ku eshte Sami
- Breda jan zoteri nuk kan dal akoma.
- Kjo nuk eshte normale .
- Cfare- pyet Vini
- Hyre brenda- i thot Doni rojes
- Ne rregull- i thot roja.
- Nuk kan dal akoma thot- i kthen përgjigje Vinit.
- Zoteri
- Po
- Zonjushat nuk jan , i kan rrëmbyer...