Ujëra te trazuara ( Shqip)

144

Pamje para tyre ishte diçka qe nuk e prisnin. Ishte nje vajze rreth te 20-tave, shtatezan dhe e lidhur me zinxhirë.
Vini shikon i habitur dhe kthen koken nga te tjerët ata po ashtu kishin ngel te habitur.
-Ca eshte kjo- thot Vini me te vogla.
-Ti je pas gjithë kesaj - pyeti ao drejt saj por ajo nuk foli
-TI JE PAS GJITHË KËSAJ PSEEE- bertet ai dhe vajza fillon te dridhet dhe syt ju mbushen me lot.
-FOL - bertet serish ai.
-Vinn- e theret Toni kur pan qe ajo e shkreta po frikësohej me shum.
Toni dhe Ani ju afruan ti zgjidhinin zinxhirët ajo u tremb dhe ju larguar mendoj se ata do e godisnin.
-Nuk do te bej gje, thjesh dua te zgjidhim zinxhirët- i thot Ani dhe ajo me mëdyshje i la ti afroheshin.
Djemt arrite ta zgjidhnin dhe ajo qendoj ne te njëjtin vend.
-Do flasësh ca do nga Laura - e pyet Vini me ton pak me te ulet.
-Doktoresh Laura- thot ajo me zerin qe i dridhej.
-Po nga e njef ca do nga ajo pse i ben kete.
-Nuk e njof- thot ajo me gjys zeri.
-SI NUK E NJEF - bertiti serisht ai dhe kete her ishte Doni qe tërhoqi pas Vini.
Doni kishte qëndruar ne heshtje deri tani pasi nuk po arrite ta besonte. Ndoshta me përpara nuk do i bente pershtypje dhe ai si Vini do i bertiste ndosha edhe me keq. Por tani qe dhe Sami ishte shtatezan ishte dika ndryshe per Donin.
- Degjo - i thot Doni duke ju afrua dhe ajo ju largua me frik.
-Nuk do te bej gje - i thot Doni dhe ajo hedh syt nga Vini e frikësuar.
-As ai nuk te ben gje thjesht eshte i frikësuar per femren qe dashuron.- i thot qet Doni dhe ulet afer saj.
- Nga e njef doktoresh Lauren
-Nuk e njof- i thot me frik ajo
- A i ke ber ti telefonatat.
-Po por.- ajo nuk e vazhdoj me tej.
-Kush te detyroj - e pyet ai dhe ajo e shikon me habi dhe fillon te leviz koken duke mohuara.
- Mos ki frik ai ose ajo nuk do te ben keq nuk do e lejoj.
- Nese tregoj ai do me vars dhe mua dhe bebin- thot ajo dhe Vinj qe ishte me shpinë nga ata kthet ta shof. Ben te fal por Doni ja ben me shenj qe jo.
-Do te nxjer nga ketu dhe do dergoj ne nje vend qe ai mos te gjej. - i thot Doni dhe ajo e shikon.
-Ai ka njofje do me gjej do me vras.- i thot ajo me lotet qe i bini ne faqe.
-Shiko ne jemi njerz ne shum pushtet sa do njofje te kete ai nuk ka me shum pushtet se ne - i thot Doni duke mos i treguara se cfare ishin ne te vertet dhe vajza e shkret qe nuk ja kishte haberin hic.
-Me nxirni qe ketu dhe ju tregoj.- i thot ajo dhe ata shtu vepruan.
E more hipen ne makin dhe u nisen dhe gjate rruges Toni e shikonte me vëmendje si ajo shikonte jasht dhe kur ishin duke ju afruar qytetit syte e saj filluan te shkelqenin.
- Sa kohe ke qe ri mbytur- e pyet Toni dhe ajo e shef.
- 4 vite- thota ajo dhe Vini kthen koken ta shof me habi dhe me pas kthen serisht koken drejt.
Pasi kishe ecuar edhe pak mbriten ne nje pik ku dukej i gjith qyteti.
-Pse jemi ketu- pyet e frikësuar ajo ndonëse ju besoj atyre per tu larguar aga ai ferr prap nuk ju besoj 100%.
- Ky eshte nje vend i qet ku njerzit vin per tu qetesuar, per relaksuar per te reflektuar dhe per tu larguar nga zhurma e te gjith asaj- i thot Vini duke ber me dore nga qyteti.
-Nuk je aq i keq sa dukesh- i thot ajo dhe Doni buzëqesh.
-Jo nuk eshte, thjesht eshte i shqetësuar per njeriun e tije te zemres.- i thot Doni.
-Ateher na thuash se kush eshte ai njeri.- e pyet Dini dhe ajo e shikon ne sy.
-Ai eshte...