Chapter 103 (Zawgyi)

896 29 1

by user42978263

by user42978263

စားဖိုမႈးအမ်ားအျပားဟာ ႏွပ္ထားတဲ့အသားကင္ေတြကို မီးေသြးမီးနဲ႔ ျပင္ဆင္ေနၾကသည္။ အနီးအနားမွာ မိန္းမလွေလးတေယာက္ဟာ ဂါဝန္ရွည္ကို ကုတ္အက်ႌနဲ႔တဲြဝတ္ထားၿပီး ေခါင္းငံု႔ကာ ေက်ာက္တံုးေသးေလးေတြနဲ႔ ေဆာ့ကစားေနေလသည္။ အျပစ္ကင္းစင္၊ ခ်စ္စရာေကာင္း၊ ေတာက္ပေနတဲ့ၾကယ္ႏွစ္လံုးလို မ်က္လံုးေတြဟာအကုန္လံုးကိုသိခ်င္ေနပံုေပၚေလသည္။
အရမ္းလွပတာေၾကာင့္ အလုပ္မ်ားေနၾကေပမဲ့ တခ်က္ တခ်က္ လွမ္းမၾကည့္ပဲ မေနႏိုင္ၾကေပ။
ထို႔ေနာက္ အလွေလးဟာ ဂဏန္းအႀကီးႀကီးတေကာင္ ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး ရယ္ေမာကာေျပာလိုက္သည္။ "ခ်န္က်မ္း၊ ၾကည့္! ငါဖမ္းထားတာ"
ခ်န္က်မ္းဟာ တိတ္တဆိတ္ လံုျခံဳတဲ့ေနရာဆီ ေနာက္ဆုတ္သြားေတာ့သည္။ "....."
ၾကည့္ေနတဲ့သူေတြ ။ "...."
ဖမ္းထားတဲ့ဂဏန္းဟာစားဖိုမႈးေတြလက္ထဲေရာက္သြားၿပီး ေဆာ့စ္ထဲမွာႏွပ္ထားရန္ ေဆးေၾကာလိုက္သည္။ က်ဴးက်ဴးဟာ ေက်နပ္မႈအျပည့္နဲ႔ ပင္လယ္ေရနဲ႔ ကမ္းတင္လာတဲ့ေက်ာက္တံုးေလးေတြကို ဆက္လက္ေကာက္ယူေနလိုက္ၿပီး ဆိုင္သြားကာ လက္ေကာက္လိုမ်ိဳးဝတ္လို႔ရေအာင္ အေပါက္ေဖာက္သြယ္တန္းရန္ ေတြးေနသည္။ 'လက္မႈေလာကမွာဆိုရင္ ဒါက တခုတည္းေသာ ငါ့ပိုင္လက္ေကာက္ျဖစ္လာမွာလား?'
သူမေနာက္ကိုလွည့္လိုက္ခ်ိန္ တျခားသူေတြနဲ႔တိုက္မိေတာ့မလိုျဖစ္သြားသည္။ က်ဴးက်ဴးဟာ အန္႐ူမွန္း ေသခ်ာမျမင္ရေသးခင္ ခႏၶာကို တည့္မတ္လိုက္ရသည္။
"ငါ နင့္ကိုေျပာစရာရွိတယ္" အန္႐ူဟာ အမူအရာမဲ့ေျပာလိုက္သည္။ ႏူးညံ့မႈမရွိ ၊ ေန႔လည္တုန္းကပံုစံလိုမဟုတ္ပဲ က်ဴးက်ဴးကို တည့္တည့္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ "နင္ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလား၊ တံုးအတာလား ငါဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ခ်န္က်မ္းကိုေတာ့ ငါေသခ်ာေပါက္ ရေအာင္ယူမွာ"
က်ဴးက်ဴး ။ "ေကာင္းၿပီေလ"
အန္႐ူ ။ "ငါေနာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး!"
က်ဴးက်ဴး ။ "ငါ့လည္းေနာက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ နင္ကနင္ေလ။ ငါတို႔ညီအစ္မေတြျဖစ္လာမွာေပါ့?"
အန္႐ူ ။ "...."
က်ဴးက်ဴး ျပံဳးကာေျပာလိုက္သည္။ "ဒီေတာ့ ငါတို႔က လင္မယားဆက္ဆံေရးမရွိဘူး။ တကယ္လို႔ နင္ေခ်ာင္ပိတ္ဖမ္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ ငါအေပၚသ႐ုပ္မေဖာ္နဲ႔။ ဘာလို႔ဆို ခ်န္က်မ္းက ငါ့ကိုလည္း မႀကိဳက္လို႔ပဲ"
အန္႐ူဟာ အနည္းငယ္ထိတ္လန္႔သြားသည္။
သူမႀကိဳက္တယ္လို႔ မေျပာရဲေပမဲ့ ခ်န္က်မ္းဟာ က်ဴးက်ဴးကို ဂ႐ုစိုက္တာေသခ်ာေၾကာင္းသိသည္။ ဒါေပမဲ့ က်ဴးက်ဴးကိုၾကည့္ၿပီး ဘယ္သူက ပိုဂ႐ုစိုက္လဲ သိလိုက္ရၿပီ။ အန္႐ူဟာ သဝန္တိုၿပီး ဝမ္းနည္းသြားသည္။ သူမႏွလံုးသားထဲမွာ ေတာင္ျမင့္ေပၚက ပန္းနဲ႔တူတဲ့ ခ်န္က်မ္းဟာ အဲလူေတာင္မသိေပမဲ့ ကာကြယ္ေပးေနတာကို သိလိုက္သည္။
ခ်န္က်မ္းလိုလူမ်ိဳးေတြဟာ အၿမဲတမ္းအခ်စ္ခံရမွာပဲလို႔ သူမေတြးခဲ့သည္။ 'ဒါေပမဲ့ ေက်ာက္တံုးလိုႏွလံုးသားဟာ ဘယ္တုန္းကမွ ဂ႐ုစိုက္မခံခဲ့ရဘူးလား?'
အန္႐ူ စကားေျပာတာ ရပ္သြားသည္။ က်ဴးက်ဴးဟာ သူမေျပာတာမွာ အမွားပါသြားလားစဥ္းစားလိုက္ေပမဲ့ အန္႐ူဘာေတြးေနမွန္း မခန္႔မွန္းႏိုင္ေပ။
အန္႐ူႏႈတ္ခမ္းကိုက္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ "နင္တကယ္ဆႏၵရွိတယ္လို႔ ငါမယံုဘူး"
'ကမ႓ာမွာ ခ်န္က်မ္းလို ေယာက်ၤားမ်ိဳး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိႏိုင္မွာလဲ?'
'မိန္းမေကာင္းေလးက ဇူးမာလိုမ်ိဳး အရပ္ရွည္ ခံ့ျငားၿပီး ညဏ္ရည္ထက္ျမက္တဲ့သူမ်ိဳးေတြကို သြားမရွာဘူးလား? ဘာလို႔ ခ်န္က်မ္းလိုမ်ိဳး သစ္တံုးႀကီးကိုႀကိဳက္ရတာလဲ?' က်ဴးက်ဴးေတြးေနမိသည္။
သူမ ၾကင္နာစြာ ေျဖာင္းျဖဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ "ငါ့မွာ ထပ္ေျပာစရာမရွိေတာ့ဘူး။ ေယာက်ာၤးေတြဆိုတာ အေဟာင္းမသြားရင္ အသစ္မလာ....."
{ဒီစာေၾကာင္းကို ျပန္ထားတာကို ကိုယ္တိုင္လည္း သိပ္သေဘာမက်ခ်င္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ eng လိုေရးထားတာကို ျပန္ေရးေပးပါမယ္။ "I have nothing to reluctantly. Man, the old one does not go, the new one does not come..." ပိုလို႔အဆင္ေျပမယ္ထင္တဲ့ပံုစံကို ေျပာျပေပးရင္ ေက်းဇူးတင္မွာပါ}
က်ဴးက်ဴးအဲစာေၾကာင္းကိုေျပာေနတုန္း ခ်န္က်မ္းနဲ႔တုႏြမ္ ေရာက္လာဆိုက္နဲ႔တိုးသြားၿပီး လံုးဝၾကားလိုက္သည္။