VAMPİRLERLE SAVAŞ

Bölüm 39 AŞK

~• Gözleri bir denizi anımsatıyordu.
   Sonsuzluğu simgeliyordu.
   Ve ben o denizin sularında ,
   Boğulmayı göze aldım. ~•

Vlad,  birkaç gün sonra sonunda odasından  çıkmayı başarmıştı. Salonda , vampir derisi koltukların birinde oturan Edwırd ve Drankula'nın yanına gitti.
"Hayrola? "dedi, Drankula.
"Ne hayrola? "
"Odandan çıkmışsın. "
"Evet. Zekice planlarla geldim , yanınıza. "
"Nedir, bu zekice planın?"
"Sonra anlatırım. Önce Vıctor'un ziyaretine gidelim."

Üçü birlikte karanlık mahzene gittiler, Vıctor 'u görmek için. Vıctor,sıkılmış benziyordu. Bir sağa , bir sola dönüp ilerliyordu.
"Biz geldik!"
"Vay vay ! Kimleri görüyorum? Ben sizin aklınıza gelirmiydim, hiç?"diye sitem etti, Vıctor.
"Gelirmişsin."
"Vıctor, Vampirina var ya ,aşk olmuş." dedi ,Vlad.
"Aşık mı?  Kime?"
"Fani Emre'ye. "
Vıctor kahkaha atmaya başladı. Onlara  göre bu durum çok gülünçtü.
"Bu kız aptal mı? Fani'ye aşık mı olunurmuş ?"
"Olmuş, işte.  Ve biz de bunu fırsata dönüştüreceğiz ."
"Nasıl?"
"Ben bir makine icat ettim. Bu yüzden de birkaç gündür odamdan çıkmıyordum.
"Bize ne bundan?  Tamam,anladık bizden zekisin. Her fırsatta bunu yüzümüze vurma ."
"Bu makine fanilerin nasıl biri olduğunu ortaya çıkartıyor.  Mesela Emre."diyip icat ettiği makineye Emre Sönmez yazdı, Vlad. Makine garip sesler çıkardıktan sonra Emre'nin nasıl biri olduğu ortaya çıktı.
"Dürüst, duygusal, sadık, eğlenceli, yardımsever..."gibi şeyler yazılmıştı,makine 'nin ekranın da.
"Bana ne Emre'nin duygusallığından?"
"Vıctor! Herşeye de "Bana ne"  diyip vampirlerimi tepeme çıkartma. Bunun annesi önceden ölümcül bir hastalığa yakalanmış. Bir süre sonra atlatmış ama. Üstelik kısa bir süre önce annesiyle babası birbirinden ayrılmış. "
"Ne çok şey öğrenmişsin. "dedi, Drankula.
"Bitmedi  . Annesi üstüne üstlük yurt dışına çıkacakmış.  Ve biz tüm bunları bir koz haline getireceğiz."
"Birşey anladıysam fani olayım."
"Bak Vıctor, baştan anlatıyorum.  Plan şu..."

                           * * *
Vampirina ,dünya 'ya döndüğünde çok durgundu. Bir yanı kırgın hissediyordu. O Emre'yi ölümüne severken, Emre onu sevmiyordu. Bu onun canını çok yakıyordu. Akşam terasta oturup kendi kendine dertlenirken omzunda birşey hissetti. Başını kaldırıp baktığında Emre'nin masmavi  gözleriyle karşılaştı.
"Akşam burası serin olur. Öğrenemedin mi ?" diyordu, üzerinden çıkarttığı ceketi Vampirina'nın omzuna yerleştirirken.
"T-teşekkür ederim . Ama şimdi de sen üşüyeceksin."
"Üşümem."
"Bu sefer niye kalktın? Gidip uyusana, herkes uyuyor."
"Uyku tutmadı. Ayrıca herkes uyuduğu için uyumak zorunda değilim."
"Tamam."
Vampirina , canının sıkkın olduğunu her halinden belli ediyordu.
"Canın mi sıkkın? Hem senin neyin var,ne hastasısın? Sakın bana tansiyon ,şeker deme. O kadar yaşlı gözükmüyorsun."dedi,yanağının iki yanındaki çukurları belli edercesine tebessüm ederken. Onun bu tebessümüne karşılık Vampirina da hafif tebessümü etmişti.  Onlar fark etmese de şu an içinde bulundukları ortamı onların bu tebessümleri süslüyordu.
"Yaşlı değilim. Sizin baş ağrısına benzer bir rahatsızlık. Hiç önemli değil . Zaten geçti. "
"İyi , birşey olursa veya  birşeye ihtiyaç duyarsan çekinmeden söyleyebilirsin,bana."
"İlgin için teşekkürler.
"Ne demek."

"Beni sevmene ihtiyacım var."dedi içinden , Vampirina. Acaba şu an bunu söylesem ne der,diye düşünüyordu.

"Kahve ister misin?" diye sordu,Emre.
"Neden olmasın ? Ben şimdi gidip yaparım."
"Sen hiç kalkma, bu sefer evi yakarsın. En iyisi ben kahveleri yapayım."diyip kahve yapmaya gitti, Emre . Emre kahveleri yaparken Vampirina da belli etmeden Emre'yi seyrediyordu. Emre'nin masmavi  gözleri her zaman Vampirina'nın ilgisini çekiyordu.

İçindeki yangına ait bir renkti,sanki gözleri...

Vampirina'nın Anlatımıyla:

İçimdeki yangına en güzel rengi verendi, beni görmeyen gözleri...