TUCKER BURTON: Love Among Shadows (Arrogant Man Series 1) COMPLETE

13

"Alo-Ay este, Ma'am. Nag-aantay po sa'yo si Sir sa salas." Bungad sa akin ng isang katulong. Gusto ko siyang sabunutan dahil sa pagtawag niya sa akin. Anong Ma'am?
"Okay, magbibihis lang ako ng uniform. Pupunta ri-"
"Bakit uniform? Hindi ka na po katulong dito. Mamaya po ay babalik na raw tayo sa bahay ni Sir kaya." Napairap ako sa kawalan nang bigla itong kinuha ang mga dala kong paper bags at umalis na.
Kanina, pagkatapos naming mag-usap nila Fresha ay sinamahan nila akong bumili ng mga gamit ko. Dapat nga ay mga damit ko ang dadalhin ko rito pero ayaw nila dahil baka raw mahalata ni Tucker ang pagkatao ko. Pang bayarang babae naman kasi mga damit ko iba sa hide out namin.
Bumuntong hininga muna ako bago tuluyang pumasok, inalis ko muna ang kaba sa dibdib ko. Kailangan kong umartenh normal.
Nakita ko si Tucker na busy sa pagbabasa kaya lumapit kaagad ako ngunit hindiya niya yata ako pinansin ko sinadya niyang hindi ako lingunin. I heaved a sighed bago umupo sa tabi niya.
"Buti naman nakabalik ka na," he said na nasa magazine pa rin ang mga mata.
Tiningnan ko ang binabasa nito at napakunot ang noo ko nang makitang babae ang tinitingnan niya, babaeng naka-suot ng bra at panty. Gulat naman siyang tumingin sa akin nang bawiin ko kaagad ang magazine.
"Dapat siya nalang ang kinuha mo para maging asawa kung kanina ka pa yata nakatingin sa kanya." Inirapan ko siya at inilagay ang magazine sa lamesa.
Parang tanga kasi, ako pa ang dinadamay sa kapalpakan niya sa buhay. Nadagdagan tuloy ang problema ko.
"Why would I? Nasa malayo siya, paano ko mabubuntis?" Halos manlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.
Gago talaga nito, anak lang naman pala ang nais bakit ayaw niya nalang maghanap sa gilid.
Napapikit ako ng palihim, pinapakalma ang aking sariling murahin siya. Kasi tangina niya. Hinarap ko ulit siya at ngumiti sa kanya. Napaataras naman ito nang lumapit ako, lalo nang dinikit ko ang aking katawan sa kanya. Halatang kinakabahan, namumula na rin ang tainga niya. I smirked.
"What are you doing?" he asked.
"Can we do it now? Sa gusto mong mangyari para naman makaalis na ako sa puder mo." bulong ko.
Tumingin naman siya sa akin ng seryoso and he smirked. Napaigtad ako nang nilagay niya ang kamay niya sa bewang ko. Halos matuop ako nang siya naman ang lumapit lalo. Ramdam ko ang hangin na nagmula sa kanyang bibig. Nagpipigil ako sa paghinga. Yawa!
Gusto ko siyang itulak pero mas lalo niya pa akong nilapit sa kanya.
Ang kabang kanina ko pa pinipigilan ay nangyari na, kinakabahan ako ng sobra ngayon. Ang bilis ng tibok ng puso ko ngayon habang nakatingin sa mga mata niyang hindi ko mababasa kung ano ang naroon. Kung anong emosyon at kung ano ang gustong sabihin.
Nanghina naman ako bigla nang ngumiti siya, shit! Ang ganda ng ngiti niya. Bakit ganito? Bakit niya nagagawa ang bagay na ito, he can be beast na papakabahin ang mga tao at ngayon naman, he can make me melt of his smile and eyes.
Inilapit niya pa ang bibig nito sa tainga ko at bumulong. "Can I know you first bago kita anakan?" Tinulak ko siya ng buong lakas ko.
Hell no! No way, hindi puwede na kilalanin niya ako. Huminga ako ng malalim at tumayo na. I looked at him, tinaasan ko siya ng kilay.
"Hindi naman siguro kailangan na makilala mo ang buong ako. Dahil pagkatapos mo naman akong buntisin ay palalayasin mo ako, hindi ba?" Nakataas ang aking isang kilay nang sabihin ko iyon.
Napaatras naman ako nang tumayo rin siya, ngayon ay nakatingala na ako sa malahiganteng lalaking nasa harap ko, ang tangkad niya. Malalaki ang biceps na halata talagang inaalagaan niya. Ang sarap sigurong hawakan ang dibdib nito. Sa pagtingin ko pa lang ay ang sarap na sa matang pagmasdan.
"Don't worry, magiging sa'yo 'yan balang araw. Hindi mo na kailangan tingnan lang." Otomatiko akong tumingin sa kanya ulit.
Napansin niya bang nakatingin ako sa katawan niya? Of course, Klai! Ang landi mo naman kasi.
"Pinagsasabi mo?" tanong ko at akma na sanang aalis nang tawagin niya ulit ako gamit ang totoong pangalan ko.
Ang lahat ng pagkalma ko kanina ay nabalik ang kaba sa dibdib ko. Shit!
"How... How did you know my name?" I asked, mas lalo akong kinabahan.
"That's a secret, Miss Gatdula." He left me with my mouth opened. The fuck?
What was that, bakit niya ako kilala? Hindi puwedeng hindi ko alam kung bakit, delikado!
Hinabol ko siya at hinakawan siya sa braso. "Bakit mo ako kilala?" madiin ngunit mahinahon ko parin'g tanong.
Humarap siya sa akin, seryoso na ulit ang mukha nito. "You don't need to know." Umiling ako ng paulit-ulit. Ang tigas niya!
"Let me know how, kung ayaw mong hindi ako pumayag sa gusto mo. Bakit mo ako kilala, Tucker?" Naiinis na ako sa totoo lang.
Desperada akong malaman kung bakit. Bakit ayaw niyang sabihin sa akin, may higit pa ba siyang alam kaysa sa pangalan ko?
Umatras ako nang lumapit ulit siya sa akin at ibinaba ang ulo para mapantay sa akin.
"Why? Are you scared?" he asked.
Umirap ako sa kanya at hinawakan ang dibdib niya para itulak siya ngunit natigil ako nang hawakan nito ang kamay ko. Pilit kong inaalis iyon mula sa kanya pero mas lalo niyang diniinan ang pagkahawak. Nasasaktan ako!
"Don't worry, your secret is safe as long as makisama ka sa akin. Hindi tayo magkakaproblema no'n." Damn you!
"But at least, let me know how did you know me? Paggising ko sa hospital alam mo na agad kung sino ako. Why?" Nagsusumamo na ako sa kanya.
"I told you, you don't need to know." Akma siyang aalis nang pigilan ko ulit siya.
"Bakit ayaw mong ipaalam sa akin? Ano ba? Pangalan ko lang ba ang alam mo? Kaya ko namang magpaliwanag kung bakit ko iyon nagawa, just tell me kung paano mo ako nakilala." mahabang wika ko.
Natigil siya ngunit hindi pa rin siya humarap sa akin. He said something that I think, make my world stopped.
"I investigated you,"
"W-what? But why?" I asked for the nth time. Bullshit siya. Bakit niya ako pina-iimbistigahan.
Humarap naman ulit ito sa akin at sa pagkakataon na ito, nababakas na sa mukha ang galit.
"Sa susunod na magtatago ka ng patalim sa kwarto mo at baril, huwag mong ipaalam sa amin. Tinatakot mo ang mga taong nakapaligid sa'yo." he said and left me.
Gusto kong magsalita ngunit walang lumabas sa bibig ko. Nakita niya? Nakita nila? Pero sigurado akong tinago ko iyon ng mabuti, tangina!
Gulat naman akong tumingin sa kanya nang bumalik ito. Mas lalo akong kinabahan sa mga tinginan niya ngayon. Gusto ko nang umalis dito!
"Don't worry, pangalan mo palang ang alam ko. Sa susunod na ang buong ikaw. I am a busy person, Klailea." he fucking said.
The way he mentioned my name makes shivered to me. Damn it!
"Magbihis ka na, babalik na tayo sa bahay." he said.
Inirapan ko pa siya lalo, "Pagkatapos ng kahibangan na ito. Aalis na ako, ayaw kitang makasama. Nakakasuka." sambit ko but he just smirked.
Mas lalo pa siyang lumapit sa akin ulit. "Baka kapag natikman mo ako, hindi mo na kayang umalis." Aba!
"Dream on, Mr. Burton. Hindi ikaw ang tipo kong lala-"
Nanghina ang mga tuhod ko at nanlaki ang mga mata nang pinutol niya ang sasabihin ko, he kissed me. He fucking kissed me. Buong lakas ko siyang tinulak pero sadya yatang tuluyan na akong nanghina sa ginawa niya. Siya lang ang nakakagawa nito sa akin, damn it!
He smiled at me, "You have a sweet lips, Gatdula."