SAHAFLAR SEMTİ

Parti

Sen beni anlasan ben de seni, 

Sen beni dinlesen ben de seni,

Gökkuşağı altında, korkuların üstünde,

Sen beni affet, ben de seni...

                    Şebnem Ferah

Bir önceki gün hem futbol hem basketbol takımı kendi maçları kazanmışlardı.Bu yüzden beden eğitimi dersinde serbest bırakılınca Kerem ile Tolga mutlu bir şekilde bahçede şut çalışması yapıyorlardı.Kerem'in potaya giren başka bir atışından sonra, Tolga başını salladı.

''Seni bizim takıma almalıydık.Harcanıyorsun orada.''

''4 numara oynardım.Sen de yedek kalırdın.''

''Bir ihtimal''

''Kuvvetli bir ihtimal.Hala istiyor musun takıma girmemi?''

''As kadroda olup takımda yapayalnız kalmak ya da yedek kalıp en azından bir arkadaşa sahip olmak mı?'' dedi kendi kendine Tolga uzak bir noktaya bakıp.Sonra tekrar Kerem'e döndü.''İkinci seçeneğe daha çok ısınıyorum.'' 

''2 kişilik daha yeriniz var mı?'' diye sordu o sırada sahanın kenarına yeni gelen Yiğit.Yanında Kaan da vardı.Onu gören Kerem'in kaşları hafifçe çatıldı.

''Zaten yorulmuştuk, ara verecektik.Siz geçin'' dedi ve elindeki topu bırakıp sahanın dışına doğru yöneldi.Tam Kaan'ın yanından geçerken, kumral çocuğun sesiyle durmak zorunda kaldı.

''Onunla konuştum'' dedi Kaan.''Bana gerçeği anlattı''

Kerem  ona doğru döndü.''Durduk yere anlatmamıştır kesin.Sevgililiğimizi tebrik ettiğini ima eden bir şeyler geveledin, kız da kendini açıklamak zorunda kaldı değil mi?''

Kaan sıkıntılı bir ifade takınmakla yetinince, ''Onun gibi bir şey'' deyip araya girme ihtiyacı hissetti hemen 2 adım gerisinde duran kuzeni.

''Kusura bakma Kerem, konu Neslihan olunca mantıklı düşünemiyorum.'' dedi Kaan mahcup bir ifadeyle.

Yiğit gerginliği azaltmak için yanlarına hızlıca geldi ve konuyu değiştirdi.''Yarın partiye birlikte gidelim mi?Ailen şehir dışında, araba bulmakla uğraşma boşuna.''

Kerem'in gergin ifadesi silinmemişti.Kaan'a kırgınlığı öyle kolaycageçecek gibi durmuyordu.Bunu fark eden Tolga ''Arabamız var'' dedi.

''Parti komşunun evinde, Çiçek Sokağı'na inip Soylular Tepesi'ne geri mi çıkacaksın?Bu çok saçma.Hepimiz aynı yerde oturup aynı yere gidiyoruz.Tamam bir takım eşeklikler yapılmış ama..''

Yiğit, Kaan'ın onu öldürecekmiş gibi duran bakışını görür görmez sustu ve yutkundu.Kaan ona bir süre daha öfkeyle baktıktan sonra önüne döndü.''Bir takım hatalar yapıldı diyelim.''

Yiğit kolunu Kaan'ın omzuna attı.''Bir takım eşekçe hatalarda buluşalım.''

Kaan siniri bozulmuş bir ifade takındı.''Farkında mısın ömrün gittikçe kısalıyor'' dedi ve Yiğit anında kolunu geri çekti.Kerem dayanamayıp gülmüştü sonunda.Bu iki çocuğun atışmalarını daha birkaç günde bile özlemiş olmasına inanamadı.Onlara karşı kalbinde yumuşak bir taraf vardı.

''8 gibi çıkarız'' dedi.

Yiğit sağ elini yumruk yapıp, ''Yes be!'' dedi.''Klan yeniden birleşiyor.Bunun şerefine bir maç dönelim''

''Ders bitmek üzere, başka zaman oynayalım'' dedi Tolga.

''Kantine gideceğim, bir şey isteyen var mı?'' diye sordu Kerem.Yiğit ile Kaan başlarını salladılar.Tolga ''Beni de bekle'' dedi.