🌸និស្ស័យស្នេហ៍🌸 (កូនភ្លោះ) 💕

ភាគ២៧:កំពុងបញ្ជាក់ថាពួកយើងជាប្តីប្រពន្ធនិងគ្នា🔞

" ប្រូៗមានឈាមទេ..? " សំឡេងជីមីនអង្គុយលើពូកបាញ់ហ្គេមឡើងជក់ដៃ

" ហុីយអស់ឈាមងាប់លូវហើយអញ"

ទីង..! សំឡេងទូរស័ព្ទរោទ៍កាត់ចង្វាក់ការលេងហ្គេមរបស់គេ

"ចុមអាគីបាញ់ណាខលមករកឪក្មេកវាស្អី?" ជីមីនស្រែកមួយវ៉ាសសឹងតែគប់ទូរស័ព្ទខ្ទប់និងជញ្ជាំងទៅហើយ

" អាឡូ...! អាប៉ាកាច់យល៎ អាស្លេកអត់ជាតិ" រាងតូចលើកទូរស័ព្ទជេរលែតៗ ពេលដឹងថាជាអ្នកណា

" ថ្ងៃនេះឯងយកកាហ្វេអោយយើងបានតែពីដងទេនៅម្តងទៀត" សំឡេងត្រជាក់ស្រេបនិយាយទៅកាន់ខ្សែរម្ខាងទៀត ដោយមិនខ្វល់ពីសំឡេងគេជេឡើយ

" ឆុយឪក្មេកលោកឯងកណ្តាលយប់មកទារកាហ្វេ" រាងតូចមុខក្រហមងាំងខឹងចិត្តខលមកកាត់ចង្វាក់ខ្លួនព្រោះតែរឿងកាហ្វេ

" 3នាទីទៀតមិនយកមកដល់ផ្ទះ យើងទៅអុកឡុកដល់ផ្ទះមិនខាន" ទូត! ទូត! មិនចាំអ្នកខាងណោះឆ្លើយទាន់រាងក្រាស់ផ្តាច់ទូរស័ព្ទបាត់

" អាសំគីស៎ ងាប់បាត់ហៃហឹកៗ" ជីមីនបោះទូរស័ព្ទចោលលើឥដ្ឋទន្ទ្រាំងជើង

" មីន យ៉ុនហ្គីអាស្លេក7សណ្តាន" ជីមីនដើរតាំងៗទៅឆុងកាហ្វេរអោយ ជេរមិនដាច់ពីមាត់ក៏ព្រោះតែរឿងស្ទូចត្រីនៅបឹង ពេលនេះក៏ក្លាយជាអ្នកឆុងកាហ្វេអោយនាយទើបតែបានពីថ្ងៃនៅខ្វះមួយថ្ងៃទៀតទើបផុតកម្មពារនិងគ្នាហិហិ

" 3នាទីអាណាធ្វើស្អីចេញ..!! " ជីមីនឈររអ៊ូង៉ូវៗអាងតែផ្ទះជិតគ្នា ប្រើភ្លាមអោយបានភ្លាមហ្មងហី 3នាទីឈឺនោមក៏មិនទាន់ចេញផង><

[ Skip]

ស្បៃរាត្រីគ្របដណ្តប់ លើផ្ទៃមេឃពាក់កណ្តាល់យប់ជ្រៅស្ងប់ស្ងាត់ទឹកសន្សើមធ្លាក់តក់ៗ មនុស្សសត្វនាំគ្នាគេងលង់លក់អស់ ក្រឡេកមកមើលកម្លោះតូចថេយ៉ុងដើររេវ៉ងក្នុងបន្ទប់នៅមិនទាន់ចូលគេងនៅឡើយ។

"ហុីយ" ថេយ៉ុងដកដង្ហើមធំជាច្រើនសារប្តូរពីអង្គុយលើតុមកទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយលើគ្រែ

" ម៉េចក៏គេងមិនលក់បែបនេះ?? " ថេយ៉ុងទាញតុក្តាដែលជុងហ្គុកគប់ប៉េងប៉ោងអោយយកមកកាន់