ភាគ១៥:ម្តងល្អម្តងអាក្រក់

Start bij het begin
                                        

"អត់ដឹងទេ" ថេវ៉ុនក្រវីក្បាល

" មិនអីទេ "

ពេលចេញពីរៀនជីមីននិងថេយ៉ុងក៏មកអង្គុយលើបង់ក្នុងបរិវេនសាលារៀនសិស្សខ្លះក៏នៅសាលាសិស្សខ្លះក៏ត្រឡប់ទៅផ្ទះរាងៗខ្លួន ចំណែកពួកគេក៏នាំគ្នាពិភាក្សាគ្នារឿងរកថេវ៉ុនបន្ត។

"ថេយ៉ុងយើងដឹងហើយថានិងត្រូវតាមរកថេវ៉ុនរបៀបមិចហើយ" ជីមីន
"ពិតមែនហេស? " ថេយ៉ុងសួរទ្បើងទាំងមានសង្ឃឹមតិចៗ

" ត្រូវហើយតាមយើងគិតគេប្រាកដជានៅមន្ទីពេទ្យ" ជីមីន

"ម៉េចក៏ឯងដឹងថាគេនៅមន្ទីពេទ្យ?ហើយគេទៅនៅមន្ទីពេទ្យធ្វើអី?"

" ចេះសួរបែបនិងទៅកើតតាឈឺទៅមន្ទីរពេទ្យនិងហើយ" ផូង..!

" អួយឈឺ....!! " ជីមីនដាក់ក្បាលថេយ៉ុងម៉ាសៀវភៅ
"ព្រោះតែឯងចូលព្រោះតែគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ហើយថេវ៉ុនក៏ដូចគ្នាវាចៃដន្យមែនទែនដែលពួកឯងចូលពេទ្យទាំងពីរ ដូច្នេះយើងគិតថាថេវ៉ុនប្រាកដជានៅក្នុងមន្ទីពេទ្យជាមិនខាន" មុននិងនិយាយគេវិភាគចង់ផ្ទុះខួរតែការគិតរបស់គេក៏ល្អវាសមហេតុផលថេយ៉ុងក៏យល់ស្របបែបនឹងដែរ

"ពិតមែនហើយមិចក៏យើងគិតមិនដល់តោះទៅរកគេ" ថេយ៉ុងក្រោកពីលើបង់

"ហ៊ឺយមន្ទីរពេទ្យចង់ធំដូចវិមានឯងចង់បើកទ្វាដែលរកគ្រប់បន្ទប់មែន? " ជីមីនសួរទាំងហួសចិត្ត

" ពិតមែនហើយគួរធ្វើយ៉ាងមិចទៅ?" ថេយ៉ុងអង្គុយចុះវិញ

" មានតែចូលមើលក្នុងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងបើក រកមើលឈ្មោះនិងលេខបន្ទប់..!! " ( ប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រង:ពេលយើងទៅមន្ទីរពេទ្យយាមអ្នកជំងឺហើយអត់ស្គាល់បន្ទប់យើងសួរដោយប្រាប់ឈ្មោះរួចពេទ្យនិងរកឈ្មោះអោយនិងលេខបន្ទប់ )

" អញ្ចឹងឯងហេកចូលទៅ.. " ផូង..!! ស៊ីម៉ាសៀវភៅទៀត><

"យើងមិនមែនជាHacker"

"អួយចឹងធ្វើយ៉ាងមិចទៅ?? " ថេ យ៉ុងលើកដៃអង្អែលក្បាលសួរបកទៅជីមីន

" ឯងកុំភ័យអី..!! យើងមានបងប្អូនជីដូនមួយធ្វើការនៅទីនោះដែល " ជីមីនញញឹមផ្ដល់កម្លាំងចិត្តអោយកូនក្មេងដែលធ្វើមុខស្អុយៗទើបស៊ីពីសៀវភៅ

🌸និស្ស័យស្នេហ៍🌸 (កូនភ្លោះ) 💕Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu