YAVRU KUŞ - BXB

12

"beni, mahvedecekler"

"Gözünü seveyim bir sus Ares. Sus" dedi emir, bana küfür etmemek için yüzünü çevirdi. Sinirlendiği belliydi.
Dudaklarımı öne doğru büktüm.
Onlar, rahattı tabii.
Bu yaşımda bara gitmiştim neden engel olmamıştım ki zaten.

"Ya babam?" Dediğim sırada emir, dudaklarını ısırıp kafasını duvara yasladı.

"Tamam susacam" diye mırıldansam da yine aklıma ailem geliyordu.

"Kuzey, annem beni akşam evde göremezse endişelenir"

Kuzey, gözlerini yumup emir gibi kafasını duvara yasladı.

"Annene gece bende kalacağını söyledim"
Ne ara?
Bir de annem, tanımadığı birinin yanında kalmama nasıl izin vermişti.
"Ne zaman?" Dedim kafamı kaldırıp ona baktım.

"Sen, spor salonundan çıktığın zaman. Seni bizim eve kaçıracaktık bardan sonra" etrafına oflayarak baktıktan sonra "neyse burası da iyi" dedi.

Neden gelecektim diye sormak saçma olurdu, tabii ilk defa evinde kalmamı istemişti ama genelde onun evine gidince sevişirdik. Kuzey, nasıl kötü biri olsa da onun yüzünden doyumsuz biri olmuştum.
Sikiştikten sonra bile tekrar sertleşiyordum.

Kuzey, için fark etmezdi.

Gökay, sıkıntıdan başını duvara yaslamış duruyordu, uyuyacak gibiydi.
"Sen, o piçi tanıyor muydun emir?"
Emir, kuzey'e döndü ve başını salladı. Arkasına yaslandığı sırada "mahalleden" dedi. "Sarhoş olduğu için kendinde değildir"

"Sarhoş olan diğeriydi, ufuk denen piç gayet ayıktı"

Emir, omzunu silktikten sonra doğrulup bana baktı.

"Neden üzerine atıldı ikisi?"

"Tacizin nedeni mi olurmuş"dedi Gökay, gözlerini açmadan.

"Orospu çocukları işte" diye devam etti.

"Ben, bilmiyorum...benden bahsediyorlardı sonra dönüp gidecekken ufuk, kapıyı tuttu sonra da-"

"Anlatma" dedi kuzey. Eliyle hafifçe kolumu sıktı ona, kaşlarımı çatarak bakmıştım ama gözlerini kapattığını gördüm.

Başımı salladım o görmese de.

"O, piçin yanına kalmayacak...buradan bir çıkalım..."
"Kuzey, boşver onları"

"Ne boşver deyip duruyorsun Ares, ya ileri gitselerdi" dedi sinirle.

"Hayatın boyunca travman olarak kalacaktı o, siktiğimin piçleri"

Haklı olduğu için sesimi çıkarmadım neyse ki kuzey vardı.

"Üşümüyor musun?"

Başımı olumsuz anlamda sallasam da beni, kendisine doğru çekip daha sıkı sarıldı. Eğilip yanaklarımdan öpünce bu sefer Gökay ve emir birbirlerine bakmışlardı. Sadece şaşırıyorlardı çünkü bu aşırı sevgi göstergesiydi.

"Dostum, işine karışmak gibi olmasın da malum manitan yok, yanında bir kız bile görülmemiş ares'i öpünce yanlış izlenim verecen millete"

Kuzey, çarpık bir gülümsemeyle emir'e baktı.
"Dudaklarından bile öperim. Kimse sikimde değil"
Emir, kuzey'in omzuna vurup "şakacı seni" dedi hafifçe gülerken bende kuzey'in ne yapmaya çalıştığını izliyordum.

Eğilip bu sefer tam dudaklarımdan öpünce şoktan ve utangaçlıktan yüzüme sıcaklık basmıştı. Gözlerimi pörtlemiş öylece demirliklere bakıyordum.

Emir'e dönünce donup kaldığını gördüm sonra Gökay'a dönüp "kafayı yediii" dedi. Ellerini vah vah dercesine birbirine vurup duruyordu.

"Kızsızlıktan ne yapacağını şaşırdı oğlum" dedi Gökay da ona katılıp.
Birbirlerine döndükleri sırada kuzey'in yüzünde ki piçmisi gülüşe bakıp ne yapmaya çalıştığını çözmeye çalışmaya devam ettim. Kafayı yemişti gerçekten.

"Fazla oksijen almıyor burası" dedim kafamı uzayıp emir'in doğru anlamaması için uyarırken "sikerim oksijenini" dedi gözlerini benden çekmeden yanaklarımdan tutup yine dudaklarıma yapıştı.