35.

12 3 0
                                    

[ Merrier Christmas ]

Chantrea's POV



"Pinky promise." Parang bata naman kung ngumiti si Sunghoon nang nangako ako sakaniya gamit ang hinliliit namin.

"What's your cooking?" He asked as he walks towards the kitchen.

I followed him and decide to finish what I'm doing. "Breakfast."

Kinuha ko ang kutsilyo at nag balik sa paghihiwa ng mga ingredients para sa gagawin kong sinangag.

"Sunghoon, can you lend me the rice?" Utos ko rito tutal siya ang mas malapit sa lamesa kung nasan naroroon ang kaning gagawin kong sinangag.

"Sure, wife." I blushed.

W-what did he just call me?

"Sira." Kay aga-agang magpakilig ng koryanong 'to, baka sa sobrang kilig ko ang pinrito kong kanin, isaing ko ulit.

"Why? Is there something wrong with it?" Sumandal ito sa kitchen sink at pinapanood lang ako kung paano ako mag luto.

"You really like my wife." He said in a lower toned voice nang ilagay nito ang mga iilang hibla ng buhok ko sa gilid ng tenga ko dahil sumasagabal ito sa pagluluto ko.

At hindi pa nakuntento ang koryano, kumuha pa ito ng panali sa buhok at itinali ang buhok ko habang abala ako sa pagluluto.

WHAT THE FUCK!

My internal organs want to scream when he just fucking did that!

"Itigil mo na yan, mag timpla ka na nga lang ng kape." Hinawi-hawi ko ang kamay nito sa buhok nang matapos niya na itong taliin.

Feeling ko mas mapula pa ako sa kamatis ngayon.

Anak ng tinapa.

I heard him chuckle as he follows what I told him to do.







As soon as we finished eating breakfast, we get ready for our luggage.

"Hey we're just going to Namyangju, why does your bag so heavy?

"Dinala mo ba buong bahay natin?" Pangpupuna ni Sunghoon sa bag ko.

We're going to spend our Christmas holiday in Gyeonggido at Namyangju to be exactly, his hometown.

"We're going to stay there until New Year." Today is December 23 and we have 10 days to spend there.

"We can just buy clothes there." Look at the man in front of me, lowkey showing off his money.

Inirapan ko ito at kukunin sakaniya ang bag ko. "Tsk. Why do you need to spend your money to buy clothes, kung may mga damit ka naman kasi?" He chuckles and messed with my hair.

I just don't understand. Hindi madali kumita ng pera pero sobrang daling gumasta. Atsaka isa pa, turo sakin nila mama, unahin ang kailangan sa kagustuhan.

Tila-TalaWhere stories live. Discover now