22.

19 3 2
                                    

Chapter XXII: Moon and Stars.

----

Chantrea Maori's POV

Nang makauwi ako galing Namsan ay kaagad akong humilata sa kama ko at nag nilay-nilay.

Andami palang nangyari sa buhay ko ano?

I feel nostalgic as I reminisce the past. Kahit na sobrang sakit niyang balikan, marami parin akong bagay na ipinagpapasalamat na nangyari.

First, meeting Enhypen is definitely an accident. It was not planned. Sa katunayan hindi ko akalaing mabibigyan ako ng pagkakataong makapag aral sa Korea, at mas lalong hindi ko inasahan na makikilala ko ang Enhypen.

Second, being a friend with Jay. He has this husband-material figure in public so a lot of girls want to be his wife, but you girls should know that he's also that ideal boy best friend and brother.

How can I say that?

Dude, he stayed beside me in almost 7 years. He become my protector, my savior at higit sa lahat siya ang nakakapitan ko sa mga panahong gipit talaga ako.

Natawa ako ng bahagya ng maalala na halos kalahati ng buhay ko si Jay kasama ko. Kahit araw-araw na siyang nag rarant na sawang-sawa na siya sa mga rant ko sa buhay, hindi parin siya umalis sa tabi ko. And I'm really grateful for that.

Naagaw naman ng picture frame na nasa side table ko ang atensiyon ko.

It's me and Jay. It was taken in my graduation from college.

Napangiti ako kinuha ang litrato para mas lubusang makita.

Sobrang bata pa namin tingnan ni Jay dito.

Ilang minuto ko pang tinitigan iyon at sinariwa ang mga masasayang ala-ala nang bigla akong makaramdam na kailangan ko ng magpalit ng damit.

Kanina ko pa pala suot ang coat ni Sunghoon.

In fairness, he didn't change his perfume.

Naligo ako at nagpalit.

Nakaramdam naman ako ng pagkauhaw kung kaya't tiningnan ko kung ano ang pupuwedeng mainom sa ref ko. And I smiled when I see a red wine.

That's what I needed.

Nakakadalawang baso palang ako ng red wine nang may mag doorbell sa pintuan ko. I glance at the clock, It's already 12:00 midnight.

Sinong maglalakas ng loob na bumisita sa'kin sa dis oras ng gabi?

Tiningnan ko muna sa monitor kung sino ang nag doorbell, mahirap na baka mamaya goons pala diba? Or di kaya murder who planning to murdered me?

Thank God, It's Jay.

Pinagbuksan ko naman ito ng pintuan. He looks like come straight from the company. He's still on his business coat.

"What do you want from me that you came here in the middle of the night?" I asked and raised my eyebrows at him.

He ignored what I asked and go directly to the salas.

And when he sees the wine on my table he glances at me. "I bet you can't sleep." He said.

That got me huh.

"Then why you're here?" I repeated my question again.

"Aren't you going to offer me some drinks or food?" Aba pinapangunahan pa ako?

Tsk. Fine.

"Do you want some wine?" Tanong ko dito at kumuha pa ng isang baso sa kusina.

Inabot ko ito sakaniya at sinalinan siya ng wine.

Tila-TalaWhere stories live. Discover now