Silent Hearts (A Sandro Marcos fan-fiction)

Kabanata 26

Kabanata 26

Hanggang ngayon ay na sa biyahe pa rin kami. Kagigising ko lang at medyo masakit na ang puwet ko. Higa't upo lang ang ginagawa ko.

"Hi, Mich. Aren't you hungry?" Mich daw. Gaya-gaya kay Ate Jamie! Babe dapat ang itawag mo sa akin!

"Kinda." Sagot ko, medyo gutom na rin kasi ako. Apat o limang oras na yata kaming na sa biyahe.

"Let's have stop over sa Lakeshore, Pampanga. 1 kilometer na lang." Sagot naman ni Sandro at tumango ako.

Ilang minuto lang ay nakarating na kami ng Lakeshore. "Ako na lang ang baba para bumili ng pagkain. What do you want?" Tanong nito.

"Any food will do." Sagot ko at umalis na ito.

Naalala ko dito rin kami madalas mag stop over ng mga kaibigan ko kapag may isa sa amin ang nagdadala ng sasakyan pabalik ng Manila.

In speaking of kaibigan, I immediately checked my phone since may signal na. When I opened it, halos sumabog na ito dahil sa sunod-sunod na pagpasok ng notifications. Binuksan ko isa-isa ang mga ito.

MESSENGER

SPICE GURLZ

AJ: "Girl, ingat kayo ni Sandro!"
Leanne: "Balitaan mo kami agad kapag nakarating na kayo."
AJ: "Ayoko pa maging ninang ha? @Michiko Arquiza"
Trisha: "Gaga! FRIENDS only."
AJ: "Malay mo naman, FRIENDS with benefits pala."
Trisha: "Ay bet! HAHAHAHAHAHAHA"
—
Leanne: "Michi, sa'n na kayo?"
AJ: "Update, update rin. Aba!"
Trisha: "Hindi kami natulog simula nang umalis kayo 🤪"
—
From: Leanne
"Michiko! Nasaan na kayo?"
"Did you arrive safely?"
"Please let us know."
—
From: AJ
"Bakla! Ano na?"
"Nakalimutan mo na ba kami?"
"Update us! We're extremely worried!"
"Bakla!!!"
—
SPICE GURLZ

Trisha: Hi @Michiko, kumusta na kayo diyan ni friend?
Leanne: Are you still alive, friend? C'mon, update mo naman us.
AJ: 3 days sa Ilocos, tapos friends lang daw? Unbelievable!
Leanne: True, bakla. Neknek niyo!
Trisha: Sumbong na kay Tita 'yan!

Sunod-sunod din ang pagpasok ng missed calls galing sa tatlong kaibigan ko. Agad naman akong nag chat sa Messenger para ipaalam na pauwi na kami.

SPICE GURLZ

Michiko: Guys, I missed you all so much! I am deeply sorry, walang signal sa beach resort na pinuntahan namin and I did not know. I am really sorry for making y'all worry. Huwag na kayong mag-alala, I'm safe and complete. Pauwi na rin kami.
Leanne: Oh my! Thank God, you're safe!
AJ: BAKLA! BWISET KA! YOU MADE US ALL WORRY. AKALA KO ANO NANG NANGYARI.
Trisha: I told you two! Maybe wala lang signal do'n sa pinuntahan nila.
AJ: Oo na, oo na. Nasaan na kayo? @Michiko Arquiza
Michiko: Sorry talaga... We're now here @ Lakeshore, Pampanga. Stop over.
AJ: Can't wait for you to go home. Marami kang dapat i-kuwento sa amin.
Leanne: I'm excited! See you in a few hours.
Trisha: Ingat kayo sa biyahe, Michi. Chika later!
Michiko: Thank you, girls. See you!

I sighed in relief. Thank God, hindi na mag-aalala pa ang mga loka-loka kong kaibigan. Lumipas ang ilang minuto ay nakabalik na si Sandro at may dalang mga pagkain.

"I'm sorry for making you wait. Some asked to take pictures with me." Sambit nito. "Here's your food... Gusto ko sana sa Tokyo Tokyo na lang pero hindi ko alam ano ang gusto mo do'n, that's why I just bought McDo." He handed me the foods. Sobrang dami naman.

"Sands, ang dami naman nito!" Hindi ko ito kayang ubusin. "I can't eat all of these." Sambit ko.

"I didn't say you'd eat them all. Extra 'yan dahil medyo matagal pa ang biyahe." He explained. Bandang huli ay ako pa ang nahiya.

Nagsimula na kaming kumain ni Sandro. Tahimik kaming kumakain nang biglang tumunog ang cellphone nito. I saw him checked his phone.

"It was a London acquaintance of mine. They have invited me to their wedding ceremony, which will take place in Spain." Sambit nito. Wow, ang yaman talaga ng mga kaibigan ni Sandro.

"Wow..." Sa tingin ko ay mababait naman ang mga kaibigan ni Sandro. They are also real young professionals who have achieved great success in their lives, including Sandro himself.

"You want to come with me?" Halos mabilaukan ako sa sinabing iyon ni Sandro. Tumingin ako sa kanya at nakitang seryoso rin itong nakatingin sa akin.

"U-uhm... Hindi ganoon kadali, Sands. Besides, hindi pa tapos ang Graduation Day namin." Gustuhin ko mang sumama ay hindi pwede dahil baka maging sanhi pa iyon ng panibagong isyu patungkol sa kanya, which I don't want to happen.

Tumango naman ito at ngumiti. "I do understand." Nakakatunaw talaga ang mga ngiti niya. Dear God, can I stay with this man forever?