Shkodra pa shkodranen

17

Darka erdhi shume shpejt. Nadja kishte gatuar shtate pajta te ndryshme. Kishte future edhe Hejden dhe Silvin ne gatim. Per cudine e tij Slivi ishte cuditerisht I mire ne kete fushe.

Tavolina ishte shtruar dhe ishte e mbushur plot.

- Djema sikur t'ishit vesh se ju vjen era gatim.

- Ok. Ikme ne pra. Ti a den me u vesh?

- Po po s'e di ca me vesh?

- Hajt hajt mas na u ban shume e bukur.- Silvi I hodhi nje veshtrim Hejden qe u kaperdi ne siklet.

- Pse ja mar?- Nadja e kishte pare veshtrimin e Silvit. Iu afrua Hejden dhe ia hodhi duart ne qafe.- S'du qe me ndryshu menje ky.

- Nuk ishte pamja ajo qe me shtyu Nadja.

- Pra po thu qe s'jam e bukur?

- Je e bukur. Por po te them qe pamja nuk me shtyu te ndjeja per ty. Por ajo ndihmoi.- shtoi pas pak.

- Hhahahah.

- Iuuuu. Na e shpift.

- Aaaaa?- Nadja u kthye nga I vellai, I hodhi nje shikim, pastaj u kthye perseri nga Hejden. Me duart e saj akoma ne qafen e tij, e terhoqi me afer vetes, ne nje puthje.

- Kishe ba mire qe mas me u puth para mejet se tesh po e rrahi kte tanin. Ok?

Nadja as qe ia vuri veshin por vazhdoi te puthte Hejden. Por nuk vazhdoi dot gjate sepse ta zilja e deres.

Me nje pamje te acaruar Nadja u shkeput dhe shkoi te hapte deren. Por Jo para se te niste dy djemt te visheshin.

Pasi u nisen per ne dhomen e Silvit ajo hapi deren.

Jashte po e priste Alisa. Por edhe nje surprize per te. Enoja ishte jashte.

Alisa buzeqeshi kur pa shoqen e saj dhe e mori ne nje perqafim. Nadja ia ktheu. Edhe pse nuk kishin shume qe ishin ndare. Nadja ishte ne Tirane per te, ate dite kur u takua me Hejden ne autobus.

Pasi u shkeputen, Nadja u menjanua per t'i lene moter e vella te hynin.

- Hajde.

- Zemra si je ti?

- Mire. N'shpi. Ti?

- Mire. S'besoj se te vjen keq qe solla edhe Enon apo jo?

- Pse duhet t'i vije keq Nadjas qe erdha une?- Enoja u perfshi ne bisede.- Nadja si je ti?

- Jo nuk m'vjen keq qe edhe Eno. Po kot me pyt a ke probleme me nigjimin a?

- Jo.- Enoja dukej I coroditur.- Pse?

- Sepse sapo iu pergjigja Lises qe jam mire. Pse duhet me m'pyt prap? Pyetje boshe.- derdhi ironi te kulluar ne cdo fjale. Alisa u palos me dysh nga te qeshurat.

- A te thash qe do e pesoje po te vije I paftuar. Do vuash gjithe naten.

Enoja I hodhi nje shikim Nadjas pastaj u kthye nga motra.

- Ia vlen.

- Uf. Une po shaf pak Silvin dhe...

- Caaa?- Alisa shpertheu.

- He?

- Silvi? Eshte ketu?

- Po. Pse?

- Oh jo.

Nadja buzeqeshi.

- Kur den me e pranu?

- Te pranoj cfare?

- Uff. Mas me m'ba mu te paditunen. Mire?

- O Nad. Pse s'me the qe ka ardh? Nuk kisha me ardh.

- Lisa. Duhet me u perball me frikerat tuja.