Reklam arasının bitmesinin ardından karakterler tekrar eski yerlerine oturdular.
"Evet, kaldığımız yerden hızla devam ediyoruz. Dora'ya gelen sorular daha bitmedi." Yazar'ın konuşmasının hemen ardından ekranda bir yazı belirdi.
Dora kendini beğenmiş bir şekilde gülerek parmaklarını öptü ve okurlara doğru üfledi.
Ekranda beliren soru ile yerinde kıpırdandı. Hatırlamak istemiyordu.
"Oyun olabileceğini düşündüm, hala daha düşünüyorum fakat bunu kanıtlayacak bir şey yok. Çağın hiçbir şey hatırlamıyor ve aldatılma konusuna affım yoktur. Gerçek ortaya er geç çıkacak. İşte o an neler olacağını sadece Yazar bilir." derin bir nefes aldı. "Ne hissettiğim konusuna gelecek olursak... Bilmiyorum. Aynı anda pek çok şey hissettim. En çok da acıyı."
Çağın yutkunarak gözlerini kapattı. Lanet olsun. Diye düşündü. Sikeyim kendimi.
Ekrana yansıyan soru kasvetli havayı götürerek herkesi güldürdü.
"Solucanlardan iğreniyorum, üzgünüm Çağın." diyerek kıkırdadığında Çağın'ın kaşları yalancı bir sinirle çatıldı.
"Bak bebişim, o solucan olsan sevmiyor seni. Ne varsa bende var işte. Bok olsan, yine severim seni ben."
"Sus Eymen." dedi Çağın. Eymen somurtarak kollarını göğsünde bağladı.
YOU ARE READING
AMETİST (ara verildi)
General Fiction🔞+18 içerik bulunmaktadır🔞 Büyük adımlarla yanıma gelip ellerini yanaklarıma koydu. Endişe ve mutluluk barındıran gözlerinin altı günlerdir uykusuz olduğunu ele veriyordu. "Dora iyi misin? Çok korktum." Dedi yüzümü hasar tespiti yaparcasına ince...