AMETİST (ara verildi)

A-3

Bölüme hoş geldinizz! Fazla bekletmek istemedim.

Vote ve yorum atarsanız çook sevinirim.

Keyifli okumalar ❤

✨

"Hoş bulduk Necdet Duman." Dedi Çağın nedenini anlayamadığım kibirli sesiyle. Sonra bakışlarını bana çevirdi. "Dora, Necdet Bey babamın en yakın arkadaşıdır." Diye açıkladı bana kısaca. Gözlerini tekrar Necdet'e çevirdi. "Bu güzel kadın da Dora Akkan. Sevgilim oluyor kendisi."

İçinde şaşkınlık barındıran gözlerimi Çağın'a çevirdim. O ise gözlerimin içine gülümseyerek bakıyordu. Sanki cidden sevgiliymişsiniz gibi davranıyor Dora! Kesin bana uy derken bundan bahsediyordu. Bana güven dedin bir de adama.

Necdet Bey'e çaktırmamaya çalışarak Çağın'ın kolunu sıktım. Ne istediğimi anlamış olacak ki Necdet Bey'e döndü. "Sonra görüşürüz Necdet Bey." Dedi saygılı ama otoriter bir ses tonuyla.

"Görüşeceğiz Çağın'cığım." Adamın kinayeli sesi Çağın'a etki etmemiş olacak ki bir tepki vermeden ifadesiz yüzü ile geniş terasın köşesine yürümeye başladı.

"Neden adama sevgilin olarak tanıttın beni?" Dedim köşeye vardığımızda.

"Eve gidince her şeyi anlatırım ama şu an bana ayak uydurman lazım." Dedi gözlerini etrafta gezdirirken.

"Eve gitmeyi bekleyemem ben. Kabul edebileceğim mantıklı bir açıklama istiyorum hemen. Tam olarak şu anda." Göğsümün altında kollarımı birleştirip dik dik Çağın'a bakmaya başladım. Sıkıntılı bir nefes vererek gözlerini gözlerime çevirdi.

"Bak, daha sen beni tanıyalı 24 saat bile olmadı. Sana şu anlık açıklayamayacağım şeyler var. Neden o kadar korumam olduğu gibi mesela. Ama söz veriyorum öğreneceksin en kısa zamanda. Ki artık benimle yaşamaya başladığın için öğrenmemek gibi de bir şansın yok zaten. Tek istediğim şey biraz sabretmen."

"Ne kadar sabretmem lazım?" Diye sordum gözlerimi kısarak. Benden sakladığı şey her ne ise çok merak ediyordum.

"Zamanı gelene kadar işte Ametist. Kaç aylıksın ya sen?" Dedi hafif bir sinirle. Konudan sıkıldığı belliydi.

"Sekiz." Dedim başımı sosyetik kalabalığa çevirerek.

"Anlamadım?"

"Sekiz aylık doğmuşum." Ciddi olup olmadığımı anlamak için yüzüme baktı birkaç saniye. Ardından gülerek başını iki yana salladı.

"Garip bir kızsın."

"Öyleyimdir." Dedim yalancı bir egoyla.

✨

Ağzıma attığım kanepeyi çiğnerken gözlerim buz mavisi gözlerin sahibini arıyordu kalabalıkta. Yarım saat önce görüşmesi gereken insanlar olduğunu söyleyerek gitmiş ve hala gelmemişti.

"Merhaba!" Arkamdan gelen sesle hafifçe yerimde sıçradım. "Korkuttum mu? Özür dilerim." Yanıma gelmiş ve bana mahcup gözlerle bakan kadına baktım. Üstünde yeşil uzun bir elbise vardı. Kahverengi saçları su dalgası şeklinde omuzlarına dökülüyordu.

Tüm dişlerini göstererek gülümsedi ve elini uzattı tokalaşmak için. Uzattığı elini tuttum yavaşça.

"Çağın'ın sevgilisi olduğunu duydum. Adın Dora değil mi? Çok da güzelmişsin maşallah. Bizimki durup durup turnayı gözünden vurmuş vallahi. Kendimi tanıtmayı unuttum bak heyecandan. Handan ben. Çağın'ın teyzesiyim."