"Pahinga Muna, Pahinga Ko." (Completed)

Chapter 44

"Kasal?"

Hindi ko alam kung ilang segundo akong nakatingin sa mukha niya habang iniintindi ang salitang yun. I never planned anything. Especially marriage.

"Yes,Hon, Kasal." He answered like...He planned it already!

"What makes you think that at this moment of time?" Para akong tanga habang tinatanong yun.

Nangunot agad ang noo niya habang nakatingin saakin.

"I–––I Touched you, Luca. Obviously, Pananagutan kita."

Kumurap kurap ako ng marinig yun. Touched!? Pananagutan!? Oo ngaa! Muntik ko nang makalimutan. We just did that thing! Kingina. Napakagat ako ng labi ng maalala ulit yung ginawa ko kanina. I did the first move! Omg.

"Tayo na naman ulit diba?" Hindi ko alam kung yun ang tamang tanong.

His brows furrowed. "The moment you lend me your lips last night was the moment we got back together, Isabelle."

Napabilog ang mata ko sa sinabi niya. What!? Naaalala niya!? Akala ko ba lasing na lasing siya nun!? Mas lalo tuloy akong nahiya!

"There's no need to get shy, Hon, I just remembered it a moment ago when we both doing that thing––"

"Stop," I pouted my lips to shut him up. Nakakahiya!

Tumawa siya ng bahagya bago niya ako hinalikan sa labi.

"I'm not hurrying anything, Hon. If you're not ready, that's fine. Naiintindihan ko. I am just saying this for you to be aware, because no one can separate us this time. Not even death," He whispered.

After nun ay hindi ko na namalayang nakatulog na ako. Nagising lang ako ng biglang humilab ang tiyan ko. Nakalimutan ko palang kumain. Napa awang ako ng labi ng maalalang ang swerte niya naman, Ako yung ginawang breakfast. Tch.

Tatayo na sana ako only to realize na hindi pwede. I am not wearing anything! Ethan had his arms wrapped over my waist, preventing me to move. Para akong may ginagawang kasalanan habang dahan dahang kinukuha ang kamay niya mula sa bewang ko. Good thing, Tulog na tulog siya.

Agad akong tumayo mula sa kama at dumeretso sa banyo para maka pag shower. Agad kung naramdaman ang sakit habang naglalakad. I am a doctor, But this experience is quite new...and I can't do anything about it.

Tulog pa si Leviste ng lumabas ako sa cr. Alam kung pagod siya. He even forgot to turn off his laptop that was just beside him last night, Buti nalang at hindi umulan kagabi. Lumabas ako ng kwarto habang paika-ikang naglalakad, It hurts...I can't deny it. Dumeretso ako sa kitchen para makapag-luto.Buti nalang at may itlog! Yun lang din naman ang maayos kung naluluto. Yun nga lang ay takot ako sa mantik. Tch.

"Ba't dumikit!?" Naiinis kung kinukuha ang itlog sa kawali pero dumidikit.

"Hon,"

Kamuntikan ko nang mabitawan ang hawak kung sandok ng marinig ang boses ni Leviste sa likod ko. Napa awang agad ang labi ko ng makitang naka boxer lang ito at walang suot pang itaas.

"Ginising mo sana ako so I could cook for you," He said while looking at the egg I cooked pero hindi na ito mukhang itlog. Nasobraan ko sa luto.

"M-Masarap pa ang tulog mo," nagdadalawang isip pa akong banggitin yung masarap.

Napakunot ang noo ko ng makitang hawak hawak niya ang cellphone ko. Agad niya namang nakuha ang mukha ko kaya lumapit siya saakin.