"Pahinga Muna, Pahinga Ko." (Completed)

Chapter 29

Nagising ang diwa ko ng may biglang tumawag sa cellphone ko. Mabilis ko yung sinagot ng hindi tinitingnan kung sino.

"Dr. Tuazon speaking," paos kung sabi.

[Sarap ng tulog mo, ah.]

Napabalikwas ako ng bangon ng marinig ang boses na yun. Napatingin ako sa screen ng cellphone ko at agad na napasapo sa noo ng makita ang pangalan ng caller.

Jewel.

Huminga ako ng malalim bago ulit nagsalita.

"No, I am literally awake. How may I help you?" Sabi ko.

I heard her laugh kaya napaismid pa ako.

[Tell Sam to come home tonight, Her Dad wanted to talk to him with something.]

My brows furrowed when I heard that. "Bakit di nalang ikaw ang magsabi?"

[You really thought na makikinig siya saakin? He never listen to anyone, Dr. Tuazon. Unless you.]

Napakagat ako ng labi ng marinig yun. "What time ba?"

[Tonight, no specific time. Just make sure na pupunta siya. Important investor will be present, It will be a good timing for him. It will be a good advantage to his business.]

Tumango ako at sinabing susubukan ko. Nasa sakanya padin kung pupunta siya. And...May nangyari ba? I mean, Sa sinabi ni Jewel ay parang hindi naging successful ang nangyaring business meeting niya sa new york.

Ngayon ko lang napansin na wala na siya sa tabi ko. Kagabi ay yakap-yakap ko pa siya. Hindi ko alam kung dito ba siya natulog buong gabi o lumipat siya sa guest room. Napag-isipan kung maghilamos muna bago lumabas. Pagkatapos nun ay bumaba nadin ako.

I saw him as usual, Cooking. Parang nung una ko lang punta dito, Ang aga aga niyang gumising para magluto. I bet he really loves cooking.

"Good morning pretty," Nakangiti niyang bati.

Tch. Abusado to, napapangiti ako umagang-umaga.

"Goodmorning handsome," bawi ko, ngumiti naman siya ng malaki.

"Husband suit me better," aniya.

"Calm down, Dragon." natatawang sabi ko ng sabihin niya yun.

Umupo ako sa silya habang nasa mga pagkain ang tingin. Ewan ko ba, Masyado niya akong spoiled sa mga luto niya. Kaya ayan, Nung mga araw na wala siya ay lahat ng pagkain saakin ay walang lasa.

Bago siya umupo sa silya ay lumapit muna siya saakin at hinalikan ako sa noo. Patago naman akong napangiti ng gawin niya yun. Baka bukas nito ay araw araw nadin akong maghahanap ng mga halik mo engineer.

"I heard you save many people while I'm away," sabi niya.

Tumango ako. "Yun naman talaga yung trabaho namin,"

"How about yours? Masyadong unfair na alam mo yung nangyayari sakin tapos hindi ko alam yung sayo, Should I hire a stalker?" Nagbibirong sabi ko.

Tumawa siya ng bahagya. "Nothing much,"

"May problema ba?" Tanong ko.

I saw his lips parted, para bang may gusto siyang sabihin pero hindi niya kayang ilabas.

"Successful naman yung pagkuha niyo sa investor, Diba?" pag-iiba ko sa tanong.