Chapter 9

165 11 3
                                    

–––––-––––––––-–––––-––––––––-–––––-––

Hindi na ito ang unang beses na pumunta ako sa bahay niya pero namamangha padin ako. He only live alone at weekend lang pumupunta ang mga naglilinis sa bahay niya. Malaki at masyadong minimalist ang hitsura, I wonder who designed it.



"You wanna watch netflex while I cook?" he asked me.



"No, I will watch you cook." I formally stated at tumango naman siya. Sumunod ako sa kanya matapos kung ilapag ang bag ko sa couch.



Dumeretso kami sa kitchen, Nakakamangha lang dahil mas malaki pa kitchen niya kesa sa office ko sa Laurel. How rich is he?



"Feel free to eat whatever you see here," he mumbled. Parang iba yung pagkakaintindi ko sa sinabi niya, Masyado na akong napa-praning lately. Available din ba siyang kainin, Choss.



Tumango ako sa kanya habang hinuhubad niya ang coat at inaayos ang sleeve ng polo niya. He wear his apron, Yung apron na suot niya nung una kung dating dito pero hindi na siya shirtless baka mag expect. HAHA.




Cooking isn't really my thing, I can use scalpel easily but I can't handle knife properly. Masyadong wierd. I like watching people when they cook, Ito lang kasi ang hindi ko kayang gawin. Tch.



"Does the size matter?" 


Kunot noo ko siyang tiningnan, Gulat at hindi makapaniwala.Hawak-hawak niya ang isang kutsilyo at carrots habang nakatingin saakin. Tama ba rinig ko? Size daw! Putek anong isasagot ko. Agressive naman engineer.



I licked my lower lips before talking.
"What? Wh–– Why are you asking that right now?" I shyly asked.




"The size of the carrot, Luca. Does it matter?" he repeated making me more embarrassed.




Ayan! May tama ana ako sa ulo, Napapikit ako dahil sa hiya. Narinig ko siya tumawa ng bahagya kaya napayuko ako ng kunti. Sana nanood nalang ako ng netflex, pano bayan masyado na akong maraming kahihiyan nito. Huminga ako ng malalim at tumingala.




"Oh-Owh, No, Not really, Uhm––As long as hindi siya masyadong malaki yung saktong nangunguya." tanging naisagot ko habang nauutal pa.





He looked at me with his teasing smile. "You're thinking too much,"




Napalunok ako ng dahan dahan siyang lumapit saakin. He lean a bit para matingnan niya ang mukha ko. Pigil ang hininga ko habang nilalabanan ang mga mata niya. One wrong move will definitely make us kiss.




"I'm not that bold right now, Luca.'" he whispered and winked before turning his back. Ang bango ng hininga niya, Pero mas mabango siguro kili-kili niya.




Wala na! Parang bibigay na ako dito. Joke! Pinanghahawakam ko pa yung dangal ko.



He looks so passionate while cooking,  bibihira nalang ang ganito. He's a very busy man; An engineer, A Businessman and can cook. Kung tutuusin, perfect package na siya.  Kaya masyadong mahiwaga na saakin siya babagsak. Hindi ako ganun ka perpekto.





"Can I ask something?" I said breaking the silence around the kitchen.





Nilingon niya ako at tumango. Oh, wag masyadong abusin ang pagiging sexy engineer baka pati lamok himatayin sayo.





"That night, Why did you reject that girl?" I asked formally. He might not like the question. Pero habang may pagkakataong ganito ay gusto ko siyang kilalanin. He never once talked about his life, Not even once!





"Pahinga Muna, Pahinga Ko."  (Completed)Where stories live. Discover now