CHAPTER 10

182 11 1
                                    

Warning: May bold kunti. Choss.

––––––-––

Tulala lamang akong nakaupo at nakatingin sa kamay ko habang iniisip ang mga bagay na sinabi saakin ng babae kanina. She left after giving him the envelop na naglalaman ng mga schedule and topics na gagawin nila for the seminar kung hindi ako nagkakamali. She didn't bother to introduce herself to me but instead she said those words...



"You will immediately know me once you already know who really is Leviste Cameron."



Naiwan akong nagtataka at hindi alam kung ano pang iisipin. Parang ang dami-dami ko pang hindi nalalaman kay Leviste.



"Hey," marahan niya akong hinawakan sa balikat. His eyes was back again, It's tired.



"Are you okay?" He asked me gently.



"Yeah,"  I acted okay.



Ngumiti naman siya saakin at kinuha ang bag ko sa mesa. I'm ready to go home but...



"Can I stay here tonight?" 



Gulat siyang tumingin saakin. Bakas sa mata niya na naguguluhan ito matapos niyang marinig ang sinabi ko. Oh yeah, He will never expect those words coming out from my mouth. Masyado bang agressive? Gosh.



"I won't do anything," napapahiya kung dugtong ng maisip na bahay niya pala to at kami lang dalawa ngayon dito. Agad akong kumawala sa mga tingin niya habang tinatago ang hiya ko. Baka isipin niyang pinag nanasaan ko na siya, Aba di pwede yun!



"Why would you stay here tonight if you wouldn't do anything, Luca."



Kunot noo ko siyang nilingon ulit ngunit mas malapit na ang mukha niya sa mukha ko ngayon habang nasa bulsa ng trackshort niya ang isang kamay.



"What do you mean?" wala sa sarili kung tanong.



"Are you sure about it? Hindi ka naman nakainom, Right? You can't give me a proper answer if you're intoxicated." His voice is more deep today.



Hindi naman ako basta basta nangingi- alam ng mga drinks niya dito sa bahay. His fridge was full of drinks, Water is not included.



"I did not drink," I said calmly. Baliw na siguro ako kung iinom ako sa bahay niya.



Nakamasid padin siya sa mukha ko na para bang binabasa niya ito. Hindi ako marunong mang-asar kaya pinili ko nalang kumalma. I'm not a mood changer.



Ano ba ginagawa ko! I mean, Hindi na naman masama diba? We're both adults, Wala nga lang relasyon...Tch.



"Did Jewel told you something?" he asked again before he put back my bag on the table.



Oo meron! At masyadong nakaka-ulol.



"Nothing." I lied.



"You're acting wierd," He laughed. "But it's good to know that you trust me that much to lend me your night."



"You look tired kasi," pagpapalusot ko. Wala naman kasi siyang choice kundi ihatid ako, Gabi na at mahirap nang makauwi kapag mag cocomute lang ako. I don't want to bother his time of rest, Malayo pa naman dito ang bahay  namin ni Yeji.



"Do you want to shower?" He asked me huskily. He looked shy, Nakakamot lamang ang kamay niya sa batok.



"Yeah,'" Tipid kung sabi. Awkward.



"Pahinga Muna, Pahinga Ko."  (Completed)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt