53.Bölüm:'Bekleyeceğim'

16.8K 1K 640
                                    

İyi okumalar dilerim.

Merhabalar. Öncelikle beklettiğim için kusura bakmayın. Bu bölümü nasıl yazdığımı bir ben bir de Allah biliyor.

Birkaç hafta dinleneceğim. Cidden buna ihtiyacım var. Umarım beni anlarsınız.

Lütfen yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın. Beni mutlu edersiniz.

53.Bölüm: Bekleyeceğim

🔫🔫

Poyraz'dan

"Asena'ya ne dedin sen?" Karşı taraftan ses gelmeyince devam ettim. "Soner, biz bunu konuştuk. Asena'yı zorlamak istemiyorum. Siz neden böyle yapıyorsunuz?" Apartmandan dışarı çıkmıştım. "Asena'nın sana ihtiyacı var. O da iyi değil." Başımı yukarı kaldırıp Asena'nın evine baktım. Geleceğim birazdan. "Oraya geliyorum. Konuşmamız gerek." Kimsenin Asena'yı üzmeye hakkı yok.

Taksi çevirmek için yola doğru ilerleyecekken bir taksi tam önümde durdu. "Taksi mi lazım?" Başımı eğip baktım. "Evet." dedim. Arka koltuğa oturup Soner'in kliniğinin adresini verdim. Bir süre sonra soldan gitmesi gerekirken diğer yolu kullanmıştı.

"Yanlış yoldan gidiyorsunuz." dedim. "Beş dakika önce bir kaza olmuş. Bu yoldan gitmemiz daha uygun." deyince kaşlarım havalandı. "Son beş dakikadır beraberiz. Bir haber geldiğini duymadım." dedim. "Arkadaştan bir emanet alacağım. Yolu uzattım kusura bakma." dedi. Tavırları şüpheliydi. Sessiz kaldım.

Tek tük arabanın geçtiği bir yola sapmıştık. Elimi arkama atıp silahımın emniyet kilidini açtım. Tedbirli olmak gerekirdi. Arabayı durdurdu. "Bu defa ne oldu?" dedim. Kendi sorduğum soruya kendim cevap verdim. "Dur ben söyleyeyim; araba bozuldu." Dikiz aynasından bana bakıyordu. Silahımı ona doğru çevirdim. "İn lan aşağıya!" Sesim oldukça sert çıkmıştı.

Taksiden indim. Bize doğru gelen iki araba vardı. Ölmek mi istiyorsunuz? Gelin. Eli silahlı adamlar indi. Sayıları fazlaydı.

"Cellat?" dedi en öndeki.

"Şerefsizler?" dedim, gülümseyerek.

"Sen bizimle geliyorsun." dedi aynı kişi. "Yalnız ben cehenneme gelmiyorum." dedim. Alaycı yüz ifadesi yok olmuştu. Dört kişi birden üzerime doğru gelmeye başladı. Esmer olanın bacağına sıktım. "Yaklaşmayın." Geri durmuşlardı.

"Sayımız oldukça fazla. Buradan sağ çıkmazsın. Ölmek istemiyorsan zorluk çıkarma." dedi. Dudağımın kenarı yukarı doğru kıvrıldı.

"Ölümden korkmayanları, ölümle korkutamazsınız. Öldür hadi. Öldürmezsen adam değilsin." dedim. Kollarımı iki yana açtım.

Ensemde hissettiğim minik sızı ile arkama döndüm. Enjektörü saplamışlardı. Ensemden söküp karşımdaki ite yumruk attım fakat ikinci enjektörü engelleyememiştim.

💪

Başımdan aşağı dökülen su ile uyanmış görüş alanımın netleşmesini bekliyordum. "Hayvan gibisin. İki tane iğne ile zor bayıltıldın." Gülümseyip başımı kaldırdım. "İltifat için teşekkür ederim." Ellerim bağlıydı. Sağ bacağımı sol bacağımın üstüne atıp arkama yaslandım.

"Yılmaz abi seninle ilgilenecek." dedi karşımdaki it. Konuşması biter bitmez Yılmaz kapıdan içeriye girmişti. Fotoğraflarını görmüştüm. Bir süre bana baktı. "Anka'nın zayıf noktalarından birisin." dedi. Dudağımın kenarı alayla kıvrıldı. "Anka'nın zayıf noktası yok." dedim. "Seni çok seviyor. Bu onu zayıf kılar." dedi. "Anka için bir tek Vatan sevgisi vardır. Bu onu güçlü kılar." dedim. Kaşlarını çatmıştı.

Dünya Ellerimde 'Vatan Uğruna' (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin