"Çocukken yanağıma kondurduğun öpücük sayesinde tüm acılarım geçmişti. Şimdi ben senin kalbinden öpsem geçer mi? Tüm acıların diner mi?"
İlk görüşte değil, her görüşte aşkı yaşadım ben.
"Kendini sev çünkü ben seni seviyorum."
(17.04.2021 📝)
Beğenmeyi ve bol bol satır arası yorum yapmayı unutmayın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.Bölüm:Cellat
'Seri Katil Kılıklı'
"Arabayı durdur." dedim bir kez daha. "Silah sesini duymuyor musun abla nereye gidiyorsun?" dedi. "Sen bugün benim sınavım mısın? Durdur dedim sana."
Sonunda arabayı durdurmuştu. Biraz daha itiraz etseydi silahımı çıkarıp kafasına sıkardım herhalde. Resmen sabrımı sınıyordu. Hızlı adımlarla kalabalığa doğru koştum. Elimi silahımın üzerinden çektim. Kalabalığı sıyırıp aralarına karıştım. "Boşalt burayı." diyordu biri. Bakışlarımı yere çevirdim. Kumral, 1.80 boylarında yakışıklı biriydi. Evet yakışıklı kısmını kaçırmıyoruz. Bacağından vurulmuştu.
Yanına koştum. Tam çökecektim ki biri yakamdan tutup beni geri kaldırdı. Kendimi sert bir şekilde çekip yüzüne baktım. Yüzüne bakmamla donakalmıştım. Şimdi size nasıl anlatayım. Dur dur buldum. Seri katil kılıklı. Bakışları çok sertti. Ateşe baksa söndürecek, buza baksa eritecek gibi. Sert ve keskin.
"Napıyorsun ya sen?" dedim.
"Asıl sen napıyorsun?" dedi.
"İzin verirsen işimi."
"Kimsin sen?"
"Ebe-yim(!) Evet evet ebeyim ben."
"Kimse doğurmuyor gördüğün üzere. İşin yok senin burada."
Dedi ve beni biraz uzaklaştırmaya çalıştı. Dudağım hafif yukari kıvrıldı.
"Oysaki ben seni doğurtmayı düşünmüştüm. Tüh. Bak gördün mü kimse doğurmuyormuş."
Karşımdaki seri katil kılıklıya göz devirip yere çöktüm. Pantolonunu yukarı doğru kıvırdım. Kurşunun sadece ucu girmişti. Halledemeyeceğim bir şey değildi. Kolumdaki tokamı çıkarıp saçlarımı gelişi güzel topladım. Belimdeki kemeri çıkarıp bacağına bağladım ve sıktım.
Ayağa kalkıp taksiye doğru gittim. Pislik adam bütün bavullarımı bırakıp kaçmış. Ne de olsa buradayım illaki karşıma çıkacaksın. Sırt çantamı elime alıp yaralının yanına koştum. İçinden ilk yardım çantasını çıkardım. Her zaman yanımda taşırım.
"Merhaba. Adını öğrenebilir miyim?" dedim. "Oğuzhan." dedi. "Oğuzhan kurşunu çıkartacam dayanabilir misin?" dedim. "Sıkıntı yok keyfine bak." dedi. Saç ve sakal traşına bakılırsa askerdi. Ve çok rahattı. Sanki o değil de ben vurulmuştum. Botumun içinden kasaturamı çıkardım. "Napıyorsun kızım sen?" dedi SKK yani seri katil kılıklı. Takmadım. "Ateşi olan var mı?" diye seslendim. Karşıma biri çöktü. Buğday tenli, bu da oldukça uzun ve çok tatlıydı. Elini anlına koydu. "Benim yok ebe hanım ama sizi görünce çıkmış olabilir." dedi havalı havalı. Güldüm. "Çakmak?" dedim. "Ha o mu?" dedi. Hemen yanındaki kalıplı, esmer tenli adam kafasına vurunca ayaklandı. "Ambulans birazdan gelecek karışma. Eğer ona bir şey olursa başın yanar." dedi Seri katil kılıklı bey. "Eğer beklersek kan kaybedecek." dedim. İşime devam ettim.
