" ဘူးတွေများလှချည်လားကိုကိုမောင် ဘာဘူးတွေယူလာတာလဲ "
လင်းရောင်က စူးစမ်းလိုစိတ်ဖြင့်စတီဗန်လက်ထဲမှအစားအသောက်ဘူးတွေအား ကူသယ်ကာစပ်စုလိုက်သည်။
" ကြက်ဆီထမင်းဘူးတွေလေ သူငယ်ချင်းတွေစားဖို့အတွက်ငါ့အဖေထည့်ပေးလိုက်တာ "
" မင်းမိဘတွေပြန်ရောက်နေလို့လား Van "
" ဟုတ်တယ်ရှောင်း ဒယ်ဒီတို့ပြန်ရောက်လာပြီ "
" ခဏနေကြပါအုံးကွ ငါနားလည်အောင်လည်းတယောက်လောက်ရှင်းပြကြပါအုံး ဘယ်သူကVanလဲ ပြီးတော့ ဘယ်ကဒယ်ဒီတွေလဲ "
ခေါင်းကုတ်ကာ ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေတဲ့ လင်းရောင်ကြောင့် ခွန်ရှောင်းနှင့်စတီဗန်က တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ရင်း ကြိတ်ရယ်လိုက်သည်။
" ဒီလိုကွာ ငါ့နာမည်အရင်းကစတီဗန် အဲ့တာကြောင့် ရှောင်းက Vanလို့ခေါ်တာ ဒယ်ဒီဆိုတာကလည်း Switzerlandမှာရှိနေတဲ့ငါ့မိဘတွေကိုပြောတာ အခုတော့ ဒီကိုခဏပြန်လာနေကြတာ....ကျန်တာကို နောက်မှမင်းကိုဆက်ရှင်းပြမယ်ကွာ ဟုတ်ပြီလား "
စတီဗန်ကအကြမ်းဖျင်းနားလည်အောင်ရှင်းပြရင်း လင်းရောင်ရဲ့ခေါင်းကိုခပ်ဖွဖွရိုက်လိုက်၏။လင်းရောင်ကတော့ ခေါင်းရှုပ်သွားသည့်ပုံစံဖြင့် မျက်မှောင်ကုတ်ကာခေါင်းကုတ်လိုက်သည်။
" ရှုပ်နေတာပဲကွာ ငါကတော့လောလောဆယ်အဲ့ကြက်ဆီထမင်းစားချင်တာပဲသိတယ် ငါ့ကိုတစ်ဘူးပေး "
" မင်းမစားခင်ကောင်းမြတ်ကိုတစ်ဘူးအရင်သွားပေးလိုက်ဦး "
စတီဗန်က ကြက်ဆီထမင်းတစ်ဘူးအားလင်းရောင်လက်ထဲထည့်ပေးကာ ကောင်းမြတ်ရှိရာဘက်မေးငေါ့ပြလိုက်၏။ကောင်းမြတ်က သူတို့နဲ့ရောရောနှောနှောမနေသော်လည်း ရှစ်တန်းနှစ်တည်းက အတူတက်ခဲ့ကြသည့်အတန်းဖော်တွေဖြစ်သည်။
" ဟေ့ကောင် ကောင်းမြတ် "
လင်းရောင်က ကောင်းမြတ်ရဲ့စားပွဲကိုလက်ဖြင့်ခေါက်ကာခေါ်လိုက်တော့ ကောင်းမြတ်ကသူ့နားထဲမှနားကျပ်ကိုဆွဲဖြုတ်ရင်း လင်းရောင်ကို ပေကပ်ကပ်စူးစိုက်ကြည့်လာသည်။
