၀င်ကစွပ်ပုံပြင်🐚🍃
အခန်း(၃၁)
🐚🍃🐚🍃
ဖြူကပုခုံးပေါ်ကနေသူ့ကြောပြင်ကိုတဗုန်းဗုန်းရိုက်ပြီးပါလာသည်
ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှbathtubထဲကိုချပေးလိုက်ပြီးပြန်ကျုံးထဖို့လုပ်သည့်ကိုယ်လုံးလေးကိုပုခုံးနှစ်ဖတ်ကနေဖိထားလိုက်သည်
" မင်းငြိမ်ငြိမ်နေ..."
" ရှင် ဖြူ့ကိုယုတ်မာဖို့မကြိုးစားနဲ့...ဖြူကိုယ့်ကိုယ်ကိုသတ်သေမှာ..."
" ငါ့လက်ထဲမှာမင်းကိုယ်မင်းဒဏ်ရာရအောင်
လုပ်လို့ရမယ်ထင်နေလား..."
ဖြူကနူတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီးအင်မတန်ဒေါသထွက်နေတဲ့ရုပ်လေးနဲ့သူကိုမော့ကြည့်နေသည်
" ကိုယ့်ဘာသာချိူး.. ငါအပြင်ထွက်ပေးမယ်.."
Bathtubထဲကနေပြန်ထွက်ပြီးတံခါးနားမှာခြေစုံရပ်၍လှည့်ကြည့်လိုက်သည်
" ရေချိုးဖို့ခေါ်လာတာကိုအေးဆေးချိုးနော်..ပေါက်ကရကြံစည်ပြီးထွက်ပြေးဖို့လုပ်နေတာဆိုရင်မင်းမလိုချင်တာငါပြန်လုပ်ပြမယ်..."
" ရှင်ကမကောင်းဆိုးဝါးပဲသိလား..."
အနောက်ကနေလှမ်းအော်သည့်အသံလေးကိုလျစ်လျူရူထားလိုက်သည်
🐚🍃🐚🍃
အဝေးပြေးကားပေါ်ကဆင်းပြီးရန်ကုန်မြေကိုချေချခဲ့ပြီ...
ဘန်ကောက်ကပြန်လာတာနှစ်ပတ်၀န်းကျင်ရှိနေပေမယ့်ရွာမှာအဖိုးဆုံးသွားတော့အစစအရာရာပြင်ဆင်ပြုပြင်နေရင်းအချိန်တွေကြာသွားခဲ့သည်
ရန်ကုန်မှာအသိမိတ်ဆွေရော တပည့်တပန်းတွေရောရှိပေမယ့်ဇလပ်ဖြူကိုတော့သိမယ်မထင်...
နေနက္ခတ်ကိုမေးရင်ပိုတောင်ဆိုးသွားနိုင်သည်
ဒါပေမယ့်သူရင်ထဲမှာရုန်းကန်နေတဲ့ဆန္ဒတွေကဖြူ့ကိုမရမနေပြန်ခေါ်လာဖို့ပင်...
ဖြူရဲ့ရိုးသားဖြူစင်မူကိုသိပြီးသည့်နောက်မှာရူပ်ထွေးပွေလီနေသည့်ဒီအသိုက်အ၀န်းထဲကိုပြန်မရောက်စေချင်ပါ...
ဆူးရော နက္ခတ်ရော အားလုံးကတူတူပဲ...
ဒီပုံစံ ဒီစရိုက်တွေဟာဖြူနဲ့ဘယ်လိုမှမအပ်စပ်နိုင်...
အကြောင်းအမျိုးမျိူးကြောင့်စိတ်ဒဏ်ရာရနေတဲ့မိန်းကလေးကနောက်တစ်ကြိမ်ဒီနွံထဲပြုတ်ကျသွားရင် အရင်လိုရုန်းထွက်နိုင်မလားဆ်ုတာမသေချာတော့ပေ ..
YOU ARE READING
၀င်ကစွပ်ပုံပြင်
Romance" ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက၀င်ကစွပ်လေးတစ်ကောင်ရှိသတဲ့..အဲ့၀င်ကစွပ်လေးကသူ့ခန္ဓာကိုယ်လေးနွေးထွေးလုံခြုံဖို့ တခြားသတ္တဝါတွေရဲ့အန္တရာယ်ကနေလွတ်မြောက်ဖို့ လှပတင့်တယ်ပြီးမာကျောတဲ့ခရုံခွံလေးတွေကိုရှာဖွေနေခဲ့တယ်တဲ့..တစ်နေ့တော့သူ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ကွက်တိကျတဲ့ခရုံခွံလှလှလ...
