ERWIN'S POV
~~now playing: without you~~
d@mn!..anu bang nangyayari?, she's acting as if we haven't seen each other?..kung hindi siya si Renalyn bakit siya nandoon sa party ko?, bakit siya umiiyak sa park? bakit siya nakaupo sa favorite bench ni ren? bakit siya gulat noong nakita niya ako?...at..at
BAKIT SIYA LUMINGON NOONG TINAWAG KO SIYANG 'RENALYN"..?
tell me! deym... i missed her a lot, alam ko kasalanan ko na hindi ko siya niligtas...dahil sa kapabayaan ko nawalay siya sa akin, sa pamilya niya, sa mga kaibigan niya...pero kahit anu pang disguise ang gawin niya, hindi ako susuko at patuloy pa ring lalabanan at paninindigan na siya si RENALYN PIA LEDESMA..ang babaeng minahal, minamahal at mamahalin ko ng lubos..
*toink toink
tinanggal ko earphone ko at liningon kung sino man ang nangalabit
"tol, you alright?"
"john, do i even look alright?"
"look couz---"
*krrriiiinnggg
"i better get going" at iniwan ko na si john sa cafeteria..
graduating na kami ngayon..next month na ang graduation..but i don't feel excited nor happy ...i feel SAD, ALONE, SAD, HURT, SAD, MISSED, SAD SAD SAD SAD SUPPERR SAD...tch... alam niyo na kung bakit
Tch!
classmate ko ngayon si ren..or lyn..or whatever >__< and look, she's sitting at the chair of renalyn!.. katabi ko siya ngayon but she behaves as if i'm not beside her.. as if i'm a ghost...
dahil ka-aanounce lang na malalate ang teacher namin sa english, i gathered up my courage to talk to my long lost love
"uhm..r-renalyn" tama hinala ko, she would turn and face me
"i----" mukha pa yatang nag-aalangan siyang magsalita
"it's Lyn..n-not renalyn"
"ren don't do this..we need to talk"
"i'm busy.." at tinalikuran na niya ako..sh1t lang, i can't get mad at her..cause all this time i am MAD AT MYSELF. natahimik nalang kami nang dumating na ang teacher...tuluy-tuloy lang ang labas pasok ng iba't ibang teacher hanggang sa uwian na,.still, ayaw niya ako harapin..
--uwian
andito ako ngayon sa hallway, hinihintay na dumaan si ren.. sa kamalasang palad, dadaan nga siya but with my couzin. pero IDC, nilapitan ko parin sila
"ren, we need to talk"
"it's Lyn"
"no..please, just give me this time to talk to you" nakikiusap na ako..first time kong makiusap at sabihan ng -pease- ang babae.. tumingin si ren or lyn? kay john, ngumiti naman si john at nauna na siyang umalis.
"what is it" sabi ni Lyn,
"let's go to the park" at pumunta kami sa park, dinala ko siya sa favorite bench niya beside the fountain
"renalyn... i--i missed you'
"i told you i'm Lyn"
"no ren, huwag mong niloloko ang sarili mo..alam ko sa loob-looban mo na nagsisinungaling ka..i know you Renalyn, you're smile your face, your voice..everything.. it's because i love you"
"e-erwin..please"
"ren" at niyakap ko siya
"masaya ako dahil bumalik ka na, hindi mo alam dalawang taon akong nagdusa dahil wala ka sa tabi ko..masaya ako ren..masayang-masaya, dahil makakasama na kita"..umalis na ako sa yakap ko sa kaniya at nginitian siya..the first sweetest smile i gave to her..i just want to show her na siya ang dahilan ng muling paglitaw ng matatamis kong ngiti sa labi
"e-erwin.."
"i know sasabihin mo nanamang ikaw si Lyn..but whatever names you say to me you were, you will always be renalyn pia ledesma in my eyes..you will always be the girl i loved and the girl i want to spend the rest of my life"..
*ssssssshhhhshshshshshshshhshshs
"r-ren!..umuulan! takbo tayo dali!" hinila ko na patayo si ren at hihilain ko na sana siya but she stood her ground
"ren.."
"e-erwin..it's Lyn.." kahit umuulan na ang basang-basa na kami..i looked into her eyes..
she's CRYING..hindi ko alam kung bakit pero alam ko umiiyak siya.. parang noong umiyak din siya sa ulan dahil hindi tinupad ni carlo ang promise niya na ituturndown niya si jessica.. kung hari lang akao ng panahon, laging aaraw kapag kasama ko siya, at uulan kapag hindi ko siya kasama..
"ren..why're you crying?"
"i'm not" tapos ngumiti pa ang lola niyo.. >.< don't fool me ren, i know you're crying..kahit ipagpilitan mo pang ikaw si Lyn..so what?! i know you're Ren and Ren only..you can't fool me
magsasalita na sana ako pero bigla na lang siyang kumaripas ng takbo palayo sa akin,
"ren!!" sigaw ko sabay habol sa kaniya
"ren!" she's not answering, she just keeps on running under the rain away from me..
"ren!!" ang layo na niya sa akin..sh1t, tuwing lumalayo sa akin si ren, nawawalan ako ng strength..
"ren.." sa di kalayuan, nakita ko na siyang sumakay ng taxi
"ren..." kahit umuulan, nalalasahan ko pa din ang mga luha ko na dumadaloy pababa sa cheeks ko
RENALYN...
BINABASA MO ANG
Imperfectly YOURS
Teen FictionFIRST STORY! EPIC HAHA! hindi porket FIRST LOVE mo siya, SIYA NA SA HULI ! pakitandaan kasi sa utak mo na posibleng iwan ka! marami pang iba diyan kung sakaling ayaw na niya sayo! wag kang t@nga! masakit din sa parte ng isang tao na mapag-katuwaan l...
