chapter 3.1: comfort

333 4 0
                                    

CARLO’S POV

wth??!! she just peed infront of our eyes! loko ba siya, then my friends laughed hard, so hard that she managed to turn around and look at us. alam ko mahirap lumingon ng may kahihyan pero nagawa niya. nakita kong hiyang-hiya siya.. kaya siguro tumatakbo siya kanina kasi ihing-ihi na siya..

“whahahaha pare nakita mo yon?..hahahah” sabad ni danmer noong pumasok na yung girl sa cr

tawanan lang ginawa ng mga mokong na ito. anung nakakatuwa doon?.. tsk, i don’t like laughing things that are nonesense

“o-oy carlo, hintayin mo kami”. sabad naman ni kian nang nauna na akong naglalakad palayo sa kanila.

dumaan muna ako sa library to get my library card. then pumunta sa magiging room ko bukas. naglalakad na kami sa corridor nang mapapadaan nanaman kami sa cr ng girls. bumulagta sa amin ang tatlong girls then sa gitna,i saw that girl awhile ago.. nakapalit na siguro ng damit..

damn!! she’s gorgeous

nilapitan ko siya at nginisian… then i grabbed her arm at hinila palabas ng school

“a-ano ba! san mo ba ako dadalhin?!”

hindi ko parin siya sinasagot

“hoy lalaki!, sisigaw ako! aa~~”.. tinakpan ko bibig niya gamit mga kamay ko.. grabe ang lakas ng loob ng babaeng ito para sumigaw.

“pwede ba miss, kung gusto mong malaman, kumalma ka muna” sabi ko habang nakatakip parin kamay ko sa bibig niya. tumango siya at saka ko binitawan. pinunta ko siya sa kotse ko sa may gate ng school

“sakay”

“e-eh?..b-bakit ako sasakay diyan? san mo ako balak dalhin?”

nauna na akong sumakay, then binuksan ko yung door ng kotse na katapat niya

“sasakay ka ba o gusto mong pagtripan ka ng mga lalaki dahil diyan sa suot mo?!” pagalit-effect naman daw ako siyempre.. natakot yata? biglang sumkay at sinara ang pinto nga kotse ko eh.. ang nakakaloko, ni-lock pa niya.

“oh, happy?” sabi niya, tsk..masungit toh ah

“san mo na ako dadalhin?”. hindi ko parin siya sinasagot, dinala ko siya sa amusement park

——————-

“aaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhh!!!!”

“hoy wag ka ngang OA,” nasa prkng lot palang kami ng enchanted kingdom, agad agad siyang bumaba.. dinala ko sya dito, since kasi napahiya siya kanina..kailangan niya ng makakapawi sa kahihiyan niya kanina

“eh kasi nakakapagtaka dinala mo ako dito sa enchanted.. first time ko kaya..hihihi”

patawa niyang sabi, ahh first time la—– first time?! tinignan ko siya, ang saya saya ng mukha niya

"akala ko sadistang sunget ka na ang alam lang eh mang-busted...mabait ka din pala kahit konti lang..haha"

anu daw?!! sinabihan niya akong sadista!!??

“huwag ka nang tatayo diyan! gora na!” bago pa ako makapagsalita hinila na niya ako.. binyaran ko na yung ticket, at may ride all you can sticker pa kami..

“dali! doon tayo sa anchor’s away!” dahil weekdays naman ngayon ay walang gaanong katao-tao kaya nakasakay kami kaagad. buong ride sigaw siya ng sigaw, jusko, nakakabingi! >__<

Imperfectly YOURSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon