Karanlık Sırlar

İş ciddiyeti

Maktulun komşusunun sorgusu yapılmıştı. Kadın o gün evde bir adamla kadının kavga ettiğini duyduğunu ama adamı görmediğini söylemişti. Sadece evin önündeki aracı tarif etmişti.

Araç iki adamın aracına da benziyordu. Kadın aracın siyah ve küçük bir araç olduğunu söylemişti çünkü.

Bu deliller şu anlık onları hiçbir yere götürmezdi.  En azından o an evde bir adamın olduğunu biliyorlardı artık.

...

Magnus sorgu sonrasında hava almak için bankta otururken yanına bir sokak kedisi yaklaşmış ve bir anda Magnus'un kucağına oturup öylece Magnus'un kucağına kurulmuştu.

"Sen ne tatlı bir şeysin böyle." Deyip onun başını okşadı Magnus. Sonrasında kediyi kaldırıp yüzüne kedinin yüzünü sürtmüştü. "Ve çok güzelsin."

Kediyi tekrar kucağına koyup cebinden telefonunu çıkardı ve kedinin fotoğraflarını çekmeye başladı. O an yanına Alec'in geldiğini fark etmemişti.

"Ne yapıyorsun burada?"

"Hiç, kedinin fotoğraflarını çekiyorum. Çok güzel bir kedi, sence de öyle değil mi?"

"Evet öyle de, sence şu an kedinin fotoğrafını çekme zamanı mı cidden?"

Magnus elindeki telefonu aşağıya indirip öylece Alec'e bakmıştı.

"Anlamadım."

"Çözmemiz gereken bir cinayet bir de seri cinayet vakası var. Sen burada oturup mutlu mutlu kedi fotoğrafları çekiyorsun."

"Bir saniye, bir saniye..." demişti Magnus kucağındaki kediyi yana yavaşça koyup ayaklanarak. "Ne demeye çalışıyorsun sen? Yaptığım şeylere laf etmeye hakkın olduğunu mu düşünüyorsun?"

"Sadece iş ciddiyeti istiyorum Magnus. Ama sende bunu göremiyorum."

"Özür dilerim ya, beş dakika burada durup kediyle mutlu oldum diye sana rahatsızlık verdim. Oysa o beş dakikada dünyayı kurtarmam gerekiyordu sanırım. Mutsuzsun diye dünya üstündeki herkes mutsuz olsun istiyorsun sanırım."

"Hayır ben sadece senin bu işi ciddiye almadığını hissediyorum."

"O zaman gidip başka birisiyle çalışmayı talep et. Madem ben işi ciddiye almıyorum, o zaman işi ciddiye alan birisini bul. Gerçekten inanılmaz bir insansın. Seni alttan alıyorum, yaptığın şeyleri görmezden geliyorum diye kendimi sana ezdiririm mi sanıyorsun sen?"

"Değiştirme şansım olsa değiştiririm ama dava yeterince ilerledi. Sıfırdan başlamak için çok geç kaldık."

Magnus böyle bir tepki beklemiyordu. En azından Alec'in hayır seninle çalışmaktan memnunum ama bu özelliğin hakkında konuşmak istemiştim tarzı bir laf söyleyip olayı yumuşatmasını beklemişti.

Ama yanlış kişiden doğru hamle beklemek tamamen onun aptallığıydı.

"Ailen hakkında söylediğin şeyleri kendin yapıyorsun. En azından benim kendi kararlarım var ve kendi yolumu çiziyorum. Sense onları kopyalamışsın."

"Bak işte, bu yüzden insanlarla kendim hakkında konuşmuyorum. Hemen seni buradan vurmaya çalışıyorlar çünkü."

"Eleştirdiğin şeyi yaparsan elbette bu konu hakkında konuşurum."

Magnus geçip gideceği sırada Alec arkasından seslenmişti.

"Kendini çok mükemmel görüyorsun herhalde, bu tavrından onu anlıyorum."