[Book-1]novelထဲဝင်သွားပြီးနောက် အသဲခွဲသမားဖြစ်လာခဲ့သောသူမ

114[U&Z]

ညနေ၅နာရီမှာတော့ ဖျော်ဖြေရေးပွဲနေရာဆီ နင်မုန့် ကားမောင်းသွားလိုက်သည်။ အခုအကြိမ်က ပထမဆုံး အကြိမ်အဖြစ် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင်ပြသမှာ ဖြစ်ပြီး ၇နာရီမှာ ပွဲကို စတင်ပြီး တိုက်ရိုက်ပြသသွားမှာ ဖြစ်တာမို့ အမှားတစ်ခုလေးတောင် လုပ်လို့ မဖြစ်ပေ။

နင်မုန့် ရောက်တဲ့အခါ လင်းချင်ပေ့က မိတ်ကပ်လိမ်းပြီး ဖြစ်သလို အနက်ရောင် ဝတ်စုံပြည့်ကို ဝတ်ဆင်ထားလေ၏။ သူသွားလိုက်တဲ့ stageရဲ့ နေရာတိုင်းမှာ တောက်ပလွန်းတဲ့ အရှိန်အဝါကို ထုတ်လွှင့်လို့ နေလေသည်။ အနုပညာရှင် အားလုံး စောင့်ရမယ့် နားနေခန်းကြီးထဲ သူတို့ ဝင်လိုက်ကြသည်။ သူတို့ ရောက်တဲ့အချိန်မှာ လူအနည်းငယ်လည်း ရောက်နှင့်နေပြီ ဖြစ်သည်။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မိတ်ဆက်ပြီးတဲ့အခါ လင်းချင်ပေ့က တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် ထိုင်နေမယ့် နေရာကို ရှာထိုင်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက်ဆိုသလို အခန်းတံခါးက အားကုန် ပွင့်လာလေ၏။

ကျန်းရှန့်မေ တစ်ယောက် ဒေါသတကြီး ဝင်လာတာ ဖြစ်သည်။ နင်မုန့်က သူမကို ကြည့်နေမှန်း သတိထားမိလိုက်တဲ့အခါ သူမရဲ့ မျက်ဝန်းတွေကို ခပ်ကျယ်ကျယ်ပြူးကာ ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီး အလွန်အကျူးပြောလိုက်သည်။ "လီမွန်အနှစ်[1] ဘာကြည့်တာလဲ]

([1] လီမွန်အနှစ်ဆိုတာ တရုတ်အင်တာနက် ဗန်းစကားဖြစ်ပြီးတော့ ကိစ္စသေးသေးလေးကိုတောင် မနာလိုတတ်တဲ့ လူတွေကို ပြောတာပါ။ 

ဒီနာမည်က နင်မုန့်ကို ကျန်းရှန့်မေ‌ ပေးထားတဲ့ နာမည်ပြောင်လည်း ဖြစ်ပါတယ်)

နင်မုန့် နှုတ်ခမ်းတို့ကို ဖိမိသွားသည်။ "နင် အရမ်းလှလို့လေ"

ကျန်းရှန့်မေရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက အရောင်တောက်သွားသလို ဝတ်ထားတဲ့ အနက်ရောင် ဇာစကပ်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး မိတ်ကပ် ခပ်ထူထူဖို့ထားတဲ့ မျက်‌ဝန်းတွေကို ခပ်လိုက်ပြီး "နင်လည်း အဲ့လိုထင်တယ်ပေါ့? ငါလည်း ထင်တယ် အခုတလော နာမည်ကြီးနေတဲ့ rock styleနဲ့တောင် နည်းနည်း တူနေတယ်"

နင်မုန့် နှုတ်ခမ်းတို့ မြင့်တက်သွားသည်။

"အဲ့တာတွေထက် နင်နဲ့ လိုက်မယ့် စကားတစ်ခွန်းရှိတယ်"