Nothing like us || Rein van Duivenboden

Hoofdstuk 3

"Cynt is dit een leuk vest?" vraag ik haar als ik een simpel donker blauw vest omhoog houd. Gelijk knikt ze "ja die zal je super staan."
We lopen lang door de stad. "Mijn voeten beginnen echt pijn te doen." klaagt Cynthia. Ik lach zachtjes. "Ik weet precies wat je bedoeld. Laten we nog voor die schoenen kijken waar Olivier het over had en dan gaan." stel ik voor. Cynthia stemt er mee in en we lopen een schoenen winkel in.
Ik zie de schoenen staan maar zie niet echt leuke. "Ik vind ze niet echt super jij?" vraag ik aan Cynthia. Ze schud haar hoofd.
We lopen de winkel uit en ik zie de jongens van MainStreet lopen. Maar ik doe net alsof ik ze niet zie. Alsof ze mij ooit nog zouden herkennen mooi niet dus.

Het is vrijdagmiddag een week later na een redelijk lange dag op school kleed ik mij snel om. Cynthia had mazzel want haar laatste uur viel uit waardoor ze zich nu niet hoeft te haasten. We moeten tot vanavond laat vanwege de karaoke avond. Omdat mijn vader vandaag vrij is en we tot laat moeten brengt hij ons. Ik ren snel naar beneden en pak mijn laatste spullen.
"Kunnen we gaan Gina?" vraagt mijn vader. Ik knik instemmend en loop naar buiten. "Je moet echt met Olivier gaan regelen dat je later mag beginnen op vrijdag hoor." zegt mijn vader.
Ik haal simpel weg mijn schouders en ga zwijgend in de auto zitten. Mijn vader houd niet van haasten maar ik doe vaak toch niet anders.
Als we aangekomen zijn springen Cynthia en ik de auto uit en zeggen we mijn vader gedag. "Heb je zin in vanavond?" vraagt Gina.
Ik lach en knik. "Ja eigenlijk heb ik er wel zin in." beantwoord ik haar vraag. Ondanks dat ik het wel verdacht vind normaal vraagt ze dat nooit. Maar het is vandaag ook niet echt normaal door de karaoke avond.
"Ik baal eigenlijk wel dat we tot 12 uur moeten dat duurt echt nog heel lang." zegt Cynthia. Ik stem er mee in. Ondanks dat het fijn aantikken is met het geld is wat je krijgt is het wel super lang.
Cynthia en ik lopen naar binnen. "Jullie zijn er." zegt Olivier vrolijk.
Hij is in een vrolijke bui iets wat altijd fijn is als je lang moet werken. "Het podium staat in ieder geval al." zegt Olivier. "Dus als jullie nou even kunnen helpen met de tafels klaar maken zal dat al heel wat schelen." zegt hij.
"We gaan ons snel omkleden en dan aan de slag." zeg ik. Olivier knikt dat het goed is en geeft andere mensen ook al wat opdrachten. Cynthia en ik lopen naar de kleedkamers.
Na al de tafel klaar te hebben gemaakt begint het vol te stromen met toeristen en mensen die bij het strand willen eten. Het is een mooie zomerse avond dus aan het weer zal het niet liggen. Soms gaat er een klant een liedje zingen. Wat het alleen nog maar gezelliger maakt. "De muziek maakt het werk echt veel chiller." zeg ik tegen Cynthia als ze langs komt lopen. Ze stemt er mee in.
"Het is echt achterlijk druk niet normaal, maar de muziek maakt het inderdaad een stuk chiller."
Na een hele tijd werken komt er groep van 4 jongens aangelopen. Ik herken ze gelijk als MainStreet en kijk gelijk het hele terras en binnen af of er meiden kunnen zitten die ze ook herkennen. Maar zover ik kan zien zijn er alleen maar volwassenen. De jongens kiezen een plekje in de zon uit op het terras. "He zijn dat niet die gasten van twee weken terug toen Eline en Wendy zo van streek waren?" vraagt Cynthia. Ik doe of ik nadenk en knik dan.
"Ja volgens mij zijn dat die gasten ja." beantwoord ik haar vraag. Ze glimlacht "Ze zitten in jouw gedeelte lieverd je moet gaan lopen." ik zucht diep. "Ja ik weet het tot zo hé." zeg ik tegen Cynthia. Hopelijk herkennen ze mij niet.

Hopelijk vinden jullie het leuk? Hij is een beetje kort sorry daarvoor ik wil gaan proberen grotere hoofdstukken te schrijven. Tips of ideeën over het verhaal zijn altijd welkom :) X