Nothing like us || Rein van Duivenboden

Hoofdstuk 2

Eindelijk is het weer weekend. Het is druk op school omdat ik naast nog heel wat andere mensen examen heb volgende maand. Of ik zenuwachtig ben? Ja eigenlijk wel maar zenuwen horen er bij volgens de meeste leraren.
Ik schrijf de laatste paar woorden op van de laatste opdracht van een oud examen op en leg dan mijn pen neer. Ik kijk op de klok en kom tot de conclusie dat ik maar richting het werk moet.
Vandaag moet ik de laatste paar uur werken. Helaas is Cynthia er niet omdat ze familie weekend heeft.
Nadat ik mij opgemaakt heb omdat ik make-up tijdens leren niet echt nodig vind. Loop ik naar beneden. "Pap ik wil graag over 10 minuten gaan kan dat?" vraag ik hem.
Mijn vader brengt mij altijd weg als we tot laat moeten werken of als Cynthia er niet is. In dit geval is het beide. Ik pak de laatste spullen en doe mijn jas aan.
Mijn vader komt ook de gang op gelopen en doet zijn jas aan. We lopen naar de auto en gaan zitten. "Tot hoe laat moet je werken?" vraagt mijn vader. "We blijven tot 10 uur open ik denk dat Olivier mij om half 11 wel laat gaan."
Mijn vader knikt goedkeurend en start de motor. In stilte rijden we naar het strandtentje. 'De zeester' het strandtentje deed zijn naam wel waar. Er waren regelmatig wat bekende Nederlanders maar daar bleef het dan ook wel bij.
Zonder dat ik het echt doorheb zijn we er al weer. Ik bedank mijn vader en geef hem een kus op zijn wang.
Ik pak mijn tas en loop de strandtent binnen. "Je bent mooi op tijd Gina." zegt Olivier oprecht. Ik glimlach. "Scheelt als mijn vader mij brengt hé." Olivier lacht.
Nadat Olivier mij taken heeft gegeven ga ik achter de kassa staan. Hier moet ik het aankomende uur staan. Daarna zal er nog een werknemer komen die het dan van mij over gaat nemen. Het uur gaat redelijk snel voorbij want voor ik het weet is de werknemer er en ik mag de keuken in.
Het is niet vaak dat ik de keuken in mag omdat ik daar eigenlijk te jong voor ben. Maar de chef heeft iemand nodig om te helpen bij zijn taart.
"Gina meis kan je de suiker even aangeven?" vraagt de chef gelijk als ik binnen kom. Ik glimlach en pak de suiker. Ik geef hem aan de chef en dan word ik mij bewust van de muziek die gedraaid word. Jessie J - nobody's perfect zachtjes begin ik mee te zingen. "Moet je volgende week vrijdag ook werken?" vraagt de chef. Verbaasd kijk ik hem aan. "Ja waarom?" vraag ik hem.
"Heeft Olivier dat nog niet niet vertelt? Er is een karaoke avond er schijnt heel wat publiek op af te komen." zegt hij.
Karaoke? Zal Mainstreet ook komen? Snel vraag ik of ik veder kan helpen en zet de chef mij aan het werk. Tenslotte ben ik ook hier heen gekomen om te werken.
Olivier sluit de deuren en ik ga veder met vegen. Een andere werknemer zet de muziek wat harder waardoor ik half dansend de vloer loop te vegen.
Om half 11 zijn we allemaal klaar en loop ik naar de kleedkamer om mij om te kleden. Dan loop ik terug om Olivier gedag te zeggen en dan ga ik naar buiten om naar de auto van mijn vader te gaan.
Ik ga in bed liggen nadat ik gedoucht heb en wat gedronken heb. Ik pak mijn mobiel en zie dat ik een appje heb van Cynthia.
Cynthia: 'Hey Gina, we zitten de auto op weg naar huis want het weer was niet niet te doen. Zullen we morgen naar de stad gaan op te shoppen?'
Gina: 'Wat jammer dat jullie al weg moeten :(. Maar het klinkt gezellig om te gaan shoppen :) x'
Ik leg mijn mobiel weer weg en doe mijn lamp uit. Ik doe mijn nachtlampje aan en pak 'The fault in our stars'. Het is niet vaak dat ik toegeef aan de grote groep maar 'the fault in our stars' is echt een goed boek.

Hopelijk vinden jullie het leuk? Laat een reactie achter dat vind ik altijd leuk :)
Xx