AJAN

23. BÖLÜM

   Başımdaki seslerle uyandığımda bala başımın döndüğünü hissettim.

ALPTUĞ- Uyandı!

DEVRİM- İYİ MİSİN?!!

ALEYNA- İyiyim, bi sakin olun.

  Herkesin burdaydı Görkem hariç.

ALEYNA- Görkem nerde?

  Birbirlerine bakıp susunca nerde olduğunu anlayıp ayaklanacaktım ki beni durdular.

ALEYNA- Gitmem gerekiyor.!

EFE- Hayır dinlenmen gerekiyor.

ALEYNA- Bakın gerçekten-

DEVRİM- Nereye gideceksin?!

ALEYNA- Devrim'in yanına.

DENİZ- Sana yaptıklarından sonra hala peşinden mi gideceksin.?!

ALEYNA- Anlattın mı?!

DEVRİM- Hayır, kendisi gelip herkese anlattı.

  Kolumdaki serumu söküp ayağa kalktım.

ALPTUĞ- Tamam ben de geliyim o zaman nereye gitmek istiyorsan bırakırım.

  İkimiz hastaneden çıkıp yola çıktık.

ALEYNA- Nerde olduğunu biliyor musun?

  Kafasını sallayıp arabayı aniden sağa kırıp ormanın içine girdi.

ALEYNA- Doğru yolda olduğumuzdan emin misin?

ALPTUĞ- Geldik sayılır.

  Bir evin önünde durdu, arabadan indiğimde hiçbir ses yoktu etrafta.

  Alptuğ zili çalıp geri çekildi, nefes nefese kapıyı açtığında beni görünce arkasından kapıyı kapattı.

GÖRKEM- Ne işin var burda?!

  Arkasından bana bakıp tekrar ona döndü.

GÖRKEM- Gidin hadi.

   Kapıyı açıp içeri girince arkasından girdim. Kolumdan tutmasıyla iktirdim onu.

ALEYNA- Bir daha sakın işime karışma! Bi de seninle uğraşmak istemiyorum.

GÖRKEM- Ben gelmesem ölüyordun Aleyna!

ALEYNA- Bünyem alışık merak etme.

GÖRKEM- Ne kadar dozda uyuşturucu aldı vücudun biliyor musun sen?!

ALEYNA- Sanane! Sanane ya! Bundan sonra benim için endişelenme hatta yüzüme bile bakma.

GÖRKEM- Hiçbir şey bitmedi.

ALEYNA- Senin için bitmemesi benim için hiçbir şey ifade etmiyor.

  Odaları aramaya başladığımda peşimden geldi.