GÖRKEM- İstersen ben arabadan inmem.
ALEYNA- Hayır senle alakalı bi durum değil.
Gözyaşlarımı eliyle sildi.
ALEYNA- Ben hiç mezarına gitmedim.
GÖRKEM- Biliyorum.
ALEYNA- Nerden biliyorsun?
GÖRKEM- Aleyna hadi!
Kapımı açıp beni kucağına aldı.
ALEYNA- Nerde olduğunu bilmiyorum.
GÖRKEM- Ben biliyorum.
Yaklaşınca beni kucağından indirip omzuma girdi, sekerek ilerlediğimde 'Sedat Altun' yazısını görünce ellerimi Görkem'den çektim.
Daha fazla ilerleyemeyeceğimi farkettiğimde arkamı döndüm.
GÖRKEM- Aleyna.
ALEYNA- İstemiyorum!
Omuzlarımdan tutup geri çevirdi ve mezarın önüne kadar getirdi.
Yüzümü aşağı eymiş göz yaşlarımı akıtıyordum sadece.
Görkem geride bekliyip benim bir şeyler yapmamı bekliyordu.
Yavaşça ilerleyip mezar taşının yanına oturdum, elimi toprağa koyup sıktığımda o an ki kalbimin ağrısından daha çok ağlamaya başladım.
ALEYNA- İyi ki doğdun, iyi ki benim babamsın. Sakın merak etme ben iyiyim.
Her kelimenin arkasından bir hıçkırık geliyordu, daha fazla dayanamayıp ayağa kalktım, kalkmamla Görkem koluma girdi.
Arabaya bindiğimizde hıçkırıklarımı durdurmaya çalıştım.
Bana haber vermeden babamın mezarına getirdi, 2 yıl sonra ilk defa mezarını gördüm, sadece gömülürken uzaktan izlemiştim o kadar.
Görkem'e sinirlenip beni zorladığı için kızsam mı yoksa beni düşündüğü ve korkumu yenmemi sağladığı için teşekkür mü etsem bilemedim.
~
Odaya seke seke girip kapıyı sertçe kapattım.
ALPTUĞ- Ne bu sinir?
ALEYNA- Uyuycam sessiz olun.
<~>
3 gün boyunca sadece odada durup ayağımın iyileşmesini bekledim. Bugün yavaş yavaş yürümeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstümü değiştirip sahile indim, ayağımı zorlamadan yürümeye başladım.
DEVRİM- Toplantıya neden gelmedin?
Yanıma soluk soluğa geldi, koşup geldiği çok belli oluyordu.
ALEYNA- Ne yapmam gerektiğini biliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AJAN
ChickLitBabasının katillerden intikamını almak için çağrıldığı istihbarata katılan bir kızın hikayesi
