AJAN

22. BÖLÜM

Onu beklemeden ben dudaklarına yapıştım. Kalçamdan tutup beni kendisine sürtmeye başladı.

EREN- Çok özledim seni.

ALEYNA- Şu an işimiz var.

EREN- Sonra devam ederiz Yani?

ALEYNA- Bakarız.

Kucağından kalktığımda kapıdan biri girdi.

GÖRKEM- Noluyo?!

O kadar ucuz kurtuldum ki saniyeleri bırak saliselerle.

ALEYNA- Şey Eren her şeyi düzelteceğini söyledi.

GÖRKEM- Öyle mi?!

Eren gülerek kafasını salladı. Görkem gözleriyle yanına gelmesini işaret edince kapıdan çıkıp gittim.

Arkamdan gelirken üstümü düzeltip yürümeye devam ettim.

GÖRKEM- Buraya nasıl gelirsin aklım almıyor! Gerçekten nasıl kendini tehlikeye atıyorsun böyle?! Ya bir şey yapsa-

ALEYNA- Sus artık!

GÖRKEM- Aleyna bi dur!

Kolumu ondan çekip karşısında dikildim, telefonu çalınca oflayıp etrafıma bakındım.

GÖRKEM- Ne var? Şu an müsait değilim! Gelince ne söyleyeceksen söylersin.

Telefonu kapatıp bana döndü.

ALEYNA- Söyle de gideyim.

GÖRKEM- Ne dedin de her şeyi çözeceğini söyledi sana.

ALEYNA- Çok basit, iki tatlı söz, bitti!

GÖRKEM- Tatlı söz?!

ALEYNA- Gerçekten seninle uğraşamayacağım.

Arabaya binip merkeze geçtim. Banyoya girip sıcak bi duş aldım. Üstümü de giyinip tam kapıyı açacakken dış kapı sesli bir şekilde açıldı.

Elimi kapıdan çekip kulağımı dayadım.

GÖRKEM- Söyle, ne söyleyeceksen.

- Gerçekten bana ayıracak 2 dakikan bile yok mu?

GÖRKEM- Yok Zeynep.!

- Hani uzun ilişki istemiyordun! Noldu birden?

GÖRKEM- Bunları söylemek için mi geldin gerçekten!

- Onda ne buluyorsun ben de olmayan?

GÖRKEM- Söyliyim, Aleyna çok güzel bi kız, şeref, onur duydun mu hiç bunları?

- Evet duydum.

GÖRKEM- İşte onu güzel yapan bunlar daha bir sürü şey-

- Aşıksın yani?

GÖRKEM- Evet aşığım, bir sorun mu var?! Her saniye onu düşünüyorum yanımda olsa bile. Kalbim onda atıyor resmen anladın mı?

- Anladım, çok iyi anladım ama bu aşkına bi son vermen gerekiyor.

Görkem'in gülme seslerini duydum. Çıkıp çıkmamakla kararsız kalsam da çıkmadım.

GÖRKEM- Hemen paşam-

- Hamileyim.

Olduğum yerde kaldım, elimi kapıdan çekip geriledim. Sanki onu benden çekip almışlar gibi hissettim.

Yere çöküp kulaklarımı kapattım, hiçbir şey duymamak için.

Aradan 10 dakika geçtiğinde yerimden kalkıp kapıyı açtım.